Receptory hormonów

receptory hormonów -  liczba zidentyfikowanych receptorów wynosi obecnie od 60 do 50% przypadków są zlokalizowane w błonach komórek docelowych, a w pozostałych przypadkach - na środku ogniwa. Hormony, które nie mogą przeniknąć przez błonę komórkową musi posiadać receptory na powierzchni komórek. Receptory osoczu są hormony białkowe - TSH, FSH, LH, ludzka gonadotropina, hormonu wzrostu, prolaktyna, gonadotropina Somatotropina (laktogen łożyskowy), insulinę, insulinopidobny czynnik wzrostu I i II, somatomedyna, relaksyna, gastryny, cholecystokininy, glukagon, VIP, ACTH, alfa -msg, enkefaliiy endorfiny, p hormon lipotropowy, oksytocyny, wazopresyny (ADH), czynnik wzrostu naskórka, parathyrin (PTH), kalcytonina, thyroliberine, jajnik, liberinov, somatostatyna, Somatoliberyna. receptory dla katecholamin percepcji (alfa i receptory beta-adrenergiczne) na powierzchni komórek, prostaglandyny (zidentyfikowane, dopóki tylko sześć typów receptorów), serotonina, neurotensyna, substancja P, histamina.

Receptory wewnątrzkomórkowe są wykorzystywane do odbioru hormonów steroidowych - glukokortykoidy, mineralokortykoidy, estrogeny, androgeny, progestyny ​​i hormonu tarczycy, tyroksyny i trijodotyroninę.

Dla wielu receptorów hormonalnych nie został jeszcze znaleziony.

Wszystkie receptory hormonów stanowią specyficzną strukturę komórki, połączenia z których - co jest niezbędne do przejawienia działania hormonów. Receptory mają wysoką selektywność dla hormonów, ale w tym samym czasie, mogą wiązać się z strukturalne analogi hormonów. W związku z tym, w literaturze takiej koncepcji: substancje, które naśladują działanie hormonu - że agoniści lub mimetyków, lub substancje, które wiążą się z receptorem, ale nie powodują efektów biologicznych lub zakłócają wiązanie hormonu - antagoniści lub litiki.

W tej samej komórce, a nawet na tej samej błonie komórkowej może być umieszczony dziesiątki różnych typów receptorów. Receptory struktura białka. Ich synteza rozpoczyna się w retikulum endoplazmatycznym (na rybosomach). Po wytworzeniu są poddawane „dojrzewania” w aparacie Golgiego, gdzie translokuyutsya w błonie lub cytoplazmie. Ilość receptorów tego samego typu, na przykład, na powierzchni komórki zmienia adrenergicznego. Istnieje kilka rodzajów regulacji stężenia receptora. Jeden z nich - z powodu zmian w regulacji syntezy receptora. Na przykład, w czasie ciąży u kobiet w myometrium istotnej zmiany stężenia oksytocyny, receptory serotoniny, receptory adrenergiczne i choliny. Tak więc, według naszych danych mięśniówki macicy w czasie ciąży lub kobiet pozbawione receptorów M-cholinergiczne, ale w tym samym czasie, to wzrasta stężenie oksytocyny, oraz receptorów serotoniny zwiększa stężenie beta-adrenergicznych zmniejsza się i poziom receptorów alfa-adrenergicznych. Wszystkie te zmiany mogą nastąpić pod wpływem estrogenów i progesteronu.

Stężenie receptora na powierzchni komórek zależy również od poziomu hormonów. Na przykład, gdy zawartość hormonów we krwi wzrasta liczba receptorów tego hormonu na powierzchni membrany spada. To byłby odczulanie Komórki na hormon, który znajduje się w krwi nadmiernego stanu. I odwrotnie, jeśli poziom hormonu we krwi jest zmniejszony, stężenie receptorów hormon wzrostu, zwiększoną wrażliwości komórek na tego hormonu. Ta zasada regulacji receptorów hormonów na powierzchni i wewnątrz komórek docelowych jest nazywany „regulacji w dół”.

Interakcję z receptorami hormonów są ważne jego powinowactwo do tego receptora. Wartość ta może być również modulowane. Na przykład, w środowisku utleniania, o pH od 7,4 do 7,0 wiązania insuliny z receptorem insuliny zmniejsza się o 50%. Okaże się, że „puste” receptory mają wysokie powinowactwo do hormonów, gdy są „zajęte”, a następnie ich powinowactwo do hormonu zmniejsza się.

Powinowactwo do hormonu lub liczby funkcjonalnie aktywne receptory, To może być regulowana (w odniesieniu do patologii) ze względu na pojawienie się przeciwciał do specyficznych receptorów. Na przykład, w niektórych postaciach cukrzycy mimo dość wysokiego poziomu insuliny we krwi mają funkcjonalny awarii systemu wyspiarski - część receptora insuliny jest zajęte przez przeciwciała.