Środki moczopędne i leki moczopędne

Cały proces powstawania moczu i wydalanie z organizmu jest zwanych diurezy. W związku z tym środki, które przyczyniają się do tego procesu, a nawet tylko jeden z wielu etapów, zwane leki moczopędne. Jakie są środki moczopędne i leki moczopędne?

Faktycznie, diuretyki - to dość nowoczesne narzędzia opracowane w połowie i pod koniec ubiegłego wieku. Na początku XX wieku medycyna nie mają w swoim arsenale w ogóle żadnych skutecznych leków moczopędnych, a wykorzystywane w tym celu, chyba że słabych ziołowych, znany bardziej tradycyjnej medycyny.

Dopiero pod koniec lat 20-tych ubiegłego wieku, została odkryta przez potężną moczopędnego rtęci w leki, które jednak obecnie nie jest używany, a jedynie z 60-tych zaczęły poważne prace nad stworzeniem nowych, skutecznych leków moczopędnych. Tak więc, w rzeczywistości każdy środek moczopędny, że używasz dzisiaj i nie ma sto lat, a większość nawet nie pięćdziesiąt. Jest to jeden z najmłodszych grup leków farmaceutycznych, ale miała bardzo poważny wpływ na zdolność do leczenia chorób nerek i układu krążenia.

Jednak tylko nerek i układu krążenia choroba obszar zastosowania nie ogranicza się do diuretyków. Raczej zbyt trudne, aby połączyć się gałąź medycyny, gdy nie są używane, niż notować te obszary, gdzie bez nich nie wystarcza. Ich zapotrzebowanie jest określana przez wielkiego potencjału w regulacji składu soli w organizmie, a wody i elektrolitów metabolizm - jeden z punktów odniesienia naszego życia jako całości. Mimo to, kardiologii i urologii z nefrologii - głównymi konsumentami.

Istnieje kilka różnych klasyfikacje leków moczopędnych i leków moczopędnych. W tradycyjnej farmakologii są klasyfikowane przez struktury chemicznej. Jednak w praktyce klinicznej jest znacznie wygodniejsze i bardziej użyteczne jest stosowanie podziału leków dla celów klinicznych lub skutkiem cech klinicznych. Zatem, leki moczopędne mogą być podzielone na mocne lub słabe, diuretykami krótkich, średnich i długich działania na nerki i extrarenal do oszczędzając etc. Taka klasyfikacja kliniczny pozwala specjaliście większą precyzję diuretyku, w zależności od stanu pacjenta, jego cechy choroby i szczególnego celu terapeutycznego.

Oszczędzające potas diuretyki
Przy zastosowaniu najczęściej występuje znaczne straty moczopędne wydalanie elektrolity (sód, potas, itp). Najważniejszy jest problem strat i uzupełnić potas, gdyż spadek jego wydajności istnieją poważne zaburzenia wszystkich mięśni w organizmie, w tym mięśnia sercowego. Utrata dużej ilości potasu mogą spowodować niewydolność krążenia aż do zapaści, wstrząs, a nawet śmierć.

W związku z tym, utworzenie oszczędzające potas diuretyki jest bardzo ważnym etapem. Są to leki moczopędne z extrarenal mechanizmie działania, takie jak antagoniści wazopresyny (veroshpiron). Diuretyki, oszczędzające potas nie wymagają stałej kontroli laboratoryjnych składu elektrolitów we krwi (co najmniej dwa razy w tygodniu), a także - darczyńców zalecanie (asparkam potasu, chlorek potasu, Orotowej potasu, itp.); Często jest to możliwe tylko w szpitalach. Diuretyki oszczędzające potas umożliwiają długotrwałe leczenie moczopędne w warunkach ambulatoryjnych bez żadnych komplikacji. Oszczędzające potas diuretyki są słabe w oddziaływaniu środków. Efekt ten jest ściśle wymagane długotrwałe leczenie chorób przewlekłych, w domu. Ale medycyna ratunkowa często wymagają potężnego moczopędne, które mogą produkować duże ilości cieczy w krótkim okresie czasu. Najsilniejszym są tak zwane leki moczopędne, co jest głównym przedstawicielem znanego furosemidu (LASIX).