Dysfunkcja układu autonomicznego u dzieci

dysfunkcji autonomicznego - jest to jedna z najczęstszych chorób wieku dziecięcego. Występuje w 20% ogółu populacji dziecięcej. Teraz według ICD 10 Revision (Genewa, 1995) Nazwa "vasoneurosis"" Cardiopsychoneurosis ""nerwica wegetatywna„” Roślinne dizregulya-nia „który był używany w odniesieniu do zaburzeń funkcjonalnych autonomicznego układu nerwowego, należy wymienić na” dysfunkcje autonomicznego „dysfunkcje autonomicznego. - choroba ciała, znamienny tym, zaburzenia objaw psychoemocjonalnym, czuciowo-ruchowa i aktywność autonomiczną związanego z wyżej segmentowym i Zaburzenia segmentowe z autonomicznej regulacji czynności różnych narządów i układów.

Nowoczesne klasyfikacja dysfunkcji autonomicznego

I. klinicznej postaci patogenne.

1. Neurocirculatory zaburzenia.

zaburzenia 2. wegetatywnego-naczyniowego:

• Typ serca;

• Rodzaj naczyń (nadciśnieniem lub z obniżającym ciśnienie).

3. roślinne-trzewny zaburzenia.

4. napadowe autonomicznego awarii:

• postać uogólniona (vagoinsulyarnyh, współczulnego Adrena lub mieszane kryzys);

• formy miejscowe (mózgu, serca, brzucha, itd.).

II. Poziom zniszczenia.

1. suprasegmentar (centralny).

2. segmentów (obwodowa).

III. Charakterystyka wegetatywnego homeostazy

Wśród czynników etiopatogenetyczny wyróżniane

- predyspozycje genetyczne;

- okołoporodowe niedotlenienie (czynniki, nadciśnienia wewnątrzczaszkowego);

- Młodzieńcze autonomicznego zaburzenia spowodowane przez brak równowagi hormonalnej u wstępnie dzieciństwie i okresie dojrzewania;

- Stres związany z dysfunkcją autonomicznego psychoemocjonalnym i nadmierny wysiłek fizyczny, ostrego i przewlekłego stresu;

- Zatrucie dysfunkcji autonomicznego pod wpływem ognisk chronicznych zakażeń, chorób zakaźnych i somatycznych wegetatywnych struktur, które regulują serca.