Przyczyny i objawy różyczki u kobiet w ciąży

Różyczka w ciąży jest uważane za wysoce zakaźna choroba, skutki, które często są wrodzone wady rozwojowe płodu. W 20% przypadków, nawet jeżeli szczepienie za pomocą nowoczesnych leków w krwi u kobiet w wieku rozrodczym, nie wykryto przeciwciał na czynnik wywołujący chorobę. Prawdopodobieństwo choroby bezobjawowej czyni jeszcze bardziej niebezpieczne z punktu widzenia epidemiologicznego.

Przyczyny różyczkę u kobiet w ciąży

wirus różyczki jest wirusem RNA z rodziny Togaviridae. Wnikając w ludzkich komórkach gromadzi się w cytoplazmie. Z odtworzeniem występuje w błonie śluzowej dróg oddechowych, węzłów chłonnych, a po okresie wiremii patogen wykazuje tropizm do skóry, tkanek limfatycznych i płodu.

Źródłem zakażenia zaraża osoby na tydzień przed wystąpieniem wysypki i przez okres jednego do dwóch tygodni po wykryciu wysypki.

Patogen jest wykrywany w śluzowe nosa i gardła i z kałem i moczem. Dodatkowo drogą powietrzną zakażenia, jest ryzyko infekcji styku gospodarstwami domowymi. Szczególnie niebezpieczne są pacjenci z chorobą bezobjawową i dzieci z wrodzoną różyczkę.

Mechanizm teratogennego działania mikroorganizmu jest obecnie nie w pełni zrozumiałe. W tkankach płodowych czynnik sprawczy różyczki wpływać na ich aktywność mitotyczną i powoduje anomalie chromosomalne. Wirus również przyczynia się do pojawienia apoptozy w komórkach hamuje ich podział, zakłóca dopływ krwi do narządów płodu, co wpływa na rozwój fizyczny i umysłowy dziecka, stając się przyczyną małogłowia z różnymi zaburzeniami rozwojowymi.

Okres inkubacji trwa zakażenia po urodzeniu od 11 do 24 dni. Po 10-12 dniach po wnikania patogenów do organizmu człowieka, które są wydalane z gardła, a po upływie 3-4 dni od wystąpienia pierwszych objawów jego wybór końców. Wiremia osiąga maksymalne wartości na poziomie około 12 dnia choroby i trwa około tygodnia, jego koniec związanego z uruchomieniem odporności komórkowej i przeciwciał.

W surowicy krwi po upływie 2-4 dni od pojawienia się choroby i zidentyfikować IgM IgA, i po jakimś czasie i IgG. Ich maksymalna liczba jest zapisana w pierwszych dwóch tygodniach choroby. IgM i IgA przeciwciał pozostają we krwi, tworząc mniejszą wysokość od objawów klinicznych różyczki.

Około 5% przeciwciał IgM we krwi utrzymują się przez dłuższy czas po choroby, przeciwciała IgG pozostają w organizmie dla życia. Ważne jest, aby pamiętać, że z zakończeniem wiremii zaczyna kolejny etap rozprzestrzeniania się infekcji w ramach systemu komórek jednojądrzastych.

Objawy różyczki u kobiet w ciąży

Podczas gdy 50% dzieci różyczce występuje bez widocznych objawów, dla większości dorosłych choroby towarzyszy ciężkich objawów. Po okresie inkubacji, pacjenci mają gorączkę, zaczyna kaszel, rozwija się zapalenie spojówek, martwi się o ból głowy, bóle mięśni i stawów. Wśród pierwszych objawów można oznaczyć węzłów chłonnych za uszami i na potylicznej, 35% u dorosłych jest skomplikowane zapalenie etiologii wirusowej. Wysypka jak grudek i plam pojawia się głównie na twarzy, a następnie pokrycie tułowia i kończyn, wysypki w podobnej kolejności znikają.

Różyczka nie trwa dłużej niż dwa tygodnie, a dla osoby dorosłej nie jest znaczącym ryzykiem. Najpoważniejsze i powszechne skutki tej choroby są: plamica u dzieci, które rozwija się w jednym przypadku w 3000 i rdzeniowych u dorosłych - są obserwowane w jednym z 10 000 przypadków.

Po szczepieniu procesu zakaźnego słabo zdefiniowane i pracuje ze zmniejszoną rozmnażania się patogenu. W niektórych przypadkach proces patologiczny towarzyszy obrzęk węzłów chłonnych, wysypki i przemijające bóle stawów. W związku z pozajelitowego podawania leków miejscowych przeciwciał IgA w jamie nosa i gardła, występuje.

Jeśli szczepionka jest umieszczany pacjentów seronegatywne na krótko przed rozpoczęciem ciąży, podczas gdy szczepienie przed poczęciem zachodzi na co najmniej 90 dni, lub w początkowym stadium ciąży, około 2% przypadków, istnieje ryzyko zakażenia płodów. Jednocześnie, należy zauważyć, że sprawy mające wpływ na płód jeszcze nie zaobserwowano.

Reinfekcja po szczepieniu często obserwuje się po zetknięciu z dzikiego szczepu patogenu, co jest spowodowane brakiem przeciwciał w nosie i gardle, bakterie rozmnażają się w krótkim okresie czasu, procesor o małej wiremii, czy nie, może być przyczyną zakażenia dziecka w macicy, ale embriopatii opracowanie tylko w wyjątkowych przypadkach.

Objawy różyczki u kobiet w ciąży są takie same jak zakaz ciąży. Ryzyko poronienia i śmierć płodu w tej chorobie może być zwiększona do czterech razy. Patogen przenika przez łożysko podczas wiremii matki, on uderzy kosmówkowej komórek nabłonka, śródbłonka naczyń włosowatych warstwę łożysko i wsierdzia dziecka. Z biegiem czasu, wirus rozprzestrzenia się przez owocników, gdzie mnoży i pozostaje żywe przez długi czas. IgM są utworzone wokół drugiego tygodnia po zakażeniu IgG - 16 tygodniem, a przeciwciała IgA - 30 tygodniem. odpowiedzi komórek T są wyzwalane przez drugiego tygodnia ciąży.

W płodowej surowicy chorego organizmu z 21 TH do 22 tygodnia ciąży, przeciwciała IgM są określone w prawie 100% przypadków. W 98% dzieci urodzonych z objawami embriopatii różyczki wykryte niezależnie powstały przeciwciała IgM i IgG przeciwciała matki. Nawet przez pół roku rozwijać przeciwciał IgM i rozciąga zbiega się z okresem uwalniania substancji w moczu i tajemnicy z nosa i gardła.

Ciąża nie jest skomplikowany przebieg choroby. W trakcie wiremii mikroorganizmu wpływa na łożysko i powoduje, że łożysko jest przenoszone przez łożysko do płodu. Jednocześnie zwiększa ryzyko rozwoju niezabudowanej ciąży wewnątrzmacicznej śmierci dziecka, samoistnego poronienia, porodu martwego płodu, przedwczesnego porodu.

Infekcja płodu zostały zaszczepione kobiety przed powtórnym zakażeniem w ciągu pierwszych 16 tygodni ciąży rozwija się w 8% przypadków, a prawdopodobieństwo różyczki embriopatii jest bardzo niska.

Płód z różyczce są następujące objawy: choroby serca, oczu i utrata słuchu. Ponadto, zaburzenia rozwoju prenatalnego dziecka, któremu towarzyszy Duchenne'a, naruszenie mikrokrążenia narządów wewnętrznych, upośledzeniem umysłowym w 40% przypadków. Dzieci urodzone z chorobami ośrodkowego układu nerwowego (cp) oraz specyficznych objawów trzewnych, takich jak niski ciężar, powiększenie wątroby, żółtaczka. W noworodka rozwija się wysypka, samoistna plamica, hemolityczna niedokrwistość, Zaznaczony zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie płuc, zapalenie mózgu, powiększenie węzłów chłonnych, które towarzyszy rozszczep podniebienia. Powikłania te mogą stać się przyczyną śmierci dzieci w 30% przypadków.

Wśród niedawnych manifestacji różyczki, które występują w pierwszych miesiącach życia dziecka, istnieje również opóźnienie wzrostu, przewlekła wysypka, zapalenie płuc, płynące z zaostrzeniami, hipogammaglobulinemii i naczyń. Od późnych powikłań choroby zginęło 70% dzieci w pierwszym roku życia.

Szereg objawów chorobowych wystąpić już w okresie dojrzewania: rozprawę o naruszeniu, cukrzyca Pierwszy typ, niedobór hormonu wzrostu, autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, zapalenie mózgu postępuje z czasem. Główną część najbardziej późnych powikłań pojawia się u nastolatków, których matki cierpiał różyczkę w pierwszym trymestrze ciąży.

Krew dziecko rodzi się bez wad, czynnikiem sprawczym są przechowywane w pierwszych dwóch latach życia. Specyficzne leczenie choroby obecnie nie istnieje.