Leiszmanioza. Gatunków. Diagnoza. perspektywy

Leiszmanioza. Gatunków. Diagnoza. perspektywy Leiszmanioza - to wspólna nazwa dla tych zakażeń, które są spowodowane przez wewnątrzkomórkowe pasożyty Leishmania. Ten pierwotniaki wiciowca, które wchodzą do osoby przez pewne nośniki - samic komara. W mieście psy są źródłem zakażenia i chorych ludzi, a na wsi - różnych gryzoni (chomików i myszoskoczków). Istnieją dwa podstawowe typy tej choroby - wewnętrznej (trzewnej), a zewnętrzna (skóra).

wewnętrzny leiszmanioza

Typowe objawy tej choroby - jest znacznie zwiększają śledziony i węzłów chłonnych i wątroby. Pacjent został odprowadzanie temperatury, która w ciągu dnia jest dwa do trzech przebicia. Okres inkubacji trwa od półtora do trzech tygodni do kilku miesięcy. Visceral leiszmanioza zaczyna stopniowo - wraz ze wzrostem zaburzeń słabość i jelit, powodując biegunkę. Śledziona stopniowo zwiększa swój rozmiar i na szczyt choroby staje się ogromna, pogrąża się w małym basenie, i gęsty. Skóra pokryta różnego rodzaju wysypki, w przeważającej części grudkową. Naskórek staje się suchy i pomalowane blade kolory ziemi. U pacjenta rozwija się charakterystyczny skłonność do krwawień, ponadto jest wyniszczenie (utrata wagi), obrzęk i niedokrwistości.

diagnostyka

Dokładna diagnoza może być dokonana jedynie na podstawie przeprowadzonego nakłuciu śledziony lub szpiku kostnego. Analiza ta powinna wykazać obecność Leishmania w tych narządach. Wyniki badań krwi wykazują spadek poziomu albumin, globulin i zwiększoną szybkość sedymentacji erytrocytów, jak również trombotsitomiyu i niedokrwistości.
Ważną rolę w diagnostyce pacjenta odgrywa również obecność w obszarach, które są endemiczne dla leiszmaniozy w ciągu ostatnich kilku lat.

Leiszmanioza skórna (miejski)

Okres inkubacji może trwać od trzech do ośmiu miesięcy. Na pierwszym miejscu wprowadzenia patogenu jest wskazany wygląd małego pagórka, o średnicy kilku milimetrów. Po pewnym czasie, to edukacja jest zwiększenie rozmiarów, a skóra pod Okazuje brązowo-czerwony kolor. Po trzech do sześciu miesięcy wzgórek pokryte łuszcząca się skórka. Jeśli usuniesz jego otwarte owrzodzenie okrągły kształt mający pomarszczone lub gładką podstawę, która jest pokryta powłoką ropnej. Wokół tej formacji powstaje infiltracji próchnicy, która prowadzi do stopniowego krawędzi wzrost wrzodowych, krawędzie stają się szorstkie i podrytymi, wydzielina nie jest znacząca. Blizny trwa przez cały rok z wystąpieniem choroby. Liczba wrzody mogą się różnić od kilkadziesiąt sztuk i zanim zostaną one zwykle znajduje się na odsłoniętych obszarach skóry dostępnych na ukąszenia komarów, na przykład na twarzy, rąk.

Leiszmanioza skórna (wsi)



Okres inkubacji trwa nieco krócej. W miejscu, gdzie nie było wprowadzenie patogenu, jest niewielki pagórek stożka. Początkowo jego średnica wynosi około kilku milimetrów, ale po kilku dniach zwiększa się do jeden i pół centymetra, aw jego centrum znajduje się martwica. Po odrzucone tkanki martwicze, otwarte wrzody, który rozwija się bardzo szybko. Od założenia urządzenia może osiągnąć pięć centymetrów. Wiele wrzody (i nie może być kilkanaście lub nawet setki na wsi typu leiszmaniozy) nie są tak duże. Zaobserwowali oni nierówny jak saped krawędzi oraz ich dno jest pokryte surowiczego-ropne rozładowania i nekrotycznych mas. Około trzeciego miesiąca od daty zachorowania dnie owrzodzenia staje się czysty granulacji proliferujących. Proces kończy się około pięciu miesięcy. Dość często istnieje chłonnych i naczyń chłonnych.

Oba typy leiszmaniozy skóry może prowadzić do rozwoju przewlekłego postaci tuberculoid przypominającej tocznia.

diagnostyka

Rozpoznanie leiszmaniozy skóry podać, skupiając się na charakterystycznych obrazu klinicznego i analizę materiału pobranego infiltracji lub guza, w obecności patogenu.

leczenie

Terapia prowadzona jest przez konkretnego lekarstwa, tylko na receptę. Tak więc, na przykład, leiszmanioza skóry traktuje się przez domięśniowe monomycin 250.000ED. wtrysk odbywa się trzy razy dziennie przez tydzień i pół. Ponadto monomitsinovuyu stosowane miejscowo maść.

Leiszmaniozę trzewny jest leczony przez podawanie preparatu antymonu - solyusurmina. W obecności powikłań ropnych praktykowane penicylinę.

Ponadto do leczenia pierwotnych, w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa stronie infekcji bakteryjnej, antybiotyki przepisuje się. Ponadto dla pacjenta jest określone witaminy i niedokrwistości leki prowadzi wlew osoczu i masy krwinek czerwonych. Ważną rolę odgrywa dodatkową spożycie preparatów żelaza i fosforu, a także prawidłowej i zbilansowanej diety, bogatej w witaminy.

perspektywy

Rokowanie jest zwykle bardzo poważne w ciężkich przypadkach, gdy leczenie rozpoczęto z opóźnieniem lub irracjonalnie. U dzieci choroba ma cięższy niż u dorosłych. Terminowe diagnoza i energiczne leczenie będzie osiągnięcie pełnego odzyskania.

leiszmanioza oznacza zapobieganie przed komarami, a także systematycznego niszczenia gryzoni i psów. Istnieje również możliwość spędzenia szczepienia ochronnego.

Ekaterina, medicsguru.ru

Następny film „Zoologia: Leiszmanioza”

Udostępnij w sieciach społecznościowych:

Podobne
© 2021 po.ungurury.ru