Wskazania Loperamid

Loperamid lek (Loperamid) ma właściwości przeciwbiegunkowe i zwiększa sygnał zwieracza odbytu.

Synonimy Loperamid:

• Imodium,
• Lopedium.

wskazania Loperamid - biegunki różnego pochodzenia.

Czy lek wewnątrz. Dorośli w początkowej fazie obróbki określony przez cztery mg i dwie po każdej mg płynnego stolca, ale maksymalna dawka dzienna wynosi szesnaście mg. Loperamid i stosowanie kropli: pierwsza dawka - sześćdziesiąt krople, a następnie trzydzieści spada po każdym luźnym stula- maksymalnej dawki dobowej stu osiemdziesięciu kropli. W przypadku przewlekłej biegunki Dorośli są cztery miligramów. Dzieci powyżej ośmiu lat do wyznaczenia dwóch miligramów, ale maksymalna dawka dobowa nie powinna przekraczać ośmiu miligramów. Od dwóch do ośmiu lat jest przepisana dawka w wysokości 0,004 miligrama na kilogram masy ciała.

Jeśli krzesło jest normalny (ma formę podczas wypróżniania ciągu dwunastu godzin) leku powinna być przewrócone.

Loperamid skutki uboczne

Mogą wystąpić pewne skutki uboczne, takie jak bóle głowy, senność, zawroty głowy, bezsenność, suchość w ustach, ból w nadbrzuszu, nudności i wymioty, reakcje alergiczne.

są Przeciwwskazania do stosowania loperamidu, Ten specyfiką jego składników, niedrożność jelit, ciąża, karmienie piersią, wiek od dwóch lat. Loperamid nie powinny być stosowane, gdy biegunka krwi, które towarzyszy gorączka, ostre wrzodziejące zapalenie okrężnicy i rzekomobłoniastego.

właściwości farmakologiczne

Loperamid jest wykonany w postaci prostej i tabletki musujące kapcul i syrop zawierający 0,2 miligramów na mililitr chlorowodorek loperamidu.

Substancje pomocnicze wchodzące w skład preparatu obejmują laktozę, skrobię kukurydzianą, Aerosil, stearynian magnezu, talk.

W skład powłoki kapsułki, obejmują ditlenek tytanu, żółcień chinolinowa barwiący, barwnik żółcień, żelatyna.

Loperamid wiąże się z receptorami na ścianę jelit i zmniejsza napięcie i ruchliwość mięśni gładkich jelita. Lek spowalnia perystaltykę i przejście z treści jelitowej. Powoduje to wzrost zwieracza odbytu ton, co sprzyja retencji kału.