Zasady wychowawcze

Nawet najbardziej przykładowe rodzice czasami nie można pomóc, ale iść zbyt daleko w karanie dziecka. Może to się stało, i krzyczał na dziecko lub nawet klepnął nerwy. Jeśli widzisz, że działał w przypływie uczuć i może również uniknąć takiego zachowania, wiem, że trochę lepiej, powinieneś przeprosić dziecka. To pomoże mu zrozumieć, że nie chcesz zranić jego uczuć i poniżyć.

Upokorzenie to prymitywny środek narażenia ludzi. Nic jednak obraża może to spowodować. W żaden sposób nie jest w stanie poprawić sytuację i wpływać na dziecko, zmienić swoje zachowanie na lepsze. Szybko, jak to możliwe, aby osiągnąć efekt odwrotny. Mówienie dziecku, że nie rozumiał, kim był młody i głupi, tylko zatwierdzić go w tym sensie. Jeszcze bardziej niebezpiecznie - upokorzyć dziecko przed innymi.

Zagrożenia z ust ukochanej brzmi strasznie. Jeśli jeden kochasz, zaczął grozić, co byś doświadczył? Szok! To samo dziecko czuje, gdy słyszy groźby z ust rodziców. Jest odpowiedzią - jest wyzwalane instynktu samozachowawczego i nie jest nienawiść ze źródeł zagrożeń. Dzieje się tak na poziomie podświadomości, ale jeśli groźby stały się rutynową praktyką, może rozwinąć się alienacji.

Czasami rodzice wymagają od swoich dzieci obietnicy. Ale czy ich dzieci są w stanie wykonać? Przedtem jeszcze trzeba się rozwijać. Dzieci po prostu nie może spełnić swoich obietnic, a jeśli rodzice nie biorą pod uwagę wiek dziecka tego wymaga, to ryzykujemy uzyskanie jednego z dwóch problemów: albo wrażliwe dziecko będzie cierpieć poczucia niższości z niezdolności do dotrzyma słowa i będzie rozwijać zwyczaj lekceważyć obietnic.

Niektórzy rodzice uważają, że problemem nie jest nadmierne. Ale nadmierne opiekuńczy pozbawia dziecko niezależności, a dziecko rośnie niedostosowany do otoczenia. Oczywiście, miłość i opieka nad dzieckiem - obowiązkiem każdego rodzica, ale powinien być zrównoważony, dając dziecku na każdym etapie dorastania trochę więcej swobody i niezależności. korzysta ono dziecku i ułatwić życie rodzicom.

Rodzice starają się zaspokoić fizyczne i emocjonalne potrzeby dziecka, ale często odnoszą się do potrzeb dzieci w dół. Na przykład, rodzice często wymagają podjęcia natychmiastowych działań przez dziecko - aby zatrzymać grę i iść na obiad lub umyć. Ale jeśli poproszony o dramatycznie zmienić jako zawód rodziców, oni na pewno będzie oburzony taką bezczelność. Ostrzeż dziecko wcześniej, i będzie można uniknąć niepotrzebnych kaprysy.

Dzieci są bardzo subtelne, psycholog i natychmiast uchwycić zmiany zachodzące wokół nich. Wiedzą słabości rodziców i wiem jak i gdzie nacisnąć, aby uzyskać to, co chcesz. Nie idź na nich od czasu do czasu, w przeciwnym razie będziesz musiał to robić systematycznie, ale jak podrosną i cele i sposoby ich osiągnięcia będą znacznie poważniejsze. Lepiej na początku uświadomić dziecku, że będzie trzymać się zasad.

Jeśli są zakazane od czegoś dziecku, nie zmieniają zasad. Jeśli nie może być dzisiaj, to nie będzie jutro. Tylko w tym przypadku dziecko ma pojęcie dyscypliny. Jeżeli wymogi i przepisy zmieniać zbyt często, dziecko po prostu pogubi i nie będzie wiedział, co powinien zrobić w rzeczywistości. Bądź konsekwentny w swoich kierunkach. Dobrze, gdy oboje rodzice mają takie same zasady.

Być adekwatne rodzice często muszą pamiętam siebie jako dziecko. Być może jesteś dzieckiem i kot z zielonej farby rozmazany, ulubione odbiornik zdemontowane ojca, wyciąć wszystko, od książek czy mamy się przygotować niespodziankę ze wszystkich dostępnych produktów w domu. Spójrz na to, co stało się z humorem, a potem swoim dzieckiem jako osoba dorosła, pamiętając jego wybryki z uśmiechem na twarzy.

Niektóre mamusie i tatusiowie tylko rozpiera chęć „czytać” swoją moralność dydaktyczny syn lub córka. Metoda ta ma wpływ tylko wtedy, gdy dziecko jest na tyle stary, aby zrozumieć kazania, i tylko wtedy, gdy ta metoda nie jest nadużywane. W przeciwnym razie odpowiedź będzie, albo wcale, albo, co gorsza, negatywna - dziecko może myśleć, że jest zły lub zły syn córka i rodzice nie spełniają oczekiwań.

Naucz dziecko, aby być odpowiedzialnym za swoje czyny. Kontrolowanie jego zachowania, należy pozostawić miejsce dla niezależnego podejmowania decyzji. Pierwsze problemy niekrytyczne powierzanie, pozwól dziecku nauczyć się myśleć, rozważać sytuację i działać w zgodzie z nim. Nie naciskać na dziecko, i skierować ją. Pomoże mu tworzyć żywotnych umiejętności. Gdy podrosną wyrazić więcej zaufania.