Objawy gruźlicy płuc u dorosłych, diagnostyka i wytycznych dotyczących leczenia

Gruźlica - natura zakaźnej choroby powodowane przez prątki, a korzystnie transmitowane inhalacyjne (powietrze) do. Charakteryzuje się powstawania na zapalenie tkanki płuc i ciężkie zatrucia ciała jako całości. Nieaktualne swoją nazwę - „zużycie” i „suhotnaya”. Według danych WHO, 1/3 światowej populacji jest zakażonych prątkami. Według różnych źródeł, każdego roku choruje na gruźlicę 8-9 mln 2-3 mln umiera z powodu powikłań choroby.

Uważa się, że gruźlica - choroba ubogich, żyjących w warunkach sanitarnych ludzi. W rzeczywistości od choroby nikt nie jest wolny - to absolutnie chorzy ludzie w każdym wieku i statusu społecznego w społeczeństwie. W tym artykule będziemy mówić o objawów gruźlica płuc u dorosłych, Zasady rozpoznawania i leczenia tej choroby.

zawartość

• 1 Czynnikiem wywołującym gruźlicę
• 2 Ponieważ choroba rozwija
• 3 zakażenie
• 4 diagnostyka
• 5 Leczenie gruźlicy płuc

Czynnikiem wywołującym gruźlicę

Czynniki wywołujące choroby u ludzi są bakterie z rodzaju Mycobacterium, czy raczej: Mycobacterium tuberculosis - ludzka forma iMycobacterium bydlęcej formie bovis- (częściej u osób mieszkających na wsi i jedząc zakażone bakteriami pochodzenia zwierzęcego). Mycobacterium tuberculosis jako czynnik sprawczy została odkryta w 1882 roku przez niemieckiego lekarza Roberta Kocha, dlaczego i był nazywany „guzek bakcyl”.

Ponieważ choroba rozwija

Penetracja prątków w naszym organizmie występuje zazwyczaj w powietrzu lub przez drogi oddechowe. Kontakt, przezłożyskowej i pokarmowe (żywność) sposoby są znacznie mniej powszechne.

Układu oddechowego osoby zdrowej jest chroniony przed wnikaniem specjalnych mechanizmów drobnoustrojów, co znacznie zmniejsza się z ostrych lub chronicznych chorób dróg oddechowych.

Pokarmowego droga infekcji jest możliwe w przewlekłej choroby jelit, zakłócać funkcji absorpcji w niej.

Bez względu na drogę przenikania prątki należą do węzłów chłonnych. Stamtąd przez naczynia limfatyczne, one rozproszone po całym organizmie i gromadzą się w narządach z najbardziej zaawansowanych mikrokrążenia (łatwe, węzłach chłonnych, nerkach, kościach długich, końcowe odcinki jajowodów, oczy). Na tym etapie w walce z mikroba wchodzi układ odpornościowy, z którym państwo i zależy od dalszego rozwoju sytuacji. Dzięki odpowiedniej odpowiedzi immunologicznej, powielanie M. tuberculosis zostanie zatrzymany, ale część z nich nadal pozostaje w organizmie w stanie „uśpienia” lub utajone, stanu. Jeśli system odpornościowy jest znacznie osłabiona, MOP nadal mnożą się i po pewnym czasie rozwijać TB.

zakażenie

W chwili, gdy prątek gruźlicy dostanie się do organizmu, nazywa się infekcja. Jeśli dana osoba jest zdrowa, jej układ odpornościowy reaguje szybko z takimi włamaniami i zatrzymać rozprzestrzenianie i rozmnażanie się bakterii. Wskaźnikiem infekcji u osób, które nie zostały zaszczepione z BCG, jest pozytywny wynik testu Mantoux. Szczepione ocenić wynik próby jest nieco bardziej skomplikowana - trzeba dokonać diagnostyki różnicowej między poszczepiennej zakaźnych i alergicznych. Karetka gruźlicy nie jest zakaźna, obecność zakażenia ludzkim gruźlicy w nieobecności choroby nie ma gruźlicę.

Objawy gruźlicy płucnej

Często, gruźlica płuc przez długi czas, bezobjawowej i odkrył zupełnie przez przypadek, na przykład, podczas fluoroskopii.

Pierwsze objawy choroby są typowe objawy zatrucia:

• słabość;
• letarg;
• zawroty głowy;
• apetytu lub jego brak;
• apatia;
• zły sen;
• nocne poty;
• bladość;
• Utrata masy;
• niskiej jakości (około 37 °), w temperaturze ciała.

W przypadku przetwarzania na tym etapie lekarzy wykazały wzrost w jednej lub więcej grup węzłów chłonnych - powiększenie węzłów chłonnych.

Bez leczenia początkowego stadium choroby są dołączone do powyższych dolegliwości z konkretnego narządu. W przypadku choroby płuc są:

• kaszel bez lub plwociny to;
• duszność;
• ból w klatce piersiowej podczas kaszlu lub w stanie spoczynku;
• odprowadzanie krwi, plwociny - odkrztuszanie krwi.

Ostatnie 2 objawy są oznaki skomplikowanych form choroby i wymagają natychmiastowego leczenia.

W większości przypadków dotyka głównie płuc, a już infekcja przedostaje się do krwiobiegu do innych organów (jelita, kości ...). Jednakże istnieją wyjątki podczas gruźlicze zapalenie opon mózgowych, gruźlica, nerki lub jelita grubego rozwija się klinicznie i radiologicznie normalnych płuc.

diagnostyka

1. Morfologia krwi. Charakteryzujące niespecyficzne zmiany: zmniejszenie stężenia hemoglobiny (niedokrwistość) i leukocytów (leukopenia).
2. Diagnostyka mikrobiologiczna:

• wykrywanie prątków gruźlicy w plwocinie (w trzech powtórzeniach);
• badanie oskrzeli wody do przemywania (w soli fizjologicznej oskrzeli ołowiu, co poprawia ich selekcji mokroty- pacjent kaszle i ciecz wybór je badaniom na obecność bakterii);
• Badanie płynu opłucnowego;
• bronchoskopia z biopsją (usuwanie plastrów tkanek na badania) tkanki oskrzelowej;
• biopsja opłucnej, płuc.

1. metod genetycznych. Najczęstszym i informacji metoda PCR - łańcuchowej reakcji polimerazy. Opiera się ona na stwierdzeniu, w istotnych fragmentów materiału genetycznego (DNA) bakterii.
2. Metody radiologiczne:

• rentgenowskie klatki piersiowej;
• Rentgenowskie;
• Rentgenowskie;
• obrazowania.

Leczenie gruźlicy płuc

Leczenie tej choroby należy rozpocząć natychmiast po wykryciu i prowadzić w sposób ciągły i długie. Są to tak zwane schematy leczenia: trzy-, cztero-, pięcioosobowe składowa odpowiadająca liczbie przepisanych leków. Każdy z tych leków jest ich wpływ na patogen i tylko biorąc je w połączeniu można osiągnąć całkowite wyleczenie.

Oprócz chemioterapii u pacjentów przydzielonych do otrzymywania leków, które poprawiają układ odpornościowy, ćwiczenia oddechowe, fizykoterapia.

W przypadku skomplikowanych form gruźlicy u pacjenta może być leczenie operacyjne - usunięcie uszkodzonej części płuc.

Podsumowując, należy stwierdzić, że gruźlica - niebezpieczna, ale w odpowiednim czasie diagnoza - choroba całkowicie uleczalna. Dlatego też, w przypadku objawów i zapisać je w sposób opisany powyżej przez 3 tygodnie należy zawsze skonsultować się z lekarzem.