Leczenie ureaplasmosis u kobiet

ureaplasmosis - choroby przenoszone drogą płciową (STD), który jest aktywatorem Ureaplasma (Ureaplasma urealyticum). Zakażenie może prowadzić do rozwoju przewlekłego zapalenia w drogach rodnych kobiety. W cięższych przypadkach ureaplasmosis staje się przyczyną niepłodności związanej z naruszeniem jajowodów i rozwoju przewlekłego zapalenia błony śluzowej macicy. Wszystko to określa znaczenie medyczną i społeczną tej choroby. Dlatego leczenie ureaplasmosis kobiety - jeden z głównych problemów współczesnej ginekologii.

Podstawowe zasady leczenia

Leczenie ureplazmoz powinny być złożone, ponieważ organizm produkuje szereg procesów patologicznych, w odpowiedzi na Ureaplasma. Aby skutecznie walczyć z infekcją należy jednocześnie stosować trzy rodzaje leczenia:

• przeciwbakteryjne (to jest kluczowa, ponieważ pozwala to na całkowite zniszczenie patogenów);
• immunostymulujące (Ureaplasma zakłócać normalnej odpowiedzi układu odpornościowego, wspomaga przejście w stan przewlekły stan zapalny);
• Terapia wchłanialny, co pomaga uporać się z procesem kleju.
• Ogólne zalecenia w trakcie leczenia:
• Reszta seksualne podczas całego okresu leczenia, ponieważ plemniki mogą zmienić status odpornościowy organizmu kobiety;
• organizacja dietetycznego żywienia z wyjątkiem ostre, słone, smażone i alkohol, ponieważ produkty te przyczyniają się do zaostrzenia wielu chorób i utrudniać proces gojenia;
• Jednoczesne leczenie partnerów seksualnych, jak ureaplasmosis - to zakażenie przenoszone przez kontakt seksualny.

antybiotykoterapia

Ureaplasmosis antybiotykoterapii można uznać za leczenie przyczynowe, że ma wpływ na czynnik wywołujący chorobę. Jest to konieczne, aby użyć takie antybiotyki, które są w stanie przeniknąć do komórki (Ureaplasma - jest wewnątrzkomórkowy mikroorganizmy).

Ponadto, Ureaplasma mogą wykazywać oporność na antybiotyki, więc leczenie musi być w pełni przechowywane zgodnie z zaleceniami lekarza. W niektórych przypadkach wybór najbardziej skuteczny lek zalecany do badania bakteriologicznego z definicji wrażliwości na specyficzne antybiotyki.

Główne grupy leków przeciwbakteryjnych, które są stosowane w ureaplasmosis jest:

• tetracykliny;
• makrolidy;
• fluorochinolony;
• aminoglikozydy.

Wszystkie z nich są w stanie gromadzić się w zakresie stężeń terapeutycznych w obrębie komórki, powodując śmierci organizmu i całkowicie blokuje jej żywotność. W rezultacie, Ureaplasma są zabijane.

Makrolidów w leczeniu ureaplasmosis

Makrodidy Obecnie złotym standardem w leczeniu ureaplasmosis. Jest to leki pierwszego rzutu, które są przypisane do zwalczania (zniszczenie) ureaplasmas. Obejmują one azytromycyny, jozamycyna, klarytromycyna i drgua.

Większość kobiet często w tym celu przypisany azytromycyna jest podawana w dawce wynoszącej 1,0 grama. Podczas ciąży, należy preferować jozamycyna (azytromycyna w czasie ciąży należy stosować ostrożnie).

Zaletą tych leków jest ich zdolności do akumulowania się wewnątrz komórki i utrzymania stężenia terapeutycznego przez 72 godzin, tak, że wystarcza na jednym wstęp ureaplasmas śmierci. Makrolidy są gromadzone nie tylko w zakażonych komórkach, ale w komórkach układu odpornościowego, zatem zapewnienie skutecznego zniszczenia zjadliwej środowiska.

antybiotyki fluorochinolonów

Są na drugim miejscu popularności tylko na makrolidy. Należą ofloksacyna, cyprofloksacyna, pefloksacyna, levovloksatsin. Powodują one również śmierć wewnątrzkomórkowych bakterii, ale leczenie trwa około tygodnia, ponieważ nie są one w stanie utrzymać ich wewnątrzkomórkowe stężenie na wysokim poziomie.

antybiotyki tetracykliny

Tetracykliny dla ureaplasmosis leczenia stosowane obecnie coraz mniej, a ich skuteczność nie jest zbyt wysoka. Ich jedyną zaletą - niski koszt. Przedstawiciele tej grupy są doksycyklina antybiotyki i tetracykliny.

aminoglikozydy

Aminoglikozydy, jak również tetracykliny, prawie nie używane przez współczesnej medycyny zabić ureaplasmas. Mogą być przypisane do społecznie wrażliwych grup ludności z powodu jej niskiej cenie (80 mg gentamycyny 3 razy dziennie przez tydzień).

Monitorowanie skuteczności leczenia

Ocena terapii musi być zawsze. To pozwala określić, czy mikroorganizmy były wrażliwe na wybrane antybiotyki. Badania kontrolne muszą być przeprowadzane nie wcześniej niż 14 dni po zakończeniu leczenia.

Kontrola może odbywać się albo w reakcjach serologicznych lub za pomocą reakcji łańcuchowej polimerazy. Ten ostatni jest korzystny sposób diagnozy, ponieważ posiada wysoką specyficzność wyniósł 98%. Konieczne jest również, aby ocenić stopień odzysku pacjenta przez trzy cykle miesiączkowe.

Zatem pozbycie ureaplasmosis - zadanie, choć nie jest łatwe, ale z właściwego i kompleksowego podejścia wykonalne.