Rzeżączka

Rzeżączki (gonorrhoea)

rzeżączka - chorobą przenoszoną drogą płciową spowodowane gonococcus - Gram-ujemne dwoinka z wewnątrzkomórkowej lokalizacji.

Sposoby przekazywania rzeżączki - głównie seksualnych, a czasem konsument (poprzez mokre ubrania, ręczniki). Źródłem infekcji może być chory przedmiotów, pojazdów i higieny osobistej. Gonococcus nie wytwarza egzotoksyny, w zniszczenie gonokoków uwalnia endotoksyny, które powoduje zmiany zwyrodnieniowe-dystroficzne w tkankach. Wrodzonej i nabytej odporności na rzeżączkę nie jest, więc można dostać znowu chory. Reinfekcja wystąpić ostre jak pierwsze wrażenie.
Korzystne warunki dla życia rzeżączkowym wykryte w nabłonek walcowaty. Dlatego, dla zmiany gonokokowego charakteryzuje rozwoju zapalenia szyjki macicy, zapalenie jajowodów, zapalenie cewki moczowej. Często zainfekowane LACI, gruczoły przedsionkowe dużych kanałów. Rozwija się stan zapalny błony śluzowej nienaruszonym.

Nabłonek wielowarstwowy płaski pochwy Zapobiega to wnikaniu i proliferację gonokoków i tak porażka jest możliwe tylko w pewnych warunkach. Związane z tym konkretnym przebiegu rzeżączki u dzieci, kobiet w ciąży, kobiet w ciąży i kobiet starszych. W tych czasach życie kobiecej pochwy struktura śluzówka jest nieco zmieniony. Z powodu obluzowania pochwy (podczas ciąży) i niewystarczające keratizatsii kruchość błony śluzowej (dziewczynki) i zanik nabłonka światła podatności i nieobecności deskvamatsiynih przetwarza (u starszych kobiet) w może wystąpić wtórny gonokoków gonoreynyh pochwy warunkach przedłużonej ekspozycji.

W czasie trwania odróżnić świeże (2 miesiące) i przewlekłe (ponad 2 miesiące) rzeżączki. Świeże rzeżączki z kolei dzieli się na ostre, podostre i bezwładny.

Ostatnio nastąpił wzrost częstości bezobjawowej subiektywnie rzeżączki. Często choroba jest spowodowana przez gonococcus rzęsistkowicy, w połączeniu z infekcją gronkowcem i kolibatsilyarnoyu.

Lokalizacja odróżnić rzeżączki niższą układu płciowego - srom, Bartolini, endotservitsit- top dział - gonorrheal błony śluzowej macicy, salpingoophoritis, pelveoperitonit i gonorrheal zapalenie cewki moczowej i odbytnicy.

rzeżączka może być zdiagnozowane w szeregu objawów klinicznych:

1) zapalenie cewki moczowej, zwłaszcza w połączeniu z dwukierunkowych albo bartholinitis kanalikulit-
2) endocervicitis u kobiet z niepłodnością pierwotną który nie miał diagnozy lub innych interwencji, traumatyczne szyi matki-
3) obustronne zapalenie przydatków u kobiet, które nie mają narodzin, aborcję, wewnątrzmacicznych manipulacje, zwłaszcza w połączeniu z endotservitsitah, cewki moczowej lub odbytnicy.

Rozpoznanie rzeżączki potwierdza obecność pozytywnych wyników bakteriologiczne jako rdzeń, oraz metody diagnostyczne kultury i serologicznych.

We współczesnych warunkach trudności z rozpoznaniem rzeżączki jest gonokokk zmieniła swoje cechy morfologiczne, a tym samym zwiększyło częstotliwość nieudolnych form choroby. Powiązane flora gonokokki (Trichomonas, wirusy) trudno etiologicznym i kliniczna diagnoza tej infekcji. Duże znaczenie w diagnostyce rzeżączki, zwłaszcza jego pierwotne przewlekłe należy metod prowokacji. Są one oparte na sztucznej stworzenia warunków do obiegu, przy czym wzrost gonokoków znajdującego się na powierzchni błony śluzowej za pomocą konwencjonalnych metod laboratoryjnych do diagnostyki.

Prowokując metody obejmują:

1) Chemiczne - smarowania błonę śluzową cewki 1-2% roztworu azotanu srebra, oraz kanał szyjki 2-5% roztworu azotanu srebra lub Lugola dla glitserine-
2) mechaniczne - do masażu cewki moczowej przez tylną stenku-
3) biologiczny - domięśniowe gonovaktsiny 500000000 drobnoustrojów Tellera pirogenal MTD 200 przez 3 dni.
4) odżywczą - przy ostrych i słonych pokarmów, piva-
5) fizjologiczna - menstruatsiya-
6) termicznych - terapia krótkofalowe, elektryzacja, zmiennego pola magnetycznego.

Najbardziej skuteczna i kompleksowa opieka. Wykonywany jest zaraz po miesiączce. Rozmazy i uprawy otrzymane przez 24, 48, 72 godzin. Rozpoznanie rzeżączki jest wykonany dopiero po wykryciu Neisseria gonorrhoeae.

Główne kierunki leczenia jest wyeliminowanie czynnika chorobotwórczego rzeżączki, zwiększenie reaktywności immunobiologicznych, eliminując lokalne manifestacje. Stosowanie antybiotyków należy pamiętać, że nie zawsze jest mieszane flora, więc trzeba przypisać je z czułością pod uwagę rosnące rzeżączkę.

Penicyliny antybiotyki podawać przez 300.000 jednostek do 4 Chasa (oczywiście dawka - 4,2-6 mlnOD) bitsillin-1, 5-bitsillin podawano 5 razy 6000000D przez 12 godzin (szybkość mlnOD 3) zastosowanie chloramfenikol 0,5 g 4 do Chasa (dawka 10 g). Pomocniczy immunoterapia (autohaemotherapy stosowania gonovaktsiny niepirogenną).

Należy również przeprowadzić wlew, terapię odczulaniu i witaminy terapii. Miejscowe leczenie rzeżączki dolne części układu rozrodczego przeprowadza się w procesach w przypadku przewlekłych lub ostrych reakcji alergicznych lub nieskuteczności antybiotyków. Przy zastosowaniu kąpieli pochwowej szyjki macicy gonorrheal 3-5% roztworem protargola kanał szyjki traktuje się 10% roztworem wodorowęglanu sodu i pokrytą protargola 3-5% roztwór raz na 3 dni.

Po obróbce w nieobecności gonokoków w wymazów pobranych w 2-4 dniu menstruacji w 3 cyklach menstruacyjnych kobieta przestaje być źródłem infekcji i może być ona usunięta z rejestru.