Zastosowanie zawiesiny w medycynie

zawiesiny (Suspensium) - to płynne postacie dawkowania, które są systemy rozproszone. Substancję stałą waży się w takich układach w cieczy.

Zawiesin składają się z ciekłego ośrodka rozpraszającego i stałą fazę rozproszoną.

W medycynie często Zawiesina gdzie ośrodek rozpraszający jest woda lub wodne ekstrakty ziół leczniczych, olejów tłuszczowych i glicerolu, a fazę rozproszoną substancje proszkowe o różnym pochodzeniu.

Zastosowanie zawiesiny w medycynie do użytku zewnętrznego i wewnętrznego (medycyna - zawieszenie). Znacznie rzadziej te formy są używane do / m.

Stosowanie zawiesin

Przez postaci zawiesin mają pójść, kiedy

• lekiem w postaci stałej nie jest rozpuszczalny w płynach wskazanych w recepturze. Przykładem jest podstawowym azotan bizmutu, salicylan fenylu, tlenek cynku i tym podobne.
• Ilość substancji stałej w celu zmieszania z płynem jest większa niż jej rozpuszczalność w danej temperaturze, może służyć jako przykład kwas borowy.
• możliwy wariant, w którym substancja jest wciąż rozpuszczalny w rozpuszczalniku, lecz z wytrąca się przez dodanie koniecznej udział w płynie. Zawiesiny mogą również być utworzone przez wzajemne oddziaływanie części składowych, co prowadzi do powstania nierozpuszczalnego materiału.

Ilość cząstek stałych w zawiesinie na jeden odbiór, może zmieniać się w szerokich granicach, nawet przy bardzo dokładnym jego wytwarzania, w związku z tym substancje toksyczne w zawiesinach nie powinny być stosowane. Ponadto, nie jest możliwe przygotowanie zawiesiny, w której powstaje osad toksyczne z powodu interakcji składników.

Właściwości fizyczne zawiesin

Zawieszenie charakterystyczne dla jego mrocznej i nieprzezroczystego konsystencji. Cząstki fazy rozproszonej w zawiesinie, w przeciwieństwie do zole koloidalne są bardzo duże, mogą być one wykryte pod mikroskopem, aby rozdzielić powoli, ale stale osadu, w związku z którym nie występuje dyfuzja w fazie rozproszonej i propagacji nieaktywny ciśnienie osmotyczne. Ponadto część cząstek stałych w zawiesinie może wykazywać niestabilność i właściwości agregatowe.

Stosowanie zawiesiny w medycynie ze względu na właściwości stałej leku, zawarte w zawiesinie, są one podzielone na:

• Zawieszenie łatwo zwilżalne substancje nierozpuszczalne, na przykład w postaci wodnych zawiesin, obejmują glinki, skrobia, magnezu lub cynku, tlenki
• Zawiesinę zawiesin nierozpuszczalnych twardych, które są wodne zawiesiny, obejmują salicylan fenylu, kamforę, mentol, talk, sole rtęci, a wiele takich substancji.

Stabilność zawiesiny

Dużą wagę przywiązuje się do stabilności zawiesiny, ponieważ jest on bardziej stabilny niż bardziej dokładność jest możliwy pomiar dawki, a ponadto, że jest równomiernie rozłożone na błonach śluzowych jamy ciała i powierzchni, takie jak spożywanie i po nałożeniu na skórę.

Stabilność zawiesiny jest zależna od właściwości stałym poziomie nierozpuszczalnych rozproszenia ładunku elektrycznego, stosunek gęstości pomiędzy stałych i ciekłych faz i lepkości medium rozpraszającym. Zawiesin substancje zawiesinowe wykazują większą stabilność w stosunku do zawiesiny nie substancje zawiesinowe. Wynika to z faktu, że zwilżone cząsteczki tworzą wokół siebie solwat osłonę, która przeciwdziała montażu na małych cząstek w większe niż szybszego osiadania. Nie zwilżalne cząstki pozbawione takich membran i wzajemnego kontaktu występuje w krzepnięcie lub agregacji i osiadają szybciej.

Zawieszenia w medycynie Mogą one być wytwarzane przez dyspergowanie metodami kondensacji i szereg innych sposobów, które w praktyce farmaceutycznej rzadko stosowane.

Metody dyspersji na podstawie wstępnego rozdrabniania ciał stałych za wszelką cenę (mechaniczne, ultradźwiękowe i inne).

W praktyce medycznej, do wytwarzania zawiesin przy użyciu metody mechanicznego dyspergowania w środowisku ciekłym.