Ostre infekcyjne choroby zapalne narządów miednicy

Choroby zapalne narządów miednicy u kobiet są wspólne. Są częstą przyczyną niepłodności kobiet, ale w większości przypadków dobrze reagują na leczenie. chorób zapalnych narządów miednicy (PID), rozwijają się w wyniku przewlekłego zakażenia żeńskiego układu rozrodczego. Ostre infekcyjne choroby zapalne narządów miednicy są obserwowane w wielu współczesnych.

Ostre zakaźne choroby zapalnej miednicy mogą być bezobjawowe lub dołączyć:

• nieprawidłowości miesiączkowania;

• ból podczas stosunku płciowego;

• stały ból w podbrzuszu;

• ropnie macicy (jajowodu) rury;

• niepłodność.

Proces zakaźnego ostre zakaźne choroby zapalnej miednicy zazwyczaj rozpoczyna się w pochwy lub szyjki macicy i rozciąga się w górę przez na macicę i macicy (jajowodu) rury. Każdy epizod PID mogą być związane z uszkodzeniem jajowodów, co stwarza przeszkodę w osiąganiu sperma jajo i zapłodnić ją. PID może zakłócić proces implantacji zapłodnionej komórki jajowej w błonie śluzowej macicy, co jest niezbędne do wzrostu zarodka. Tak więc, zapłodnionych jaj w jajowodzie - rozwoju ciąży pozamacicznej. pęknięcie rurociągu z powodu ostrych chorób zakaźnych zapalenia narządów miednicy i rozpychającego rosnącego zarodka mogą zagrażać życiu pacjenta.

Stopień zmniejszenia płodności po choroby zapalnej zależy od częstości zaostrzeń oraz ich istotności:

• początek - zmniejszenie płodności przez około 8%;

• ponowne pogorszenie - zmniejszenie płodności do 25%;

• Obserwuj ostrzenie - do 40%.

Najczęstszą przyczyną chorób zapalnych narządów miednicy są bakterie z rodzaju Chlamydia trachomatis, co najmniej - bakterie z rodzaju Neisseria gonorrhoeae. Przyczyną ostrej zakaźnych chorób zapalnych narządów miednicy mogą być zakaźne zapalenie macicy, który rozwinął się po aborcji lub porodu. Stosunkowo rzadkie patogen Bacillus guzek. PID jest często diagnozowana w późnym etapie, a przyczyna pozostaje nieznana.

reinfekcja

Mimo powszechnego antybiotyków do leczenia ostrych chorób zakaźnych zapalnych narządów miednicy, zapalenie narządów miednicy mniejszej pozostaje wiodącą przyczyną niepłodności. Wynika to głównie ze względu na fakt, że po wykryciu infekcji u kobiety swego partnera nie otrzymuje odpowiedniego leczenia. Jeżeli po pełnym utwardzeniu kobieta ponownie wchodzi w kontakt seksualny z zakażonym partnerem, ona reinfitsiruetsya a ryzyko powtarzających się epizodów PID. Niestety, wielu pacjentów PID przebiega bezobjawowo, a oni szukać pomocy medycznej tylko w zaawansowanym procesie. Przyczynia się to do większego uszkodzenia narządów rozrodczych infekcji. Jeśli historia choroby pacjenta pozwala podejrzewać obecność zakażenia w obrębie miednicy, trzeba wziąć wymazy z pochwy i szyjki macicy do badania. Celem tej procedury jest określenie wszelkich mikroorganizmów, które mogą wywołać stan zapalny. Uzyskane próbki nakładano na specjalnych płytkach szklanych i ich siew przeprowadza się w celu izolowania drobnoustrojów dla późniejszego badania mikroskopowego. Podczas propagacji patogenu się w szyjce macicy i jajowodów uderzeń wlotu rury tych obszarach nie jest możliwe. W tym przypadku trzeba będzie dwuręcznego badania, w którym dwa palce jednej strony wkładane drugiej strony pochwy i jest umieszczony na brzuchu pacjenta. Następnie szyjka przesunięte w bok i do góry w kierunku ramienia leżący na brzuchu. W ten sposób jest możliwe, aby dotknąć jajowodów ropnia lub ujawnić obecność bólu w każdej części górnego odcinka układu rozrodczego. Objawy te mogą wskazywać na obecność zapalenia narządów miednicy mniejszej. W niektórych przypadkach rozpoznanie można postawić bez identyfikacji czynnika sprawczego - chlamydia jest niezwykle trudny do wyizolowania i rosną na pożywkach.

Po rozpoznaniu ostrych chorób zakaźnych zapalenia narządów miednicy, wykonuje następujące środki zaradcze:

• Wybór odpowiedniej terapii antybiotykowej. Przy wyborze antybiotyku jest brane pod uwagę wrażliwości patogenu.

• partner seksualny pacjenta należy zaproponować leczenie, nawet przy braku objawów.

• Pacjent powinien powstrzymać się od aktywności seksualnej (nawet prezerwatywy), aż do zakończenia leczenia.

• Konieczne jest wykluczenie seks z partnerem, tak długo, jak również nie przechodzi cały przebieg terapii.

• Ważną rolę odgrywa informacja na temat metod ochrony przed infekcjami, chorobami przenoszonymi drogą płciową.