Kiła

Czym jest kiła?

Kiła - jest to jeden z najczęstszych infekcji, chorób przenoszonych drogą płciową. Czynnik przyczynowy choroby jest blady krętka (T. pallidum). Poza ciałem przewoźnika, może to trwać kilka minut, więc transmisja kiły występuje tylko poprzez bliski kontakt między zdrowego i chorego człowieka. Noworodki mogą „złapać” choroba jest jeszcze w łonie matki (tzw kiła wrodzona). Ponieważ patogen dostaje się do organizmu przez błony śluzowe narządów, jest całkiem możliwe, transmisja za pomocą domowego elementy wspólne gospodarstwo domowe i przedmioty higieny. Najczęściej miejscem przejścia kiły są genitalia, usta i gardło. W ciągu kilku godzin, czynnikiem wywołującym kiłę wpływa regionalnych węzłów chłonnych, a następnie rozprzestrzenia się przez nich na wszystkich ważnych narządów i układów.

Etiologia kiły

Kiła jest spowodowane przez Treponema pallidum, która w większości przypadków ma kształt spirali. Jednak nie tak rzadko jej nietypowe odmiany. Ze względu na polimorfizm patogenu, co znacznie utrudnia terminowe rozpoznanie kiły i jego dalszego leczenia. Ponadto, gdy zbieżność szeregu czynników może wchodzić Treponema otorbione formy, charakteryzuje się wysoką odpornością na działanie czynników zewnętrznych, a w konsekwencji większą przeżycia. Z tego powodu wszelkie objawy syfilis powinny być traktowane jako podstawa do natychmiastowego leczenia chorób wenerycznych. Samoleczenie jest niedopuszczalny, ponieważ nie przeprowadzono analizy i określić rodzaj mikroorganizmów pacjenta na ryzyko wnieść sprawy do poważnych powikłań. Należy również zauważyć, że wiele antybiotyków są najskuteczniejsze jest na scenie encystment, co jest kolejnym powodem, w czasie zwrócić się do specjalistycznej kliniki.

kiła patogeneza

Jak wspomniano powyżej, objawy syfilis wystąpić po bliskim kontakcie z osobą zakażoną. Szczególnie niebezpieczne w tym względzie, pacjenci, którzy mają infekcję spowodował pojawienie się grudek i chancre miejscu istota Treponem zbierania. Zaraźliwość moczu nie została jeszcze udowodniona, ale wiadomo, że mała ilość patogenów w ślinie są zbierane. Możliwe jest również zakażenia przez mleko matki lub poprzez nasienia i w takim przypadku nie musi obecność zewnętrznych oznak kiłę genitaliami.

Objawy kiły i obraz kliniczny

podstawowym kiła

Początkowy etap kiły jest taka sama jak w pierwszym chancre i sifilom. Średnio występują 3-4 tygodni po zakażeniu w miejscu wprowadzenia treponemes. Początkowo, w miejscu na skórę lub błony śluzowe wykazały mały czerwony punkt, który jest modyfikowany w czasie, i jest w postaci grudek, przekształca się wrzodów lub erozji. Nie ból na palpacyjne chancre pacjent nie odczuwa.

kiła wtórna

Objawy kiły nastąpić w ciągu 6-7 tygodni po zakażeniu. Są one dość zróżnicowane, a są o wiele większy obszar niż objawów kiły w okresie podstawowym. Należy zwrócić uwagę na najbardziej charakterystyczne cechy objawy syfilis:

• zmiany skórne uzupełnione dowodami naruszenia w pracy innych narządów i układów;
• falisty przebieg, a obecność ukrytych (bezobjawowych) okresach
• wysypki skórne mają jasny kolor i niewielkie rozmiary, ale uchwycenie większego obszaru;
• Zmiany zanikają, ale nawrotu ponownie, przy czym za każdym razem wszystkie wykazują większą tendencję do grupowania tworząc ostatecznie różyczkę - miejsc zapalnych średnicy do 1 cm;
• kiła wtórna często prowadzi do pojawienia się grudkowa syphilide - uszkodzeń skóry, które znikają same, ale pozostawiają wyraźnie widoczny obszar pigmentowy.

Zaburzenia innych narządów i układów kiły wyrażony jako wzrost temperatury, zmniejszenie apetytu, ogólne osłabienie, nudności, bóle głowy, zwiększenie regionalnych węzłów chłonnych. Jeśli kiła ma leczenia lub były niewystarczające, forma wtórna idzie do trzeciorzędu po 3-4 latach od zakażenia.

kiła trzeciorzędowa

W tym etapie, objawy pacjentów syfilis mają trzeciorzędowe syphilides - pagórki i gum, które są wykonane zarówno na skórze, jak i na powierzchni kości, narządy wewnętrzne, a także w tkance podskórnej układu nerwowego. Wraz ze zniknięciem liczne powodują one destrukcyjne zmiany w narządach i tkankach. Trzeciorzędowych kiła może trwać kilka lat, jednak warto zauważyć, że w opiece zdrowotnej populacji ta forma kiły znajduje coraz mniej.

kiła wrodzona

Wrodzony syfilis jest przesyłany z chorą matką podczas Treponem przenikanie przez łożysko do płodu. Zakażenie kiłą może wystąpić zarówno podczas poczęcia, a znacznie później. Niezależnie od czasu zakażenia, zmiany patologiczne tkanki obserwowano jedynie na VI-VII miesiącu ciąży, więc aktywna profilaktyka kiły we wczesnych stadiach pomoże urodzić zdrowego dziecka. Możliwość transmisji patogenów poprzez spermy ojca nie jest jeszcze udowodnione, tak aby wszystkie środki zapobiegawcze zwykle odnoszą się do matki oczekującej. Należą do nich: identyfikację pacjentek we wczesnym stadium, pełne konto ciąży, monitorowanie leczenia zakażonych osób. W celu zapobiegania rozwojowi negatywnej zmiany jest obowiązkowym regularne badania kobiet w ciąży na obecność treponemes i zewnętrznych oznak kiła wrodzona.

Rozpoznanie kiły

W diagnostyce kiły jest stosowany do wykrywania patogenów metody mikroskopowe, które mogą wykrywać treponemes w próbkach tkanek. Ta metoda diagnozowania syfilis zastosowania, jeżeli osoba rozwija syfilis wtórnych. O pierwotnej postaci bardziej odpowiedniej do badań serologicznych (reakcja Wasserman, testu immunoenzymatycznego) do wykrywania specyficznych przeciwciał we krwi osoby chorej.

Leczenie kiły

Obecnie istnieje ogromna ilość różnych materiałów, przez który opracował najbardziej skutecznych mechanizmów do leczenia kiły, w tym późniejszych stadiach infekcji. Środki zapobiegawcze obejmują podawanie leków penicylinę wszystkie osoby, które miały kontakt z osobą zakażoną.

Jeśli stawiamy zdecydowanie pozytywny rozpoznanie kiły, lekarz musi określić tolerancję pacjenta na penicylinę, zdefiniować listę aktualnych leków i ich dawkowania. Obecnie, leczenie kiły przeprowadza się benzatyna penicyliny, erytromycyna, tetracyklina, doksycyklina (stosowany w przypadku nietolerancji na penicylinę). Czas trwania leczenia wynosi 2-3 tygodni, w zależności od stopnia zaawansowania infekcji i powikłań związanych.