Wielokrotny u ludzi chorobę stwardnienie

Stwardnienie rozsiane - jest częstą chorobą. Według statystyk, są chorzy na ponad dwa miliony ludzi. Więc, co oznacza choroby stwardnienia rozsianego u ludzi?

Jest to przewlekła choroba postępująca i ma wpływ na układ nerwowy człowieka. Rozwija się w wieku pomiędzy 15 a 50 lat. Oznacza to, że nawet w młodości, ryzykujemy ich chory. Ale postęp rozsiane zaczyna się od 50 lat.

Pacjenci oczywisty paraliż (ośrodkowego i obwodowego), układu nerwowego, mózgu cierpi nerwu twarzowego, nerwu trójdzielnego, podjęzykowego i okoruchowe. 70% pacjentów stwierdzono rozlany, cierpiał oczopląs poziomy i pionowy. Przy takiej samej liczby pacjentów występują zaburzenia widzenia. Ostrość wzroku zmniejsza się, zmienia pole widzenia środowiska obraz staje się niewyraźny, zniekształcony i zaburzenia postrzegania kolorów światła.

Cechą charakterystyczną choroby jest utrata różnych częściach układu nerwowego. Wszystko to prowadzi do pojawienia się osoby o różnych objawów.

Pod względem morfologii, choroba stwardnienie rozsiane u ludzi pojawia się na skutek powstawania blaszek sklerotycznych które niszczą mieliny, położonych w istocie białej rdzenia kręgowego i mózgu. Wymiar samych płytek różnią się od kilku milimetrów do kilku cm. Jeśli choroba postępuje, możliwego połączenia kilku blaszek.

Ognisko demielinizacji w tej chorobie przyczynia reakcje immunopatologiczne. Te przewlekłe patologiczne mogą być stworzone w dowolnej części mózgu i rdzenia kręgowego.

Rozsianego długo prąd rozproszone z oczywistych niszczenia mieliny ułatwia re degeneracji włókien nerwowych, a następnie samych komórek nerwowych z oligodendrocytów. Występuje zanik rdzenia kręgowego i mózgu.

U ludzi, kliniczny stwardnienia rozsianego, w połączeniu z uszkodzeń rdzenia kręgowego i różnych części mózgu. Choroba powoduje rozmaite zaburzenia narządów miednicy - częste parcie na skorzystanie z toalety, opóźnienia w wydaniu kału i moczu, parcia na mocz. Rozproszone w późniejszych etapach przyczyniają się do stolca moczu. Różne choroby zakaźne układu moczowo-płciowych z powodu niecałkowitego usunięcia moczu z pęcherza moczowego.

Ze względu na to, co dana osoba ma stwardnienie rozsiane jest wciąż niejasna. Naukowcy twierdzą, że choroba stwardnienie rozsiane powstałych w wyniku narażenia ludzi na pewien okres niektórych czynników zewnętrznych lub wewnętrznych.

Zewnętrzne szkodliwe czynniki to:

- lub bakteryjnych chorób zakaźnych;

- ciągłe obawy i stres;

- różnego rodzaju urazach;

- Dane strefy technogenic;

- wpływ promieniowania (włącznie słonecznym);

- wpływ na organizm substancji toksycznych.

Czasami zdarza się, że organizm dana osoba jest genetycznie predysponowani do stwardnienia rozsianego. Może to predyspozycja wynika z faktu, że ciało łączy niektóre z genów biorących udział w regulacji zaburzeń układu odpornościowego.

Neuropsychologiczne zmiany zachodzące w mózgu w stwardnieniu rozsianym zmniejszyć intelektualnych, zaburzenia behawioralne, zmiany w funkcji podkorowych mózgu.

Należy zauważyć, w przebiegu choroby i nevroznye zaburzeń afektywnych, demencji. Nevroznye i zaburzenia afektywne są objawia się w postaci nieuzasadnionego euforii, lub vice versa, depresji. Depresyjnej pacjent przeważają częściej. To ze względu na zniszczenie mózgu, może być także reakcją na ustalenie diagnozy, problemy w pracy iw domu. Mówiąc o euforii, przejawia się to ze spadkiem aktywności intelektualnej, disinhibited zachowań, braku zrozumienia jego ciężkim stanie.

We wczesnych stadiach pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, osiem na dziesięć mają delikatny stan emocjonalny, stale zmiennego wahania nastroju na krótki okres czasu.

W przebiegu choroby, zgodnie z twierdzeniami niektórych badaczy bezpośrednio zaangażowanych ludzkiego układu odpornościowego. Podobnie jak to, czy nie, ale nowoczesnego leczenia rozsianego na podstawie korekty zaburzeń układu odpornościowego.

Oznaczenia kliniczne postaci stwardnienia rozsianego: rdzeń-móżdżku, trzpień mózgowo optycznych. Sądząc po nazwie, staje się jasne, który wydział podlega natychmiastowemu porażki. Szczególnie indywidualnie zależy od rodzaju choroby, czasu trwania leczenia, odpowiedź stosowanej terapii i więcej.

Diagnozowanie stwardnienia rozsianego

Rozpoznanie stawia się po wynikach badań, badanie przez neurologa i danych medycznych historii. Nowoczesne metody badania stwardnienia rozsianego wykonane po przeprowadzeniu terapii rezonans magnetyczny MRI mózgu i rdzenia kręgowego, oraz identyfikowanie oligoklonalnych immunoglobuliny IgG w płynie mózgowo-rdzeniowym pacjentów.

Terapii w stwardnieniu rozsianym

1. Konieczne jest, aby zatrzymać pogorszenia choroby.

2. działania zmierzające do zahamowania zmian.

3. Warn chwilowo odłożyć nowych zaostrzeń, zmniejszyć ich intensywność.

4. W przypadku wystąpienia któregokolwiek z charakterystycznych objawów choroby bezpośrednio ich dotyczą.

5. Aby ułatwić życie pacjenta, który wcześniej został narażony na choroby.

We wczesnych stadiach stwardnienia rozsianego stopniu utrata włókien nerwowych średnio o 20%. Stopa ta może zostać zwiększona o 4 razy, jeśli nie jest lekarstwem na długi czas. Podczas zaostrzenia stwardnienia rozsianego lub stopniowego rozwoju leków stosowanych kortykosteroidy, hormon adrenokortykotropowy, metyloprednizolon i innych. Leki te zmniejszają natężenie i czas trwania zapalenia, mają doskonałe działanie lecznicze.