Mechanizm działania hormonów

Pojęcie gruczołów dokrewnych formułowane Muller, J. (1830). Niemiecki fizjolog Adolf Berthold 1849 po raz pierwszy odkryto, że przeszczep kastrowanych jąder koguta w jamie brzusznej innego kurek odtwarza oryginalne właściwości kastrata. Data ta jest uważana za datę urodzenia endokrynologia. W 1889 roku, Brown-Sekar poinformował o eksperymentach przeprowadzone na siebie - wyciągi z jąder zwierzętach przeprowadzone na starym ciele naukowca (a on był 72 lat) „odmładzający efekt”. Jednak efekt odmłodzenia nie trwała długo - po 2-3 miesiącach zniknęły. Ale tym, co dał te eksperymenty - potężny impuls do rozwoju endokrynologii.

W 1901 roku, rosyjskiego naukowca Sobolev LV trzustki wykazało, że ma zdolność do wydzielania fizjologicznie aktywną substancję, którą zidentyfikowano w 1921 F. Banting i Charles Bestiah jak insulina. W 1902 Bayliss i Starling wysunął ideę istnienia tajemnicy, która promuje uwalnianie soku trzustkowego. To Starling dał mu nazwę „hormonu” - wezwanie do działania do aktywności. Później endokrynologia intensywnie rozwija i ewoluuje dziś. Coraz bardziej staje się jasne, że produkty są fizjologicznie substancje czynne - funkcja nie tylko gruczołów wydzielania wewnętrznego, ale również w wielu tradycyjnie nie dokrewnymi narządów. Przewodu pokarmowego, nerek, wątroby, serca i wytwarzają hormony gormonoidy.

Nawet pod koniec ubiegłego wieku w komórkach jelitowych chromochłonnej stwierdzono, intensywne zafarbovuvalisya chrom. W przyszłości, takie komórki znajdują się w przełyku, oskrzeli i innych części układu oddechowego. Austriacki patolog Feyrter że stwierdzono te komórki, łącząc je w system parakrynnego, przypuszczać, że są one produkowane przez substancje, takich jak hormony. English histolog Pierce w latach 50. tego zbioru wieku, że te komórki są zdolne do absorbowania aminokwasy są wprowadzone od zewnątrz - hormonu prekursorów i podzielić je przez dekarboksylację, i ich pozostałości, do syntezy hormonów. Nazwał ten proces „Amen Prekurssor Apteyk dekarboksileyshn końca”. Cztery pierwsze litery tych słów dokonały skrót - apud (1968). Komórki są nazywane - „apudocytes”. Wiadomo obecnie ponad 50 rodzajów apudocytes syntezę około 50 hormony, w tym - serotoniny melatoniny adrenalina, histaminy, insuliny, gastryna, sekretyna, pancreozymin (cholecystokininy), wazoaktywnego hormonu jelitowego, bombezyna, enkefaliny, endorfiny, insuliny i wielu innych. Ogólnie rzecz biorąc, system APUD zwracać uwagę ze względu na fakt, iż zakłóca normalnej aktywności ciała bez apudocytes.

FUNKCJE hormonów

Wiele z nich. Ale najważniejsze z nich - ma zapewnić wzrost, rozwój fizyczny, intelektualny i seksualny (1), przepis adaptacji do różnych warunków (2), utrzymanie homeostazy (3). Hormony przeprowadza działanie metaboliczne i tym samym uzyskanie funkcji mówi. Dla funkcji więcej szczegółów hormony są uważane opisując poszczególne zagadnienia endokrynologii.

Rodzaje humoralna wpływ

otyłość - Science, że badania rozwoju, struktury i funkcji gruczołów wydzielania wewnętrznego i hormonów komórek produkujących biosyntezy, mechanizmu działania i właściwości hormonów, ich wydzielanie w normalnych, jak i patologicznych, a także chorób wynikających z łamania produkcji hormonów.

Dostępne są następujące opcje działania hormonów (klasyfikacja Balabolka-us.We., 1989).

1), hormon - lub faktycznie hormonalnego: hormon jest uwalniany z komórek producentów, dostaje się do krwiobiegu i przez roztwór krwi do narządów docelowych, działając w pewnej odległości od miejsca produkcji hormonu.

2) Działanie parakrynna - syntetycznym przestrzeni hormonu wpada do przestrzeni zewnątrzkomórkowej, a z niej - działa na komórkach docelowych znajdujących się w pobliżu.

3) Działanie Izokrinna - analogicznie 2), ale w tym przypadku zetknięcie komórki wytwarzające hormony i komórki docelowe są bardzo blisko.

4) Neyrokrinna działania - działanie hormonów, takich jak działanie mediatora.

5) autokrynnych działania - komórka produkuje sam hormon i wpływa na te same komórki produkujące, czyli = producenta komórek docelowych komórek.

Najważniejsze powinno być wyraźne rozróżnienie pomiędzy endokrynologiczne i skutki parakrynnych.