Objawy i leczenie pęcherzykowego zapalenia migdałków

Pęcherzykowego zapalenia: Charakterystyka

Zapalenie migdałków występuje spontanicznie, jak również na tle przewlekłego zapalenia migdałków lub jako konsekwencja kataru. Główna różnica niebieskiego języka dusznica bolesna jest powstawanie małych ognisk ropy widoczne w badaniu. Tkanka limfatyczna z powodu szybkiego rozwoju bakterii zasiedlających powierzchnię pęcherzyków migdałków formowane są wypełnione biały, żółtawy lub produktów rozpadu zielonkawy odcień czynnika zakaźnego. Jednak ogniska znajdują się na powierzchni i nie uszkodzić głębokich warstw migdałków, jak w jamistym zapalnego.

przyczyny

Czynnik migdałków są mikroorganizmy:

• bakteriami (Staphylococcus, Streptococcus);
• grzyby;
• wirusy.

Zakażenie organizmu z rozwojem zapalenia migdałków pęcherzykowego jest wynikiem:

• kontaktu z pacjentem (kropelkami);
• poprzez artykuły gospodarstwa domowego (naczynia, ręczniki, chusteczki, etc ...);
• z jedzeniem.

Czynniki, które powodują zapalenie pęcherzyków, identyczną w jakiejkolwiek formie migdałków:

• obniżonej odporności;
• przewlekłe zapalenie migdałków, próchnicę zębów;
• przechłodzenia generał (niezgodnego odzież pogody, mokre nogi, i tak dalej. zm.) i lokalne (jeść lody, zimne wody, etc.).

Objawy pęcherzykowego zapalenia migdałków

Zmniejszenie odporności lokalnej, który jest głównym czynnikiem w tworzeniu pęcherzyków ropnych na tle nieżytów lub przewlekłe zapalenie prowadzi do rozmnażania, ich rozprzestrzenianie się infekcji na powierzchni migdałków i ciężkie zatrucia.

Początkowe objawy (pierwszych 1-2 dni):

• stany podgorączkowe;
• mięśni / stawów, osłabienie;
• ból głowy;
• w języku szarawy patyną;
• pershenie i ból podczas połykania (może promieniować do ucha);
• Powiększone migdałki, zaczerwienienie gardła;
• bolesność i wzrost regionalnych węzłów chłonnych;
• suchy kaszel.

Zapalenie postępuje szybko i objawy pogarszają:

• hipertermia do 38-40 ° C;
• bóle nasiliły się, głos staje nosa;
• migdałków zauważalne punkt ropa ogniska (zapalenie pęcherzyka) wielkość podobne do rozproszonych ziaren prosa;
• wzrasta zatrucia.

Angina u dzieci, znamienny tym, oznaczonych toksycznych efektów czynnika zakaźnego. Maluch Zachowanie:

• niepokój, ciągły płacz;
• dotkliwe osłabienie;
• odmowa jedzenia, biegunka (biegunka);
• dużym powiększeniu węzłów chłonnych powoduje silny ból po obrotową głowicę;
• w ciężkich hipertermii możliwych drgawki, wymioty.

Ważne! Bardzo rzadko pęcherzykowy zapalenie występuje bez gorączki i ciężkiego zatrucia (głównie na tle przewlekłego zapalenia, czasami podczas menstruacji u kobiet). W tym przypadku cechą diagnozy jest istnienie pęcherzyków ropnych.

5-6 dni ropiejących pęcherzyki otwarte, zawartość wlano do jamy ustnej, stan pacjenta jest nieco uproszczona. Nasilenie zapalenia -formation jamistym wydajność postać ropa w okolomindalnye tkanki - nawet rozpoczęciem leczenia towarzyszy:

• zwiększenie zachorowalności;
• widoczne z zewnątrz obrzęk szyi;
• stabilny hipertermia;
• ciągłe trudności w połykaniu;
• zwiększona zapadalność na węzłach chłonnych.

powikłania

Bez odpowiedniego leczenia ropnej zmiany scalić i propagować w szczeliny formularza. Brak odpowiedniego leczenia może powodować następujące powikłania:

1. Ropień zagardłowy, posocznica.
2. Wstrząs toksyczny (często rozwija się u dzieci).
3. Niewydolność serca (do powstawania chorób serca).
4. Zapalenie opon mózgowych.
5. Reumatyzm.
6. Toksyczność dla nerek (zatrzymanie moczu i zapalenie kłębuszków nerkowych).
7. Zapalenie stawów (zapalenie stawów / choroba zwyrodnieniowa stawów).

diagnostyka

Charakterystyczny pęcherzykowego zapalenia potwierdza:

• Analiza krwi zwiększono OB 50 mm / h, oznaczony leukocytozę (więcej 20h109 / l pożywki, z przesunięciem w lewo o wzorze (przewagę neutrofili);
• siewnego powierzchni migdałki: identyfikację czynnika sprawczego.

Jak leczyć pęcherzyków migdałków?

ograniczenia reżimu

• Izolacja pacjenta (będąc w szpitalu lub w domu ma oddzielny pokój, własna naczynia kuchenne, artykuły gospodarstwa domowego);
• Reszta aby obniżyć temperaturę odporne;
• nadużywanie alkoholu (z wyjątkiem gorąco / na zimno);
• miękki żywność (zupy, płatki, zupy).

lek

• przeciwgorączkowe (dzieci paracetamolu syropu lub czopków, iniekcji w wysokiej temperaturze i dipyron dimedrola). Chociaż pediatrzy Nurofen często przepisywany jako środek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy, aktywny lek jest zabronione do 2 lat, a jej stosowanie do 12 lat stosunkowo bezpieczne;
• leki przeciwhistaminowe (Suprastin, i in.), zmniejszając uczulenia na paciorkowce;
• witaminy (zwiększenia odporności na zakażenia);
• antybiotyki nadają się praktycznie we wszystkich przypadkach ze względu na propagację w uszkodzonych migdałków bakterii (Penicyliny amoksycyliny / augmentyna, makrolidy Sumamed / azytromycyny / klarytromycyna, cefalosporyny cefaleksyny / Cefazolin).

Ważne! Antybiotykoterapia trwa 10 dni i nie zatrzyma się, gdy poprawa stanu pacjenta. Na ogół daje wynik w ciągu 72 godzin (zmniejszenie temperatury, zmniejszenie bólu), a towarzyszy otwarcie ropne zmian dnia 5-6. Przy wyborze leku jest ważna nie ma alergie.

Miejscowe leczenie

• wdychanie i płukania z ziół (rumianku, nagietka, etc.), środki antyseptyczne (Iodinol, rivanol, Furatsilinom, Lugola);
• spraye (Ingalipt, Joks, etc ...);
• tabletki do ssania (Fringosept antyseptycznych, Strepsils i m. p.).

Na pierwszych objawów dławicy bardzo skutecznie przemyć roztworem sody. W szklance wody (ciepła!) Sodowy rozpuszcza się w ilości od 1 łyżka. l., płukania powtarza się co 3 godziny. Leczenie anginy pęcherzykowym nie może ograniczać się do środków ludowej i terapii miejscowej. W leczeniu i profilaktyce powikłań konieczne jest przeprowadzenie pełnego cyklu terapii antybiotykowej.