Leki przeciwhistaminowe

Tak zwane receptorów histaminowych H1 układu oddechowego, drażniące w pewnym ekspozycji dać odpowiedź alergiczną. Do gaszenia go używać specjalnych leków, które blokują te receptory. Leki te są nazywane przeciwhistaminowe i są stosowane w leczeniu wielu chorób alergicznych.

W rezultacie, liczne badania wykazały, że histamina działając na receptory w skórze i oczach, To powoduje objawy alergiczne, i leki antyhistaminowe kierunkowy stanie zatrzymać i zapobiegania takim reakcjom. Leki przeciwhistaminowe mają działanie przeciwświądowe, przeciwzapalne, uspokajające, znieczulające, antiholddinericheskim, rozkurczowe działanie, zapobiega skurcz oskrzeli.

Wszystkie leki przeciwhistaminowe można podzielić na pierwszej generacji - leki uspokajające i drugiej generacji - neosedativnye (w momencie ich tworzenia). Ostatnio pojawiło się trzeciej generacji leki - całkowicie nowe leki przeciwhistaminowe - aktywne metabolity, mają największy wpływ, ale nie posiadają działanie uspokajające i efekty kardiotoksyczne.

- środki przeciwhistaminowe pierwszej generacji (uspokajające)

Leki te mają działanie uspokajające, może nasilać działanie alkoholu, zmniejszenie napięcia mięśniowego. leki pierwszej generacji są podawane w wysokich dawkach, wpływ terapeutyczny następuje dość szybko, działanie przebiega do 8 godzin, w najlepszym przypadku. Wiele uspokajających leków przeciwhistaminowych są połączone w różnych leków, które stosuje się w migrenie, przeziębienia, bezsenność, infekcje wirusowe

leki pierwszej generacji mają szeroki zakres efektów ubocznych. Fakt ten zmusza lekarzy i pacjentów do rezygnacji z ich stosowania. W wielu krajach rozwiniętych już zakazała stosowania leków przeciwhistaminowych pierwszej generacji.

Dla leków przeciwhistaminowych pierwszej generacji są Diphenhydramine, Diazolin, Suprastin, Tavegil, peritol (cyproheptadyny) pipolfen, Fenkarol.

Leki przeciwhistaminowe drugie rozpoczęcie generacji (bez uspokojenia polekowego)

Preparaty według przeciwhistaminowych drugiej generacji, w przeciwieństwie do pierwszych, nie zmniejszają aktywności fizycznej i psychicznej oraz nie działają sedatitvno Holinoliticaskie nie adsorbowany w przewodzie żołądkowo-jelitowym z żywnością. Leki te mają większy efekt terapeutyczny. Jednakże, w przypadku podawania wymaga stałego monitorowania aktywności serca, obserwowany efekt kardiotoksycznego. Dlatego też leki przeciwhistaminowe drugiej generacji nie biorą rekomenduetmsya osób cierpiących na choroby serca i naczyń krwionośnych, a także osób starszych.

Efekt recepcji przychodzi dość szybko, działa bardziej ciągły, jest wyświetlany wolniej. Uspokojenie jest minimalne. Działanie kardiotoksyczne wydaje się bardziej prawdopodobne, gdy połączone przeciwhistaminowe drugiej generacji ze środkami przeciwgrzybiczymi - takich jak ketokonazol, itrakonazol, erytromycyna, klarytromycyna. W rezultacie ostatnie preparaty nie powołuje się w tym samym czasie przeciwhistaminowy drugiej generacji. Ponadto, nie jest możliwe użycie leków przeciwhistaminowych drugiej generacji wraz z sokiem grejpfrutowym, a także leki przeciwdepresyjne.

Do drugiej generacji leków przeciwhistaminowych obejmują TREX (terfenadyna), Gistalong (astemizol) Sempreks (akrywastyna), Fenistil (Dimetenden), CLARITIN (Poratadin).

Leki przeciwhistaminowe - trzeciej generacji (metabolity)

Są zasadniczo aktywne metabolity leków, leki przeciwhistaminowe drugiej generacji. W przeciwieństwie do tych ostatnich, leki aktywne metabolity oblbadayut efekt kardiotoksycznego, dzięki czemu mogą się szerszy zakres pacjentów i osób, których praca wymaga stężenia.

Do trzeciej generacji leków należą Zyrtec, Tsetrin (cetyryzyny) Telfast (feksofenadyny).