Leki w onkologii

  Regresji guza u 20-50% pacjentów z możliwością przedłużenia życia można oczekiwać u pacjentów rak żołądka, raka jelita grubego, czerniaka, raka sutka, trzonu macicy, rak płaskonabłonkowy głowy i szyi komórki osteogenne mięsaki i nowotwory tkanek miękkich. Niewrażliwy na leczenie lekiem raka tarczycy, wątroby, trzustki, nerek, szyjki macicy i pochwy. środki przeciwnowotworowe, które mogą zabijać komórki nowotworowe (cytotoksyczny efekt) lub hamują ich aktywność proliferacyjną (cytostatyczny efekt) i może być sklasyfikowane według pochodzenia syntetycznego i naturalnego.

  Syntetyczne leki w onkologii dla organizmu ludzkiego przedstawione środkami alkilującymi i antymetabolity, różniących się mechanizmem działania. W przypadku produktów pochodzenia naturalnego obejmują antybiotyki, substancje pochodzenia roślinnego, enzymy, hormony. Wyizolować główną grupą leków przeciwnowotworowych opartych na ich mechanizm działania. Związki alkilyruyuschego etapy obejmują najszerszym grupy leków przeciwnowotworowych o chloroetyloaminy w cząsteczce, grupa epoksydowa, grupa etylenoiminy lub reszt kwasu metanosulfonowego. Obejmuje on również pochodne nitrozomoczniki i kompleksy platyny.

Biologiczne działanie tych leków do ciała ludzkiego jest określona przez fakt, że są one przypisane do wielu substancji, w reakcji alkilowania, czyli zastąpienie atomu wodoru grupy alkilowej, w związku. W wyniku tej interakcji jest zakłócony replikacji DNA, drugi, a co za tym idzie, nie są mutacje i śmierć komórkowa następuje. Od alkylator oddziałuje bezpośrednio z DNA, RNA i białek, nie posiadają fazospetsifichnostyu tj jest niezależny od cyklu komórkowego. Spośród środków alkilujących przez barierę krew-mózg penetrujące nitrozomoczniki, prokarbazynę, temozolomid. Większość środków alkilujących są dobrze absorbowany przez przewód pokarmowy.

Skutki uboczne tych leków są głównie dotyczyły przewodu pokarmowego (nudności, wymioty), krwi (leukopenia, trombocytopenia), co najmniej - neurotoksyczności. Immunosupresja w różnym stopniu towarzyszy ten zabieg zawsze. Dla leków w tej grupie obejmują one musztardę i etylenoiminy. Najbardziej aktywny w leczeniu chorych na raka dzisiaj korzystać cyklofosfamid, ifosfamid, tiotepa. Leki z tej grupy wykazują aktywność w hematologicznych nowotworów złośliwych, raka piersi, raka jajnika, złośliwe nowotwory jądra, rak płuc i inne guzy lite. Nitrozomoczniki (karmustyna, lomustyna, myustoforan, zanozar), w przeciwieństwie do innych środków alkilujących nie oporność krzyżową na inne leki. Ich zastosowanie w leczeniu guzów ośrodkowego układu nerwowego, w kombinacji z chemioterapią wielu guzów litych i hematologicznych nowotworów złośliwych.

związki platyny (cisplatyna, karboplatyna, Eloksatin) zakłócają syntezę DNA w organizmie człowieka przez usieciowanie wewnątrz- i interstrand DNA, jak również do błon komórkowych. Leki z tej grupy są aktywne w leczeniu raka jajnika, nowotwory jądra, ich stosowania w kombinowanym leczeniu raka płuc, kolorektal-nia raka i innych guzów litych. Ze względu na działania niepożądane leków z tej grupy charakteryzują się nudności, wymioty, hamowanie tworzenia się szpiku, nefrotoksyczność i neurotoksyczność. Aktywność przeciwnowotworowa antymetabolitów podstawie strukturalnych lub funkcjonalnych podobieństw do metabolitów, ich udział w syntezie kwasów nukleinowych. W związku z antymetabolitów zawartych w komórkach nowotworowych wymiany, może zakłócać działanie enzymów zaangażowanych w syntezę kwasów nukleinowych, co prowadzi do śmierci komórki. Wśród antymetabolitów w praktyce klinicznej, najbardziej popularnych następujących leków: metotreksat, tomudeks, ftorura-cyl, ftorafur, Xeloda, Cytosar, Gemzar, merkaptopuryna. Antymetabolity, są szeroko stosowane w leczeniu nowotworów głowy i szyi, raka sutka, chorobę trofoblastu, mięsaka, ostrą białaczkę limfocytową, mezote-liomy, rak płuc, rak przewodu pokarmowego.

Skutki uboczne tych leków oznaczony przez błonę śluzową przewodu pokarmowego, to wyraża się w supresji szpiku kostnego, wątroby, często łysienia. Antybiotyki przeciwnowotworowe - istotne produkty aktywności grzybów - hamowania syntezy kwasu nukleinowego, poprzez działanie na poziomie matrycy DNA. Wśród skutków ubocznych występuje ona najczęściej zaburzenia przewodu pokarmowego, uszkodzeń błony śluzowej w jamie ustnej i hamowania hematopoezy. Najszerzej stosowane antybiotyki antracyklin w praktyce klinicznej. Leki z tej grupy - doksorubicyna (adriablastin) karminomycyna, epirubicyna - stosowane w nowotworach hematologicznych i guzach stałych (piersi, płuc, kostniakomięsak, mięsak tkanek miękkich).