Schizofrenia

Ogólna charakterystyka choroby

Schizofrenia - to termin medyczny używany w odniesieniu do całej grupy zaburzeń psychicznych. Na podstawie różnych cech schizofrenii wydzielają kilka rodzajów chorób. Każdy z nich charakteryzuje się upośledzeniem o różnym nasileniu w zachowaniu pacjenta, jego myślenia i manifestacji uczuć.

Głównym objawem schizofrenii, dowolnego rodzaju - zniekształcone postrzeganie rzeczywistości przez człowieka, powodując poważne zmiany osobowości. Objawy te są zwykle sporadyczne, ale częstość zaostrzeń u każdego pacjenta indywidualnie. Tzw epizody psychotyczne sporadycznie występować tylko kilka razy w życiu pacjenta ze schizofrenią, a cała reszta czasu jest on w stanie remisji. Przed kolejnym nawrocie, może sprawiać wrażenie, że jest to zdrowa osoba nie wykazując żadnych objawów schizofrenii.

Przyczyny schizofrenii

Schizofrenia - to dość częsta choroba zdiagnozowana średnio o 1% mieszkańców Ziemi. Pierwszy epizod psychotyczny występuje zwykle w wieku poniżej 30 lat w życiu pacjenta ze schizofrenią. Ponadto, wczesne objawy schizofrenii u mężczyzn często pojawiają się na 20 lat. I dla kobiet, wręcz przeciwnie, choroba jest rzadko diagnozowana w wieku dojrzewania. Nasilenie objawów schizofrenii pik w płci pięknej - 25-30 lat.

Dokładna etiologia schizofrenii jest nieznany. Dla większości badaczy tej poważnej choroby psychicznej jest niezaprzeczalny fakt, że choroba nie może powodować błędów rodzicielskich lub słabość charakteru schizofrenię. Do tej pory najbardziej akceptowana teoria jest złożony charakter etiologii choroby. Znaczącą rolę w rozwoju schizofrenii odgrywa czynnik genetyczny. Pacjenci chorzy na schizofrenię są bardziej powszechne w rodzinach z genetyczną predyspozycją do choroby.

Ma prawo do istnienia czynnika zaburzonej równowagi chemicznej w procesach mózgowych oraz ewentualnej patologii anatomicznej narządów. Niektórzy naukowcy pełni przyznać, że wyzwalacz do zaburzeń psychicznych u pacjentów ze schizofrenią może służyć jako pewne warunki środowiskowe, na przykład, sytuację skrajnego stresu.

objawy schizofrenii

Złożony zestaw wielu objawów schizofrenii są zwykle podzielone na 3 główne grupy. Pierwszy z nich to tak zwane pozytywne objawy schizofrenii. W tym kontekście słowo „pozytywne” nie jest używane w „dobrej” wartości, i wskazuje na obecność objawów schizofrenicznych, nietypowy zaangażowanych do zdrowej osoby. Pozytywne lub psychotycznych objawów schizofrenii rangi jak urojenia i halucynacje.

Druga grupa składa się niezorganizowanych objawów schizofrenii. Pojawiają się one w niezdolności człowieka do logicznego myślenia i reagowania na to, co się dzieje. U pacjentów ze schizofrenią, na przykład niespójną mowę, gwałtowne przejścia od jednego pomysłu do drugiego chaotyczne. Pacjenci z objawami niezorganizowanych poruszają się w zwolnionym tempie, ciągle zapomnienia lub utraty rzeczy, powtórz długoterminowy ten sam ruch.

A ostatnia trzecia grupa składa się z negatywnych objawów schizofrenii. Ulegają one ekspresji w nieobecności emocji u pacjentów ze schizofrenią i w nieodpowiednim objawów klinicznych tych emocji w sytuacji, takich jak śmiech zamiast płaczu. U pacjentów ze schizofrenią, nie ma interesu w życiu. Dla nich często charakteryzuje się nagłą zmienność nastroju i kanonicznej. Jej istotą jest to w zdolności długotrwałego pacjenta ze schizofrenią w stanie bezruchu.

rozpoznania schizofrenii

Określonych testów laboratoryjnych do diagnozowania schizofrenii nie istnieje. Tradycyjne metody badania składu krwi, moczu, promieniowania rentgenowskiego i ultradźwięków do stosowania w celu wykluczenia możliwości przyczyn organicznych manifestacji schizofrenii. Jeśli terapeuta nie jest możliwe, aby wykryć wszelkie czynniki fizyczne, które powodują objawy schizofrenii, wysyła pacjenta do specjalisty - psychiatry. Dalsze rozpoznanie choroby odbywa się w formie rozmowy z pacjentem i obserwacji ich zachowań.

leczenie schizofrenii

Pełne odzyskanie od schizofrenii nie jest możliwe. Jest to kompleksowe leczenie podtrzymujące choroby. Jej zadaniem jest zmniejszenie nasilenia objawów schizofrenii i zmniejszenia prawdopodobieństwa nawrotu do epizodu psychotycznego. Leczenie farmakologiczne schizofrenii jest powołanie leków przeciwpsychotycznych. Są one z powodzeniem radzić sobie z wieloma objawami schizofrenii: omamy, urojenia, etc.

Psychospołeczne leczenie schizofrenii jest zbiorem metod przezwyciężenia problemów pacjenta w zakresie adaptacji społecznej. Pacjenci ze schizofrenią nauczyć się rozpoznawać wczesne objawy choroby i większą kontrolę nad ich manifestacji. W ramach psychospołecznym leczeniu schizofrenii lekarza i pacjenta wspólnie opracować plan działania w przypadku nawrotu epizodów psychotycznych. Jednocześnie odbywa sesje indywidualnego i rodzinnego terapii.

Leczenie schizofrenii - życie i obejmuje również rehabilitację pacjenta, jego rozwój umiejętności społecznych oraz umiejętności zawodowych, aby pomóc pacjentom ze schizofrenią, w miarę możliwości, do życia w społeczeństwie. Hospitalizacja pacjentów ze schizofrenią w placówkach medycznych przeprowadzane tylko wtedy, gdy dana osoba stanowi zagrożenie dla innych, a jeśli jest on w stanie spowodować szkody dla zdrowia lub życia.

Tradycyjnie, w leczeniu schizofrenii biegnie ambulatoryjnie z indywidualnym harmonogramem przyjmowania leku, psychologiczne sesje doradztwa, itp najbardziej agresywnych technik - .. terapia elektrowstrząsami i psycho - stosować tylko w przypadkach, gdy wszystkie inne bezużyteczne już wypróbowanych metod leczenia schizofrenii.

Są ludzie chorzy na schizofrenię są niebezpieczne?

Większość pacjentów z tego typu zaburzeniami psychicznymi nie jest niebezpieczne dla innych. Pacjenci ze schizofrenią mają skłonność do izolacji od społeczeństwa, nadużywanie alkoholu, formacji narkomanii. Najczęściej ich zachowanie jest niebezpieczne dla ich życia. Samobójstwo - jedna z najczęstszych przyczyn przedwczesnej śmierci u pacjentów ze schizofrenią. Jednakże, minimalny odsetek pacjentów z agresywnym zachowaniem wymusza odpowiednie instytucje medyczne utrzymać ścisłe zapisy wszystkich pacjentów ze schizofrenią i zastosować, jeśli to konieczne, obowiązkowe hospitalizacja.