Ropień płuca

Ogólna charakterystyka choroby

Ropień nazywa nagromadzenie ropy w tkankach różnych narządów człowieka. W odniesieniu do światła ropnia zlokalizowanego zwykle w tkankach płuc, co znacznie komplikuje jego rozwoju podczas jednoczesnego choroby i często prowadzi do poważnych stanów patologicznych.

ropień płuca - objawy i obraz kliniczny

W medycynie, postanowił przeznaczyć zgorzel, ostre i przewlekłe ropień płuca. Wszystkie te formy są spowodowane obezvozdushnosti tkanka płuca, a następnie zapalenie który daje przepływ krwi w obrębie narządu i pomaga produkować toksyny. Zgorzel spowodowane ropotwórczymi flory płuc (gronkowców, paciorkowców, E. coli), jak również jak Mycobacteria, grzyby i pasożyty.

• Ostre ropień płuca charakteryzuje się silnym bólem w klatce piersiowej, krwioplucie, duszność, kaszel z silną ropnej plwociny. Stan pacjenta może chwilowo poprawić po zerwaniu jamę ropnia w oskrzela. Tak więc nieoczekiwanie duża ilość plwociny posiadającej charakterystyczne zgniłego zapach;
• przewlekły ropień płuca odbywa się na tle zaostrzeń i remisji. Podczas zaostrzenia u pacjentów wykazujących objawy ostrej ropnia. Podczas odsetek remisji bólu w klatce piersiowej jest ograniczona, jednak osoba zwiększa ilość ropnej plwociny, jest kaszel szczekający, nocne poty. Ponadto, pacjenci stają się zmęczeni bardzo szybko.

Jeśli czas nie rozpoznania ostrego ropień płuca i nie dbać o jego leczenia, możliwością choroby w postaci zgorzelinowego. Zgorzel - ropne zapalenie tkanki płucnej, która szybko rozprzestrzenia się na całej powierzchni korpusu i powoduje jej martwicy.

Z reguły, wśród pacjentów mężczyźni, co jest całkiem naturalne, biorąc pod uwagę fakt, że jest silnym połowa ludzi jest nadużywanie alkoholu i palenia tytoniu, co prowadzi do zakłócenia normalnego działania górnych dróg oddechowych.

Zauważ, że ropień płuca, leczenie prowadzone jest nieprawidłowo, to pociąga za sobą występowanie wielu poważnych powikłań. Wśród nich wyróżnia się:

• Krwotok płucny;
• przełom ropnia wnękę kolejnym pneumoempyema rozwoju;
• amyloidoza;
• oskrzeli wtórne;
• septicopyemia.

ropień płuca - Leczenie i rokowanie

Po pomyślnym leczeniu pacjenta najbardziej bezpośrednio dotknięte przez chorobę, wczesnej diagnostyki i leczenia w odpowiednim czasie wyznaczonym. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy zgorzel jest określana przez wysoko wykwalifikowanych specjalistów w warunkach nowoczesnych laboratoriach diagnostycznych.

Diagnoza „ropień płuca” jest bezwzględnym wskazaniem do interwencji chirurgicznej. Celem operacji - otwarcie jamy ropne dbać o jej opróżniania i odwodnienia ropą. Jeśli pacjent znajduje się powierzchowne ropnie narządów wewnętrznych, leczenie może być prowadzone w warunkach ambulatoryjnych. W innych przypadkach, pacjenci podlegają pilnej hospitalizacji w wydziale chirurgicznym.

Od zgorzel prowadzące do martwicy tkanek, chory może być przypisany do prowadzenia przebicie z aspiracji ropą. W ten sposób w jamie ciała wprowadzone preparaty enzymatyczne i antybiotyków, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się proces zapalny i szybkiej regeneracji tkanek. Resekcja (usunięcie ciała) odbywa się tylko w przypadku, rozpoczęta na zdiagnozowaną przewlekłą ropień płuca u ludzi, doprowadziła do licznych komplikacji i nieodwracalnych zmian w narządach wewnętrznych.

Po otwarciu i zostaną usunięte przez ropień płuca, leczenie jest zapewnienie odpowiedniego żywienia, transfuzji krwi, oraz powołanie zastępców. Antybiotyki są stosowane z ostrożnością, biorąc pod uwagę indywidualnej wrażliwości na nich mikroflory. Dobre wyniki pokazują oznacza specyficzną terapię - gamma globulin i gronkowca tężca. W niektórych przypadkach pacjent jest korekta zaburzeń metabolicznych.

Co do prognoz. Jeżeli pacjent znajduje się w czasie ostrej ropień płuca rokowanie leczenia jest korzystne. Oczywiście dotyczy to tych przypadków, gdy zbycie lekarzy posiada nowoczesne wyposażenie oraz wszystkie niezbędne przygotowania. Operacja wykonywana z opóźnieniem lub niewłaściwe jej wdrożenie prowadzi do tego, że człowiek rozwija się przewlekły ropień lub zgorzel. Powodzenie leczenia w takich sytuacjach zależy od personelu, stopnia zapalenia i indywidualnych cech pacjenta.