Rzęsistkowica

rzęsistkowica (Rzęsistkowicy)

Rzęsistkowicy jest wynikiem penetracji pochwy genitaliów Trichomonas. Cechą tych środków jest zdolność do wychwytywania i fagocytozy drobnoustrojów, co sprawia, że ​​możliwe jest przeniesienie innych czynników zakaźnych za pomocą Trichomonas. Są one w stanie ograniczyć ruchliwość i żywotność plemników, więc często powoduje zakażenie Trichomonas męskiej i żeńskiej niepłodności. zakażenie Trichomonas następuje zwykle drogą płciową. Możliwe jest również zakażenie płodu podczas przechodzenia przez kanał rodny zakażonej.
Rozwój zakażenia Trichomonas przyczynić się do zaburzeń endokrynologicznych, hipowitaminozy, skażenia bakteryjnego pochwy, któremu towarzyszy zmniejszenie kwasowości treści. Patogeny pomnożyć szybko podczas lub po menstruacji.

Okres inkubacji wynosi 5-15 dni rzęsistkowica. Choroba charakteryzuje bagatoseredkovistyu. Głównym miejscem ma Zmiany błony śluzowe pochwa i kanału szyjki macicy, pęcherza moczowego, cewki moczowej gruczoły przedsionkowe kanałów. Jest nawet możliwe zaangażowanie w proces macicy i jej zastosowań.

Odróżnić świeżego rzęsistkowica i przewlekłych, znamienny malosimptomnistyu i dłuższy czas (ponad dwa miesiące). Może trihomonadonosiystvo.

Obraz kliniczny jest zdominowany przez dużych ropnych cuchnących białych, świąd i pieczenie sromu, odbytu, bolesne oddawanie moczu.

Obiektywne badania obserwowano obrzęk i zaczerwienienie zewnętrznych narządów płciowych, otarcie, zapalenie skóry. Błona śluzowa pochwy gwałtownie przekrwienia i posiada powierzchni granulatu. Biały dużych, piankowy, żółty i zielony kolor.

Rozpoznanie opiera się na historii, i mikroskopii klinicznej preparatów rodzimych i poplamione.

W leczeniu rzęsistkowica należy przestrzegać następujących zasad:
1) jednoczesne leczenie kobiety i jej partnera- seksualne
2) okres leczenia zabronić płci snosheniya-
3) stosowanie leków protivotrihomonadnyh na tle higieny ogólnej i lokalnej. Do tego celu stosowanie metronidazolu (Flagyl, Trichopolum) z 1,0-0,75 g dziennie, fazizhin (tinidazolem) w dawce 300 mg dziennie przez 7 dni. Miejscowo stosowane trihomonatsid w czopka 0,05 g dwa razy na dobę lub w postaci roztworu do płukania pęcherza moczowego, cewki moczowej, bezpośrednie kishki-
4) poprawa obronne organizmu poprzez przypisanie witaminy, adaptogeny.
Monitorowanie skuteczności leczenia odbywa się w ciągu trzech miesięcy po zakończeniu leczenia.