Leczenie przepukliny dysków kręgosłupa lędźwiowego

Najbardziej rozpowszechnioną formą przepukliny krążków międzykręgowych w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Podczas wytwarzania takich występów obserwowano kompresję rdzenia korzeni nerwowych. To powoduje, że pacjent ból mediolateral charakter, który jest zlokalizowany głównie poniżej urazu. Jeśli przepuklina wpływa na włókna ogona końskiego, choroba może pojawić się w regulacji narządów miednicy.

Diagnoza międzykręgowe przepukliny przeprowadzane za pomocą technik takich jak radiologicznych promieni X i radiculography kręgosłupa. Dokładniej położenie przepuklina mogą być określone za pomocą komputera i tomografii rezonansu magnetycznego. W celu wykrycia zaburzeń przewodzenia impulsu nerwowego za pomocą elektromiografii.

Leczenie przepukliny lędźwiowej

W leczeniu przepuklin międzykręgowych wykorzystaniem konserwatywnych i radykalnych technik chirurgicznych. Podczas przypisany jest leczenie zachowawcze pacjenta leżenia, przy czym powierzchnia złoża powinna być jak sztywny. Zaleca się zająć, gdy nogi zgięte w kolanach pod kątem 90 stopni, a kości piszczelowej znajduje się na twardej poduszce.

Jednakże unieruchomienie nie powinny być wykorzystywane jako koniec powrotu do działania znanego może wywołać ból przewlekłości. Również można stosować procedury ocieplenie ciężką obrazu klinicznego, okłady z lodu. Od leki stosowane miejscowo maść z anestezjologii i zwiotczające mięśnie, leki przeciwbólowe, leki przeciwzapalne. Dobry efekt jest podana różnorodnych technik fizjoterapii, akupunktura.

W obecności masywnej rozwoju przepukliny płyt z obustronnym niedowładem, jak również obecność zaburzeń brzusznych, często powtarzające się, wysokiej intensywności bólu przedstawiono chirurgii. Do oznaczeń w stosunku do zabiegów chirurgicznych może być nazywany przekroju wygląd objawem Lassega, boczne przesunięcie rwa kulszowa (ból rozciągający się od talii do stóp).

Połączenie nowoczesnej chirurgii i zachowawczych metod leczenia można osiągnąć dobre wyniki leczenia u 2/3 pacjentów. Złym rokowaniem u pacjentów z wczesnym nawrotem pooperacyjnym, rozwoju zrostów, poważnych zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa.