Przyczyny i leczenie mononukleozy zakaźnej

Mononukleoza zakaźna: Etiologia i patogeneza

Mononukleoza zakaźna w większości przypadków związanych z wirusem Epsteina-Barr (ludzki wirus opryszczki typu 4), jednak okazało się roli innych członków rodziny opryszczki, tropik do układu limfatycznego w etiologii tej choroby.

Wirus Epsteina-Barr jest jedną z najczęstszych wirusów ludzkich. Oprócz mononukleoza zakaźna, chłoniak Burkitta, powoduje, rak jamy nosowo-gardłowej, a także udział w tworzeniu komórek guza o różnym pochodzeniu. U ludzi wirus dostanie się przez drogi oddechowe. Zakażenie może być przenoszony przez kontakt (całowanie, drżenie rąk, za pośrednictwem zabawek), a także w czasie porodu i transfuzji krwi.

Wirus infekuje komórki nabłonka części ustnej gardła i górnych dróg oddechowych, gdzie krew-lymphogenous i rozciąga się przez korpus, dostając się do węzłów chłonnych, śledziony, wątroby. Czynnik ma powinowactwo do tkanki limfoidalnej (głównie do limfocytów B), w którym jest mnożenia. W przeciwieństwie do innych członków jego rodziny, to wirus nie powoduje śmierć komórek dotkniętych i stymuluje ich proliferację i nienormalne odkształcenie. Na tle aktywnego namnażania limfocytów B występuje hamowanie limfocytów T, które zapewnia się przez całe życie trwałość wirusa w organizmie przy reaktywacji osłabienia odporności.

Oznaki i objawy mononukleozy zakaźnej

Czas trwania procesu inkubacji z mononukleozy zakaźnej może wynosić od 5 dni do 1,5 - 2 miesięcy. Choroba w większości przypadków zaczyna ostro: gorączka z poceniem się i dreszcze, bóle głowy, bóle mięśni, ból gardła podczas połykania, uczucie zatkanego nosa bez ciężkiego odprowadzania śluzu. W niektórych przypadkach może być objawem niespecyficznych prodromalnych objawy (zmęczenie, złe samopoczucie, niskiej jakości temperatury ciała). Objawy stopniowo wzrasta, istnieją przeziębieniach zjawiska w górnych drogach oddechowych, powiększone migdałki tam. Na wysokości choroby, która może trwać do 3 tygodni, oznaczony rozwoju anginy, obrzęk węzłów chłonnych, nasilenie objawów zatrucia. Często występuje wzrost w wątrobie i śledzionie, co powoduje większy ból w jamie brzusznej.

Mononukleozy zakaźnej u dzieci w większości przypadków zaczyna ostro i towarzyszy ból gardła i powiększenie węzłów chłonnych. Powiększenie węzłów chłonnych w pachwinach i szyi, pachy widoczne są gołym okiem. Zapalenie migdałków tkanki adenoid obrzęk nosa i trudności w oddychaniu i prowadząc do chrapania podczas snu oddychanie. Nalot, który powstał na migdałkach nie idą, mimo stosowania antybiotyków. Ten patologiczny proces powolny objawy u dzieci w początkowej fazie choroby mogą być mniej wyraźne i ogranicza się osłabienie, utrata apetytu, gorączka.

Mononukleozy zakaźnej u dorosłych zazwyczaj rozpoczyna się w okresie objawami zapowiadającymi, w środku tej choroby częściej występuje w śledzionie i uszkodzenie wątroby z rozwojem zespołu żółtaczka. Stopień migdałków i węzłów chłonnych w mononukleozy zakaźnej u dorosłych nie jest tak silna jak u dzieci.

W okresie odzysku, który może trwać od kilku dni do kilku tygodni, jest stopniowe poprawę samopoczucia pacjenta, normalizacja temperatury ciała i rozmiarów węzłów chłonnych, zniknięcie objawów dusznicy bolesnej i wątroby i śledziony.

Specyfika diagnostyki mononukleozy zakaźnej

Dla rozpoznania „mononukleoza zakaźna” ważne jest, aby wyeliminować takie choroby jak chłoniak, przewlekłą białaczkę limfocytową, wirusa zapalenia wątroby, wirusa cytomegalii i innych wewnątrzkomórkowych zakażenia wirusowe, a także choroby reumatyczne, które mogą być związane z wirusem Epsteina-Barr.

Diagnostyka różnicowa mononukleozy zakaźnej jest prowadzona na podstawie analizy badań klinicznych i laboratoryjnych. Diagnozę potwierdzono metodą analizy krwi, w której nie następuje zmiana składu komórek: umiarkowane leukocytoza z przewagą monocytów i limfocytów, obecność co najmniej 10% atypowe komórki - komórek jednojądrzastych (u szczytu choroby ich zawartość w rozmazie może osiągnąć 90%), który ma wpływ wirusa leukocytów. Należy zauważyć, że obecność mononukleozę zakaźną charakterystycznych klinicznych objawów nienormalnych komórek jednojądrzastych we krwi w początkowych stadiach choroby, mogą być nieobecne.

Dodatkowo do analizy laboratoryjnej krwi, diagnozy mononukleozę zakaźną wymaga przeprowadzenia badań serologicznych wykrywających przeciwciała do antygenu patogenu i reakcję PCR w celu identyfikacji DNA wirusem w materiale biologicznym. Pojawienie się komórek jednojądrzastych we krwi obserwuje się również choroby HIV, to pacjentów z mononukleoza zakaźna, lub z podejrzeniem choroby prowadzi się testy serologiczne na obecność przeciwciał skierowanych przeciwko antygenom wirusa HIV (raz - w czasie ostrych infekcji i dwa razy w odstępach co 3 miesiące).

Leczenie mononukleozy i zakaźnych środków zapobiegawczych

Specyficzne leczenie mononukleozy zakaźnej w tej chwili nie istnieje. Kompleksowe działania medyczne obejmują objawowe, odczulania detoksykację i wzmocnienie terapii. W przypadku infekcji bakteryjnych łączenia Pacjentowi zleca się antybiotyki (penicylina, makrolidy). Jeśli gorączka jest pokazany otrzymaniu przeciwgorączkowych (paracetamol Ibufen). W skomplikowanym przebiegu choroby z groźbą uduszenia z powodu powiększonych migdałkach przepisać krótki kurs leczenia prednizonem. Celowości leczenia przeciwwirusowego na mononukleozy zakaźnej sprzeczne.

Rokowanie w tej chorobie w najbardziej korzystnych przypadkach. Przejście choroby do postaci przewlekłej, czasem z nawrotami i zaostrzenia. W niektórych przypadkach może wystąpić komplikacje w postaci łączącego gronkowcowe lub paciorkowcowe zapalenie opon i mózgu, zakażenia górnych dróg oddechowych, powiększonych migdałków. W rzadkich przypadkach mogą wystąpić poważne konsekwencje choroby: ciężkie zapalenie wątroby, zapalenie mięśnia sercowego, trombocytopenia, pęknięcia śledziony. Środki specyficzne profilaktyka tej choroby nie została jeszcze opracowana. Razem profilaktyka obejmuje higienę osobistą, wzmocnienie układu odpornościowego, ograniczając kontakt z osobami chorymi i nośniki infekcji.