Radioterapia do leczenia nowotworów

Morfologicznie wiązki zmienia nowotworem może być przedstawiony w trzech następujących etapach: 1) uszkodzenia guza 2) jego zniszczenie (martwica) - 3) zastąpienie utraconej tkanki. śmierć komórek nowotworowych i resorpcji nastąpić natychmiast. Dlatego skuteczność leczenia oceniano właśnie dopiero po pewnym okresie czasu po jego zakończeniu. Czy radioterapia w leczeniu nowotworów jest dobry?

Radiowrażliwość jest nieodłączną własnością komórek nowotworowych w połączeniu z radioterapią. Wszystkie narządy i tkanki ludzkie są wrażliwe na promieniowanie jonizujące, ale ich wrażliwość nie jest taka sama, to zmienia się w zależności od stanu organizmu oraz wpływ czynników zewnętrznych. Najbardziej wrażliwy na promieniowanie krwiotwórczego tkanki gruczołowej urządzenia jelit nabłonka gruczołów płciowych, skóry i torby soczewki oka. Ponadto, w zależności od stopnia oczyszczania i radiowrażliwość odchodzenia śródbłonka, tkanki włóknistej, miąższu narządów wewnętrznych, chrząstek, mięśni, tkanki nerwowej.

Niektóre nowotwory są wymienione w porządku malejącym promienioczułości:

• seminoma;

• chłoniak limfocytowa;

• Inne chłoniak, białaczka, szpiczak mnogi;

• Niektóre zarodkowych mięsak, drobnokomórkowy rak płuc, rak kosmówki;

• mięsak Ewinga;

• Rak płaskonabłonkowy: dobrze zróżnicowany, średnio zróżnicowany;

• gruczolakoraka sutka i okrężnicy;

• rak perehodnokletochny;

• wątrobiaka;

• czerniak;

• glejaka inne mięsaki.

Czułość dowolnego złośliwego guza na działanie promieniowania w radioterapii zależy od specyficznych cech jej komórek składowych, jak również tkanki promienioczułości z których zaszła nowotworowych. Struktura histologiczne nowotworu promienioczułości jest przybliżone wskazanie predykcji. Radiowrażliwość wpływa na charakter wzrostu guza, wielkości i długości życia. Radiowrażliwość komórek w poszczególnych fazach cyklu komórkowego nie jest taka sama. Większość komórek posiada wysoką czułość w fazie mitozy. Największego oporu - w syntezie w fazie. Najbardziej promieniowrażliwości guzów, które pojawiają się z tkanki, charakteryzujące się wysokim współczynnikiem podziału komórek, z niskim poziomem różnicowania komórek, exophytic a także utlenione. Bardziej odporne na działanie promieniowania jest bardzo zróżnicowana, duże, długie istniejących nowotworów z dużej liczby stabilnych komórek beztlenowych napromieniowaniu.

W celu określenia ilości energii pochłoniętej podczas radioterapii pojęcie dawki promieniowania. Pod dawki rozumie się ilość energii zaabsorbowanej na jednostkę masy napromieniowanego materiału. Obecnie, zgodnie z międzynarodowym układzie jednostek (SI) jest mierzone dawki pochłoniętej na szaro (Gy). Pojedyncza dawka - ilość energii pochłanianej dla pojedynczej ekspozycji. Poziom dawki tolerowanej (dopuszczalnym) lub tolerowana dawka nazywa się dawkę, w którym częstotliwość powikłań jest mniejsza niż 5%. Tolerancyjny (łącznie) Dawka promieniowania zależy od trybu i zakresu tkanek napromieniowanych. Dla tkanki łącznej wartość przyjmuje się 60 Gy obszar napromieniania 100 cm² po naświetlaniu dziennie 2 gramów. Biologiczne działanie w leczeniu promieniowania określa się nie tylko wielkość dawki całkowitej, ale czas, podczas którego jest on absorbowany. Istniejące metody napromieniania pacjenta można podzielić na dwie podstawowe grupy: metody i techniki zdalnego ekspozycji kontaktowego.