Wirus Epsteina-Barr, objawy

Według badań, połowa studentów i 90% czterdziestych napotkał wirus Epsteina-Barr (EBV), posiadają odporność na niego i nawet nie wiedząc o tym. Omówione w artykule skupi się na tych, dla których znajomość wirusa nie poszło tak gładko.

zawartość

• 1 choroba całować
• 1,1 Przewlekłe zakażenie EBV

choroba całować

Ostra forma EBV nazywa Ostra mononukleoza zakaźna (choroba Filatov'S) . U ludzi wirus przechodzi przez kanały nosowe. Często przez usta - nic dziwnego, mononukleoza zakaźna była piękną nazwę „całowanie choroby”. Wirus replikuje się w komórkach tkanek limfoidalnych (w szczególności limfocytów B).

Tydzień po infekcji rozwija się ostre kliniczne objawy przypominające infekcje układu oddechowego:

• Wzrost temperatury, w niektórych przypadkach nawet do 40 ° C,
• rumieniowe migdałki, często z domieszką,
• limfuzlah i łańcucha wokół szyjki po mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy, a także na szyi, na szczęki, pod pachami, w obszarze pachwiny
• można wykryć w badaniu „pakiety” limfuzlah w śródpiersiu i brzucha, pacjent może zatem skarżą się na kaszel, ból w klatce piersiowej lub ból brzucha,
• zwiększenie wielkości wątroby i śledziony
• w analizie krwi pojawiają się nietypowe komórek jednojądrzastych - młodych czerwonych krwinek i podobnie jak monocyty i limfocyty.

Pacjent spędza w łóżku przez około tydzień, tym razem dużo picia, płukania i bierze przeciwgorączkowe. Bez specjalnego leczenia mononukleozy, skuteczność istniejących leków przeciwwirusowych nie są sprawdzone, a antybiotyki są konieczne tylko w przypadku dodatkowego zakażenia bakteryjnego lub grzybiczego.

Zwykle gorączka znika na tydzień, węzły chłonne spadła w ciągu miesiąca, a zmiany we krwi i mogą być przechowywane przez okres sześciu miesięcy.

Po doznaniu mononukleozę w organizmie przez całe życie przechowywanych swoistych przeciwciał - klasa immunoglobulin G (IgG EBVCA IgG EBNA-1), które zapewniają odporność na wirusa.

Przewlekłe zakażenie EBV

Jeżeli odpowiedź immunologiczna nie jest wystarczająco efektywne, mogą rozwijać przewlekłego zakażenia wirusem Epsteina-Barr: subkliniczne, aktywny, uogólnione lub nietypowe.

1. Usunięte: często wzrasta temperatura i długi trzymać się w zakresie 37-38 ° C, nie może być zmęczenie, senność, mięśni i stawów, zwiększenie limfuzlah.
2. Atypowe: często nawracające infekcje - jelita, dróg moczowych, nawracających ostrych zakażeń układu oddechowego. Są one przewlekłe i trudne do wyleczenia.
3. Aktywny: objawy mononukleozy (gorączka, ból gardła, powiększenie węzłów chłonnych, powiększenie śledziony i wątroby) nawrócą często komplikuje zakażeń bakteryjnych i grzybiczych, opryszczka na skórze. Wirus może spowodować uszkodzenie błony śluzowej żołądka i jelit, pacjenci skarżą się na nudności, biegunka, bóle brzucha.
4. uszkodzenie nerwów (: uogólnionezapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu, radiculoneuritis), serce (zapalenie mięśnia sercowego), Płuc (zapalenie płuc), wątroby (zapalenie wątroby).

W przewlekłej infekcji może być wykryte jak wirus się w ślinie przez PCR i przeciwciał dla antygenów jądrowych (IgG EBNA-1), które tworzą jedynie po 3-4 miesięcy po zakażeniu. Jednak, aby postawić diagnozę, że nie wystarczy, ponieważ ten sam wzór może być obserwowane w dość zdrowego nosiciela wirusa. Immunolodzy zbadanie całego spektrum przeciwciał przeciwwirusowych, co najmniej dwa razy.

Zwiększenie ilości przeciwciał IgG VCA i EA sugerujące nawrotu.

Jak niebezpieczne jest Epsteina-Barr?

Owrzodzenia narządów płciowych związane z EBV

Choroba jest stosunkowo rzadko, częściej u młodych kobiet. Na błonie śluzowej narządów płciowych zewnętrznych pojawiają się dość głębokie i bolesne erozji. W większości przypadków, oprócz opracowania wrzody i ogólne objawy typowe dla mononukleozy. Acyklowir, ugruntowaną w leczeniu opryszczki typu II, gdy owrzodzenia narządów płciowych związane z wirusem Epsteina-Barr, nie było bardzo skuteczne. Na szczęście wysypki niezależnie przetestowane i rzadko nawracają.

Zespół hemophagocytic (X choroba limfoproliferacyjna związana)

Wirus Epsteina-Barra może zainfekować limfocyty T. Rozpocznie się proces prowadzący do zniszczenia komórek krwi - krwinek czerwonych, płytek krwi, leukocytów. Oznacza to, że oprócz objawów charakterystycznych dla mononukleozy (gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, powiększenie wątroby i śledziony), pacjent ma niedokrwistość, wysypka krwotoczna, zaburzenia krzepliwości krwi. Zjawiska te mogą zniknąć samoistnie, ale może prowadzić do śmierci, dlatego wymagają aktywnego leczenia.

Nowotwory związane z EBV

Obecnie wirus nie jest kwestionowana rolę w rozwoju raka:

• chłoniaka Burkitta,
• rak jamy nosowo-gardłowej,
• choroba Hodgkina,
• Choroba limfoproliferacyjny.

1. chłoniak Burkitta u dzieci w wieku przedszkolnym oraz w Afryce sam. Guz ma wpływ na węzły chłonne, górną lub dolną szczęką, jajników, nadnerczy, nerek. Przygotowania do zapewnienia sukcesu jej leczenia, niestety, nie istnieje.
2. Rak jamy nosowo-gardłowej - guz, znajdującej się w górnej części nosowej gardła. Przejawia przekrwienie błony śluzowej nosa, krwawienie z nosa, utrata, ból gardła i uporczywe bóle głowy słuchu. Jest to najbardziej powszechne w Afryce.
3. choroba Hodgkina (aka - choroba Hodgkina), wręcz przeciwnie, coraz częściej dotyka Europejczyków w każdym wieku. Przejawia się wzrostem limfuzlah zazwyczaj kilka grup, w tym klatki piersiowej i niedokrwiennego w jamie brzusznej, gorączka, utrata masy ciała. Potwierdziły diagnozę biopsji węzłów chłonnych Giant ujawnione komórki Hodgkin (Reed-Sternberga-Bieriezowski). radioterapia mogą uzyskać trwałej remisji u 70% pacjentów.
4. choroba limfoproliferacyjna (rozrost osoczu, chłoniak komórek T, chłoniak z komórek B, chłoniak immunoblastyczny), - grupę chorób, w których występuje proliferacja komórek złośliwego tkanki limfatycznej. Choroba objawia się wzrostem limfuzlah i zdiagnozowano po biopsji. Skuteczność chemioterapii zmienia się w zależności od rodzaju nowotworu.

choroby autoimmunologiczne

Wpływ wirusa na układ immunologiczny powoduje awarie w identyfikacji własnych tkanek, co prowadzi do rozwoju chorób autoimmunologicznych. infekcji EBV jest jednym z czynników etiologicznych w rozwoju SLE, przewlekłe zapalenie kłębuszków nerkowych, reumatoidalne zapalenie stawów, autoimmunologiczne zapalenie wątroby i zespół Sjogrena.

Przewlekłe zmęczenie zespół

Przewlekłe zmęczenie zespół często wiąże się z grupy wirusów opryszczki (który odnosi się do wirusa Epsteina-Barr). Typowe objawy przewlekłej infekcji EBV: zwiększenie limfuzlah, szczególnie macicy i pachowej, ból gardła oraz gorączka niskiej jakości, w połączeniu z silnymi asteniczny zespołu. Pacjent skarży się na zmęczenie, utrata pamięci i inteligencji, niezdolność do koncentracji, bóle głowy i bóle mięśni, zaburzenia snu.

Konwencjonalne zakażenie schematy EBV istnieje. W arsenale lekarzy w chwili obecnej nie są nukleozydy (acyklowir, gancyklowir, famcyklowir) immunoglobuliny (Alfaglobin wielokątów), interferony rekombinacyjne (IFN TSikloferon). Jednak, aby zdecydować, jak wziąć i czy to zrobić w ogóle, musi być kompetentny specjalista po dokładnym badań, w tym laboratorium.

Do jakiego lekarza zapytać

Jeśli pacjent ma objawy infekcji wywołanej przez wirus Epsteina-Barr, powinien być zbadany i leczony w chorobie zakaźnej. Często jednak pacjenci ci początkowo traktowany przez lekarza / lekarza pediatry. Wraz z rozwojem powikłań związanych z wirusem lub choroby są powoływani w drodze konsultacji odpowiednich specjalistów: hematolog (z krwawieniem), neurolog (rozwój mózgu, zapalenie opon mózgowych), kardiolog (zapalenie mięśnia sercowego), pulmonologa (na zapalenie płuc), reumatologii (w uszkodzeń naczyń krwionośnych, stawów). W niektórych przypadkach, konsultacja lekarza ENT do wykluczenia migdałków bakteryjnej.

O zagrożeniach związanych z wirusem Epsteina-Barr w programie „Żyj zdrowo!”: