Przyczyny i objawy rzęsistkowicy u kobiet w ciąży

Powody rzęsistkowica w ciąży

Rzęsistkowica w ciąży ma swoją specyfikę. Szczególną uwagę w tym przypadku lekarz musi zapłacić badanie i leczenie kobiet.

Powodem jest uważany rzęsistkowica w ciąży Trichomonas (najprostszym jednokomórkowe organizmy pasożytuje na wiciowce klasa), choroba o nazwie rzęsistkowicy lub rzęsistkowica. Według WHO, najczęściej chorobie przenoszonej przez kontakty seksualne - jest rzęsistkowica. Rzęsistkowica u kobiet w ciąży często pojawia się w związku z ogólnym osłabieniem układu odpornościowego oraz w 2/3 przypadków zakażenia dochodzi podczas spraw pozamałżeńskich. Często wywołują Trichomonas zapalenie cewki moczowej, zapalenie szyjki macicy, zapalenie pęcherza, odbytnicy i innych chorób. może wystąpić nadżerek.

Trichomonas utrzymać swoją działalność w pościeli, na przykład, do pięciu godzin. W związku z tym powoduje rzęsistkowica u kobiet w ciąży nie ogranicza się do niskiej odporności (jak wspomniano powyżej), a także zależy od higieny osobistej kobiety i jej partnera. Ważne jest, aby pamiętać, że te pierwotniaki natychmiast zabity w temperaturach powyżej 40 stopni, a następnie prasowane z gorącym ubrania żelaza - nie bezczynne sprawę. W łagodnym roztworze mydła Trichomonas żyć tylko kilka minut.

Często Trichomonas „spokojnie współistnieć” z innych patogenów związanych z układem moczowo-płciowego, takich jak gonokoków i Ureaplasma.

Objawy rzęsistkowicy u kobiet w ciąży

W ostrej fazie choroby kobieta martwi swędzenie, pieczenie, uczucie ciężkości i ból brzucha, ból przy oddawaniu moczu. Patrząc z kobiety ginekologa obserwowano przekrwienie błony śluzowej pochwy, obfite absolutorium pienisty, ewentualnie z nieprzyjemnym zapachem. W przewlekłej chorobie zatory znika. Rozpoznanie opiera się na badaniu mikroskopowym wypisu z pochwy. W rezultacie, co do zasady, zawsze dokładne.

Rzęsistkowica ma wielki wpływ na funkcje rozrodcze kobiet i często prowadzi do niepłodności. U kobiet w ciąży, choroba zostanie wykryta częściej niż w innych niż ciąży. Rzęsistkowica podczas ciąży często powoduje kondilomatoznye rozrastania się i Bartolini również możliwe poronienie albo poronienie oznacza zapalenie błony. Zakażenie rzęsistkowica dziecka, badacze uważają, może to być przejście płodu przez kanał rodny. Jeśli tak się stanie, dziecko rozpocząć leczenie tak wcześnie, jak to możliwe, i to się uda. To ciekawe, że rzęsistkowica pogarsza nie tylko w czasie ciąży, ale także częste przyjmowanie alkoholu lub w przypadku nadmiernej aktywności seksualnej.

- Znalazłeś błąd w tekście? Wybierz ją i kilka innych słów, naciśnij Ctrl + Enter
- Nie lubisz tego artykułu, czyli jakość przekazywanych informacji? - napisz do nas!

Charakterystyka leczenia rzęsistkowica w ciąży

W żadnym przypadku samoleczenia. Tylko lekarz, na podstawie wyników analizy, może przepisać skutecznych leków. Zwłaszcza, że ​​leczenie rzęsistkowica w ciąży powinny być wykonywane z wielką starannością, tak aby nie zaszkodzić nienarodzonemu dziecku. Antybiotyki, które są skuteczne w chorobie są przypisane tylko w najbardziej ekstremalnych przypadkach korzystne są oparte furatsilina wanna, rumianek i tak dalej. To samo rozwiązanie jest przeprowadzana natryskiem lub użytkowania świec. Pamiętaj, aby wzmocnić odporność kobiet, dzięki czemu organizm może samodzielnie odporne na choroby, przepisać multiwitaminy z minerałami i witaminami.

środki zaradcze ludowej stosowany w leczeniu rzęsistkowicy obejmować aloes, czosnek, rumianek, nagietek, wiśnia, liliowy, celandine. Na przykład, sok z aloesu należy się 3 razy dziennie, łyżeczkę do 15 minut. przed posiłkami, z największą liczbą substancji czynnych aloes Gromadzi się na drugim i trzecim dniu po cięciu arkusza (arkusza zostanie ustawiona na jeden lub dwa dni w lodówce). Wywar z nagietka, rumianku jak stosowane dla osiadłych kąpieli i Bicze.

Jednocześnie kobieta powinna być traktowana i jej partner.

Jeśli nastąpił nawrót choroby, lek stosowany wcześniej w tym przypadku nie będzie nieskuteczna, a lekarz na podstawie nowo przekazanych analiz wybiorą innego. Po zabiegu przez około trzy miesiące więcej muszą być postrzegane przez lekarza i podjąć nowe testy na jego żądanie. Również należy przestrzegać zasad higieny w domu.