Wirus cytomegalii

Dlaczego cytomegalii jest uważana za jedną z najbardziej podstępnych chorób naszych czasów?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba mieć przynajmniej ogólne pojęcie o tym, co stanowi cytomegalii. Intrygi cytomegalii jest, że po dostał się do organizmu ludzkiego czynniki zakaźne pozostanie w nim na zawsze, ze zdecydowana większość zainfekowanym choroby jest w formie utajonej. W związku z powyższym, w diagnostyce „cytomegalii” leczenie często zaczyna się zbyt późno, to z kolei prowadzi do rozwoju procesów zapalnych.

cytomegalii Aktywacja zachodzi ze względu na silne i stałe zmniejszanie się odporności na przykład ciąży, AIDS omów lub regularne przyjmowanie leków, które mają wpływ na układ ochrony organizmu.

Sposoby zakażenia

Cytomegalii został otwarty w 1956 roku. W chwili obecnej stwierdzono u 10-15% młodzieży i 40% dorosłych. To wyjaśnia powszechną tendencję środkiem do kształcenia utrwalania (konserwacji) w organizmie człowieka. W normalnych patogenów odporność tsitomegavirusa nie są niebezpieczne, ale wartość bariera ochronna upanie cytomegalii u dzieci i dorosłych, natychmiast staje się namacalna. Dobrą wiadomością jest to, że infekcja jest mało przekazywane od osoby do osoby. Co do zasady, bezpośredni infekcja trwa długo, bliski kontakt z chorymi.

Najczęstszym sposobem zakażenia tsitomegavirusom:

• Trickling powietrza - patogeny spożyte przez kissing ze śliną;
• sex - ze spermą lub wydzieliną z kanału szyjki macicy;
• transtsplatsentarny - cytomegalii jest przesyłany do płodu w macicy;
• Możliwe zakażenie noworodków podczas karmienia mlekiem matki;
• Zakażenie może „przynieść” podczas transfuzji krwi lub przeszczepu narządów.

Objawy wirusa cytomegalii

Objawy pojawiają się w ciągu 20 cytomegalii - 60 dni. Zazwyczaj wirus cytomegalii zaczyna ostro i przejawia się następującymi cechami:

• gorączka;
• Objawy zatrucia;
• zaburzenia wegetatywnego-naczyniowych;
• ogólne osłabienie;
• zmęczenie;
• nadmierne wydzielanie śliny;
• rozwój procesów zapalnych w narządach moczowych.

Nieleczona cytomegalii często rozlewa się w postać uogólnioną, w którym istnieje wiele uszkodzeń różnych narządów i układów. U pacjentów z CMV zaobserwowano: zapalenie tkanki wątroby i śledziony zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli, zaburzeń mózgowych naczyń krwionośnych i oczu, zwiększając podżuchwowej gruczołów, wysypka skórna, zapalenie stawów. CMV jest najbardziej niebezpieczne dla dzieci i kobiet w ciąży. O rozwoju cytomegalii w organizmie dziecka zostaną omówione poniżej. Jak dla przyszłych matek, w ich przypadku, infekcja jest poważnym zagrożeniem dla płodu. Cytomegalii jest jedną z najczęstszych przyczyn poronienia dziecka i rozwoju ciężkiej choroby dziecka, w szczególności uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Jeśli diagnoza leczenia CMV rozpoczęto zbyt późno, w 20-30% przypadków płód umiera przed rozpoczęciem normalnego porodu.

Cytomegalii u dzieci

Jak wspomniano powyżej, chora matka może zarazić dziecko podczas ciąży i po porodzie, przechodząc patogenów wraz z mlekiem matki. We wczesnych stadiach ciąży, dziecko zazwyczaj umiera. W takich sytuacjach, to nie pomoże nawet terminowe badania na wirusa cytomegalii, ponieważ system immunologiczny płodu nie został jeszcze utworzony, i patogenów się słabo do antybiotykoterapii. Na późniejszych etapach dzieciom przetrwać, ale w każdym przypadku, wirus cytomegalii wpływa na ich pełny rozwój. Prawidłowa diagnoza trudna, a co jeśli dziecko rozwija cytomegalii, objawy mogą być całkowicie nieobecne. W rezultacie, objawy CMV występują tylko wtedy, gdy patogeny mieć nieodwracalne skutki dla podstawowych układów i narządów. Jednak przy normalnej odporności ukrytych postaci jest mniejsze zło, jako utajone przewoźnik jest powszechna wśród ludności, nie powoduje żadnego dyskomfortu dla pacjenta i nie szkodzi zdrowiu.

leczenie cytomegalii

Musisz natychmiast zrozumieć, że zakażenie CMV jest nieuleczalna. Wszystkie obecnie istniejące leki mogą kontrolować liczbę patogenów we krwi, ale nie może wyeliminować je całkowicie. Aby znormalizować stan pacjenta, lekarze stosują całe spektrum leków, które zwiększają odporność oraz środki z grupy interferonów, które hamują aktywność wirusa.