Może powinniśmy nauczyć się czegoś od swoich dzieci?

Dzieci dorastają i słyszą od dorosłych: „To powinno być zrobione tak, że nie ma - w ten sposób. Wiemy lepiej, mamy więcej doświadczenia. Tu dorastają - będzie decydować za siebie ". Dziecko myśli, że rodzice żyją w szczególnym świecie, więc chętnie się tam tak szybko, jak to możliwe. Niestety, dorosłe życie nie zawsze jest szczęśliwy. Więc może warto i nauczyć się czegoś od swoich dzieci?

Jeśli chcemy, że dzieci mogą nauczyć nas:

• Dzięki uprzejmości i rycerski leczenie. Jak często zdarza się, że po prostu żyć swoje życie, prosić innych, aby coś zrobić i pamiętać o „dziękuję” z „proszę” tylko czasami. Ale gdy dziecko rośnie, zaczniesz nagle realizować to, co jest na przykład z kimś. A żeby nauczyć dziecko podstaw komunikacji w rodzinie nagle laquo-recall „wszystkich” „magicznych słów. Po krótkim czasie, ich stosowanie jest przenoszona poza jednym mieszkaniu. Dla rodziców, staje się naturalne, aby zawsze żądać, aby dodać „proszę”, a gdy przypadkowe spotkanie z kolegą nie mamrotać coś pod nosem, i powiedzieć jasno i wyraźnie: „Przykro mi, nie chciałem (s)”.
• Zdolność do korzystania z tej chwili. Tak, ale nie fakt, że jutro czas pokaże wynagrodzenia. Albo, że nie pozwoli na zdrowie. Być może jeden z tych dni grozi do cięcia. Ale jak popping bańki mydlane zabawy wieczorem w łazience, mała rurka stworzyć burzę w filiżance, nie ma babci jam łyżka, zorganizować „pokaz mody” dla rodziny i wiele rzeczy oprócz ...
• Spójrz na siebie. To nie zawsze jest przyjemne. Jest jedna rzecz - grozić dziecku: „Ja Spank, jeśli nie czysty pokój” i zupełnie inny - kiedy jej córka mówi te same słowa w trakcie gry lalki. Powód do myślenia, prawda? Na przykład, moja córka i ja ciągle powtarzają zasad zachowania się na ulicy. Pewnego dnia okazało się ciężkie ulewy w parku zabaw. Ukrywanie w drzewach, my rzucili się do autobusu. Zbliża się do przystanku, złowione w deszczu „ściany”. Bez parasola, z dwójką dzieci, wpadłem na przejściu dla pieszych. Było zielono, ale w ostatnich sekundach na tablicy wyników. Po rozpoczęciu ruchu, rozejrzałem się i poprosił, aby poczekać psychicznie maszyn. Wszystko minęło, mrugając światła. Ale zabrakło ostatnie kilka metrów do czerwonego dla pieszych. Moja córka była 3,5 lat i kilka miesięcy, przypomniałem sobie ze złością: „Pamiętasz, kiedy udał się do czerwonego? Powiedziałeś, że tak robić nieuprzejmie ludzi! „Wszystkie moje powody, trudno było zrozumieć. Świat nagle „przeniesiona” do niej, złamał zasady, które są wymagane do jej wykonania. Może warto zatrzymać się nieco dłużej na przystanku i czekać na kolejną zmianę ...
• Stają się silne w czasie, gdy myślimy, że jesteśmy najsłabszą. Pewnego dnia mój mąż udał się w podróż służbową, a córka w jej 3,5 roku potrzebował pilnej hospitalizacji. Odmówiłem wziąć do domu z letniego dziecka w ramionach. Powiedział wprost: „To jest bardzo narażone na jego zdrowie. Tak, i co można zrobić tutaj, kiedy odbiera prawie całą swoją uwagę?”. Jedynym plusem - moja córka była „sadikovskoy” wiedział, jak się zachować w grupie. Wstałem o 05.30 i przygotowane jedzenie w ogóle. Czas siedzieć przy komputerze (pracuję zdalnie). Syn wzięto do pielęgniarki o 7 rano (z zebranej żywności) i udał się do swojej córki. O 8 pojawiła się tam, a wszystkie procedury mocno trzyma się razem. W porze lunchu, kiedy spała, ja pracuje na laptopie. W godzinach wieczornych, około 8 pożegnał się z nią i poprosił pielęgniarkę, aby opiekować się moim dzieckiem. On wspina się 9 syna, wykarmiła i tuli w ramionach. Następnie, do 2 dni roboczych przy komputerze ... ja nie mogę pracować - trzeba było płacić za opiekunka, ponieważ całe gniazdo jaj wyszła z domu na narkotyki. Rytm ten trwał tydzień. Byliśmy zwolniony na czas na przybycie męża ... Potem okazało się, że wielu moich znajomych ten czy inny sposób wpaść w trudnej sytuacji. A jeśli oni zachowali ją z godnością, staje się znacznie silniejszy i zaczął doceniać to, co mają.
• Kochać. Co najważniejsze, czego uczą nas.

Każdy ma swoje własne życie, prawda? Jest jednak coś wspólnego: jedyną osobą, która chce się uczyć, aby móc to zrobić. A dzieci przyniosły do ​​swojego życia?

Specjalnie dla LadySpecial - Katbula