Różyczka jest niebezpieczna i jak ją leczyć

Wirus różyczki jest najprostszym cząstek, które nie mają własnych ciał. Osadzanie się do komórki, jest osadzony w kodzie, dzięki czemu wytwarzają dużą ilość cząstek wirusowych. Pochłaniający komórka po komórce, wirus rozprzestrzenia się po całym organizmie. Ta zasada działania wszystkich wirusów, są one wewnątrzkomórkowe pasożyty. Ważne jest, aby rozpoznać objawy infekcji.

Zakażonych różyczce może być w kontakcie z chorym, przez artykuły gospodarstwa domowego. Wirus jest przenoszony przez unoszące się w powietrzu kropelek, a dziecko, które jest w łonie chorej matki. W okresie inkubacji 7 do 21 dni, wirus rozprzestrzenia się przez korpus osiągnie węzłów chłonnych, gdzie powodują zapalenie. Przez cały ten czas, i przez 7 dni po pojawieniu się wysypki, pacjent jest zaraźliwy.

Dorośli, którzy są dużo trudniejsze do tolerowania chorobę niż dzieci. Wysypka rozprzestrzenia się szybko w całym organizmie, często plamy zlewają się ze sobą, tworząc duży obszar na powierzchni skóry. Temperatura wzrasta do 40 stopni, należy zauważyć, bóle mięśni i stawów, suchy kaszel, ból gardła. Zmniejszona wydajność pojawia drażliwość. Wyższe ryzyko powikłań rozwijających się.

Pierwsze objawy różyczki, takie jak katar, ból gardła, suchy kaszel, gorączka są podobne do objawów innych chorób. Ale na drugi dzień pojawienia się chorób typowych plam różyczki nie pozostawia wątpliwości, że dziecko chore z różyczką. Węzły chłonne pod szczęką, na szyi oraz z tyłu głowy rosną i stają się bolesne. Utrata apetytu, jest osłabienie i nudności. Wysypka rozprzestrzenia się po całym organizmie.

Różyczka może nastąpić w sposób dorozumiany, a udaje zwykłą adenowirusowego zakażenia. Są to objawy - ból gardła, wysoka gorączka, kaszel i katar, ale nie wysypka, a więc pacjent nawet nie podejrzewają, że złego różyczce. Pomoże to, aby dowiedzieć się analizę przeciwciał przeciw różyczce, ponieważ nawet podczas przepływu choroby w formie utajonej, tworzą silną odporność w organizmie. Szczególnie ważne analizy dla kobiet w ciąży.

Początkowa diagnoza jest badanie węzłów chłonnych. Jeśli są powiększone i bolesne, to prawdopodobieństwo, że zakażenie nastąpiło różyczkę wzrosła. Ponieważ wysypka towarzyszy innej chorobie, można wykonać badanie krwi w celu określenia specyficznego przeciwciała. Ich wzrost w wysokości czterokrotnej wskazuje na obecność różyczce. Szczególnie istotne w tym analiza, czy nie było kontaktu z chorym.

Chorym dzieckiem powinny być zaopatrzone w leżenia w łóżku, przyjmowanie witamin i picie dużej ilości płynów. Przy wysokich temperaturach powinna dać febrifuge. Lekarz może przepisać lek przeciwwirusowy, a przy silnym wysypka i leki przeciwhistaminowe. Suche nagrzewa okłady są stosowane w celu zmniejszenia zachorowalności węzłów chłonnych. Jeśli występują powikłania, lekarz przepisuje kuracji antybiotykowej.

U dzieci, różyczka jest zazwyczaj bez komplikacji. Ale konsekwencje dla dorosłych transferu różyczki może stać się zapalenie płuc, zapalenie ucha środkowego, zapalenie mózgu i najczęściej - artretyzm. Wysoki stopień komplikacji obserwowanych z różyczki kobiety w pierwszym trymestrze ciąży. Im niższy jest wiek ciążowy, tym wyższy odsetek zaburzeń u dziecka.

Zapobieganie różyczce i innych chorób wirusowych, zapewniają zabiegi zdrowotne. Obejmują one aktywność fizyczną, chodzenie na zewnątrz i twardnienia. Dzieci niemowlęta dobra obrona piersią, zwiększając ich odporność. Dostępne są również zapobiegać: wentylacja pomieszczenia i kompaktowa UV nadajników, które są sprzedawane w aptekach.

Innym środkiem zapobiegawczym przeciwko tej chorobie jest szczepienie. W wieku 12 miesięcy dziecko szczepione przeciwko różyczce. Szczepienie przypominające jest prowadzone w 6 lat i 13 lat (dla dziewcząt). Zastosuj jednowartościowym, divaktsinu lub potrójną szczepionkę, która działa bezpośrednio przeciwko trzem chorobom, a mianowicie, różyczki, odry i świnki. Szczepionka pomaga ciała przesunąć choroby łagodnym postaci i opracowanie silną odporność.

W większości przypadków, specjalny odpowiedź na szczepienie nie jest oznaczony. Niewielka liczba pref jest nieznaczny obrzęk i zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia. Niekiedy katar lub kaszel. Te cechy są typowe dla okresu trwającego od 5 do 15 dnia po zaszczepieniu. Jeśli pojawią się objawy, prędzej czy później, może to oznaczać, że dziecko jest po prostu chory i choroba ma podobne objawy.

Pomimo, że szczepionki wytwarzane są w sterylnych warunkach i badanego wielostopniowym, istnieją przypadki powikłań związanych ze specyfiką organizmu. Zaznaczone reakcje alergiczne, takie jak zaczerwienienie skóry, pokrzywka, obrzęk. Czasami zdarzają się nieprawidłowości w układzie nerwowym. W bardzo rzadkich przypadkach uszkodzenia mózgu występuje zwykle u dzieci z wyraźnym niedoborem odporności.

Szczepić tylko zdrowe dziecko. Jeśli dziecko jest chore lub źle ostatnio, szczepienie powinno być odroczone. Niepracujące dzieci powinny przestrzegać zasad z przyjmowaniem leków adiuwanty do wzmocnienia układu odpornościowego i dopiero po tym szczepieniu. Alergicznej szczepień dzieci z podawania leków przeciwhistaminowych. W ciężkich przypadkach (AIDS) szczepienie nie prowadzi się w ogóle.