Analiza (test) na Helicobacter pylori

Analiza na Helicobacter pylori jest wskazany do bolesnych doznań i dyskomfort w żołądku przed posiłkiem. zakażenia Helicobacter pylori wywołuje rozwojowi poważnych uszkodzeń błony śluzowej. Wczesne wykrywanie infekcji i jej zwalczania uniknąć rozwój nowotworów i innych poważnych problemów zdrowotnych.

Analiza ta zawiera przegląd czynnika zakaźnego, jak jest dziś uważany za jeden z najbardziej dokładne. Prezentowane spiralne mikroorganizmy żyją często w dolnej części żołądka i dwunastnicy. Te bakterie beztlenowe giną natychmiast w powietrzu. Często choroba jest przekazywana od osoby zakażonej na zdrową przez śluzu i śliny, jak również za pośrednictwem codziennego. Gdy w mikroorganizmem bakterie opadać bezpośrednio w żołądku.

Zawierał kwas solny w żołądku tego rodzaju nie niszczy mikroorganizmy. Bakterie nory do błony śluzowej żołądka, łatwe do zerwania struktury tkanek, co prowadzi do wadliwego funkcjonowania. To potencjalne ryzyko powodując poważne stany zapalne, nadżerki i owrzodzenia. Ponadto Helicobacter pylori są w stanie zmienić lokalną kwasowość żołądka.

Mikroorganizmy te są łatwo rozłożone przez żołądek osłabionej odporności i długotrwałego istnienia człowieka.

Terminowe diagnoza pozwala uniknąć wielu niebezpiecznych konsekwencji. Jeżeli jakiekolwiek objawy dolegliwości żołądkowych powołać ekspercką analizę Helicobacter pylori. Wielu pacjentów skarży się na problemy w układzie pokarmowym. Należą nawracające ostre bóle w okolicy żołądka, wygląd zgaga, uczucie ciężkości i odrzucenie mięsa tłuszczu żywności. Co do zasady, infekcja Helicobacter pylori są silny ból natychmiast po jedzeniu.

Aby określić liczbę drobnoustrojów zawartych w żołądku jest wymagane testy ureazy i histologii. Głównym ureazy szybka metoda oparta na aktywności helicobacter. Test ten przeprowadza się za pomocą specjalnego nośnika żelu. Zawiera on specjalnego środka bakteriostatycznym niezbędne mocznika a jako fenolrol wskaźnika pH.

Wskaźnik ten pozwala na wyciąganie wniosków na temat dokładnego statusu wszystkich błon śluzowych, zmieniając kolor analizy zawartości. Barwa mogą wahać się od jasno żółtej na jasnym purpura. Biopsji błony śluzowej, co uzyskuje się przez endoskopię, powinny być umieszczone w badaniu, po którym występuje efekt wynik. Ciemniejszy kolor, wykryto więcej mikroorganizmów. Ponieważ bakterie wydziela barwienia Test ureazowy jest wykonywana. Od liczby żywych bakterii powiedzieć kolor zmiana czasu.

- Znalazłeś błąd w tekście? Wybierz ją i kilka innych słów, naciśnij Ctrl + Enter
- Nie lubisz tego artykułu, czyli jakość przekazywanych informacji? - napisz do nas!

O znaczącej sędzia infekcji czy doszło malowanie w pierwszej godzinie badania. I fałszywie ujemne wyniki są możliwe. Dzieje się tak, gdy zakaźne słabości zakażenia H. pylori. Aby zwiększyć niezawodność, zwykle odbywają się dwa jednoczesne analizy - test ureazy i metod histologicznych. Cztery tygodnie po zabiegu, te dwie analizy jest zazwyczaj powtarzany, co pozwala uniknąć nawrotu zagrożenia chorobą.

Oddychanie testu ureazy jest całkowicie nieinwazyjne. Jest to metoda zawiera określanie stopnia kolonizacji i populacji śluzówek tych bakterii spirali. Metoda ta jest optymalna dla pełnej kontroli eradykacji. Oddychania testu ureazowego najpierw przeprowadza się obowiązkowe na czczo, a następnie po lekkim śniadaniu w postaci ciekłego mleka lub jogurtu.

Tło wydychanym powietrzu jest badana przy użyciu podłoża testowego, który zawiera specjalny wodny roztwór mocznika. Za pomocą specjalnego spektrometru masowego określić wynik testu na zawartość izotopu stabilizowanego w wydychanym powietrzu. Z reguły, istnieją cztery podstawowe stopień zakażenia bakterią żołądka. Zazwyczaj stabilizowane izotop nie powinien zawierać więcej niż 1% całkowitej ilości dwutlenku węgla.

Badanie histologiczne opiera się głównie na szybkiego wykrywania drobnoustrojów Helicobacter pylori w bioptatach. Metoda ta pozwala na jednoczesne badanie nieistotnych zmian morfologicznych w błonach śluzowych. Test koloru Giemsa stosować bez różnicowania. W przypadku obecności bakterii maluje raczej ciemnoniebieską barwę. Badanie to wykazuje znaczny stężenie drobnoustrojów na powierzchni nabłonka, a także głębokość wgłębień błon śluzowych.

Diagnoza dodatkowych technik zapewnia pełniejszy obraz kliniczny dla właściwej diagnozy. Należą do nich metody immunologiczne i mikrobiologicznych, jak również niezbędne badania krwi i stolca.