Zakażenie wirusem cytomegalii w czasie ciąży

zakażenie wirusem cytomegalii jest podstępne i nieprzewidywalny, ponieważ nie może się objawiać w korpusie nośnika, ale ujemny wpływ na rozwój płodu podczas infekcji.

zakażenie wirusem cytomegalii, jak toksoplazmoza lub opryszczki mogą być obecne w organizmie człowieka przez całe życie, nie objawia się. Ale Aktywacja wirusa może nastąpić w najbardziej niedogodnych godzinach, jak w czasie ciąży. Wszelkie dyskomfort zakażenie wirusem cytomegalii matka nie może powodować, ale w przyszłości dziecko może zrobić krzywdę. Zakażenie wirusem cytomegalii w czasie ciąży może spowodować poważne wielu patologii płodu.

Jednak nieprzewidywalna infekcja szczęście jest rzadkie. Te statystyki zdrowia wskazują, że tylko 0,1% kobiet podczas ciąży obserwowano aktywację cytomegalii, który atakuje owoce. Znacznie większe niebezpieczeństwo niesie cytomegalii we wczesnej ciąży (przed 16 tygodni), ponieważ w tym przypadku ryzyko zakażenia płodu zwiększa się do 10%.

Sposoby zakażenia wewnątrzmacicznego

Infekcja CMV u płodu w czasie ciąży może wystąpić:

• w momencie poczęcia, jak wirus zawierać plemniki;

• w czasie ciąży, podczas penetracji wirusa przez łożysko;

• w kontakt z wirusem w organizmie płodu w macicy przez membrany;

• podczas porodu, kiedy dziecko przechodzi przez kanał rodny;

• poprzez mleko matki, jeśli kobieta zostaje zainfekowany po urodzeniu.

Jako zdarzenia rozwijać po infekcji?

Po zakażeniu, zdarzenia dziecko może rozwijać się w zupełnie różne scenariusze i przewidywać ich niemożliwe.

Najbardziej korzystny scenariusz jest rozwój zakażenia bezobjawowego, który nie wpływa na zdrowie dziecka. On staje się biernym nosicielem infekcji zwykle rozwija się i żyje spokojnie, nawet nieświadomy obecności zakażenia w ciele.

Mniej korzystna sytuacja, gdy dziecko nie ma oczywistych nieprawidłowości w rozwoju fizycznym i psychicznym, ale nadal niewielki odstęp od porównawczą dla niektórych wskaźników tam.

Możliwe i ta opcja gdy zakażenie wirusem cytomegalii obejmuje śmierć płodu. Dzieje się tak najczęściej we wczesnym okresie ciąży, aż do 12 tygodni.

Wreszcie, zakażenie wirusem cytomegalii może doprowadzić do tego, że przeżycie płodu z wrodzonego zakażenia wirusem cytomegalii występuje wiele wad rozwojowych, takich jak uszkodzenia mózgu i ośrodkowego układu nerwowego, wątroby, choroby przewodu pokarmowego, etc.

Zakażenie wirusem cytomegalii jest pomysłowy także dlatego jej wpływ na organizm dziecka nie mogą być widoczne od razu, a nie w czasie ciąży, a za 2-4 lat życia dzieciaka. To może prowadzić do zaburzeń psychomotorycznych, opóźnieniem rozwoju umysłowego i mowy, ślepoty i głuchoty.

Jak chronić się przed zakażeniem CMV?

Jest tak wiele sposobów na zakażenie wirusem cytomegalii, niemożliwe jest, aby zagwarantować całkowitą ochronę od niego. Zakażenie może nastąpić nie tylko seksualnie, ale także przez codzienne. Na przykład, kobiety w ciąży zwiększonego ryzyka są dzieci poniżej 5 lat z wrodzonym zakażeniem wirusem cytomegalii, ponieważ są one aktywnie uwalniane do środowiska tego wirusa.

Czasami organizm kobiety jest pogorszenie zakażenia wirusem cytomegalii powodu osłabionej ochrony immunologicznej w czasie ciąży lub u pacjentów przyjmujących leki hamujące układ odpornościowy. Zatem, przyszłe matki powinny zminimalizować kontakty społeczne i wzmocnić układ odpornościowy.

Należy również wiedzieć, że teraz nie ma szczepionki, aby zapobiec zakażeniu lub reaktywacji wirusa.

Jedną z jego cech jest to, że znajdzie się jakieś pośrednie oznaki, takie jak złe samopoczucie, ból głowy, gorączka lekkim. Jednak w większości przypadków zakażenie CMV występuje bez żadnych objawów.

Diagnostyka i leczenie cytomegalii

Diagnozowania infekcji CMV można ustalić za pomocą prób laboratoryjnych. Nie są wymagane dla wszystkich kobiet w ciąży, więc kobiety muszą podjąć decyzję o konieczności ich implementacji.

Jeśli ciało kobiety w ciąży wykazało, cytomegalii, sytuacja jest monitorowana w czasie: Badania laboratoryjne przeprowadzono co 2-3 tygodnie, zrobić USG płodu, wzmacniają układ odpornościowy.

Leczenie lekiem zazwyczaj składa się dożylnie immunoglobuliny. Pomaga to zmniejszyć liczbę wad rozwojowych u płodu. Ale gdy leczenie reaktywacja jest mało prawdopodobne, aby chronić. Jego zadaniem jest przede wszystkim to, aby zapobiec aktywacji wirusa. To tylko ogólne środki we wszystkich szczególnych przypadkach leczenie jest przepisywany indywidualnie.