Otępienie typu, leczenie, objawy Alzheimera

Jakie są objawy otępienia typu Alzheimera? objawy

Otępienie typu Alzheimera jest również określana jako choroba Alzheimera. Warto zauważyć, że procesy degeneracyjne w mózgu zaczynają od lat, a czasami dekady przed pierwszymi objawami. Większość Początkowe objawy choroby są dość typowe: pacjenci mają trudności z zapamiętaniem ostatnich wydarzeń.

Jednak pozostają one krytyczne odpowiedniej percepcji ich stanie czuć niepokój i zamieszanie, który służy jako okazję odnieść się do lekarza.
zaburzenia pamięci w podobny różnych demencji charakteryzuje się określony sposób: najpierw, pacjent staje wobec krótkotrwałego zaburzenia pamięci, pamięci znika po ostatnich wydarzeń. Tak długo, jak to możliwe, aby zachować pamięć o pilocie jest zupełnie inna razy - dzieciństwa i dojrzewania.

Jako typu Alzheimera zaburzeń otępiennych takich postępów, w niektórych przypadkach pozostają tylko wspomnienia z bardzo istotnych wydarzeń. Pacjent może powstać zastąpić spacje w pamięci różnych wydarzeniach fikcyjnych, tracąc krytyczne nastawienie do własnego państwa. Z biegiem czasu rozwinął frustrację w działaniach emocjonalne i wolicjonalne.

Najczęstszymi objawami są uważane za egocentryczny i silny zrzędliwość, a także podejrzenie i konflikt. Takie objawy są nazywane starczy osobowość restrukturyzacji, w końcu dołączył do tzw urojenia uszkodzeń. Pacjent zaczyna oskarżać swoich krewnych lub sąsiadów, że obrabowali go, obserwując go, starając się zatruć i tak dalej.

Dość często, otępienie typu Alzheimera jest pokazany i inne naruszenia normalnego zachowania. Niektórzy pacjenci stają niepohamowany seksualnie, inni są ciągle przejadać, głównie różne słodycze. Ponadto, niektóre z nich wykazują pragnienie za włóczęgostwo, lub stale do czynienia z wybredny aktywności niekontrolowanej, która może być wyrażona w chodzeniu z jednego rogu do drugiego, przenosząc rzeczy i tak dalej.

W ciężkim stadium otępienia typu Alzheimera, układ urojenia zaczyna się rozpadać, ze zaburzenia behawioralne zniknąć całkowicie. Takie objawy są wyjaśnione przez bardzo słabej aktywności umysłowej. Chory, gdyż jest wchłaniany do kompletnej apatii, nie czuć głodu i nie cierpi z pragnienia. Z czasem rozwija różne rodzaje zaburzeń ruchowych, więc pacjent nie może poruszać się i wykonywać żucia. Śmiertelne, w tym przypadku następuje w wyniku powikłań spowodowanych całkowitego unieruchomienia, albo z powodu współistniejących chorób.

Co zrobić w diagnostyce otępienia „typu Alzheimera?” leczonego schorzenia

W początkowych stadiach choroby, mają doskonałe działanie niektórych homeopatycznych preparatów leczniczych, na przykład, pod nazwą ekstrakt z Ginkgo biloba. Również altsgeymerovksogo rodzaj terapii otępienia wykonywane przy użyciu nootropowe leki, które zawierają Piracetam i Cerebrolysin. Dalsza obróbka musi obejmować zastosowanie preparatów leczniczych, które optymalizują procesy naczyń krążenia w mózgu, takich jak Nicergolina. Większość lekarzy odprowadzane środki pobudzające receptory dopaminy takich pacjentów na centralny układ nerwowy, na przykład, pirybedilu.

Dobre wyniki można również osiągnąć przez zastosowanie fosfatydylocholiny, taki środek jest zawarty w neuroprzekaźnika acetylocholiny w ośrodkowym układzie nerwowym. W związku z tym jego stosowanie pomaga stworzyć lub poprawić aktywność neuronów korowych w mózgu. Również ma wysoką wydajność i dobre tlen aktivegin który usprawnia procesy unieszkodliwiania odpadów, jak również glukozy, komórki mózgu, zwiększając tym samym ich potencjał energetyczny.

W momencie, gdy choroba osiągnie stadium rozprężonego objawów lekarze wzrasta stosowanie leków, należących do grupy atsetilholinerazy inhibitorów. Jednym z preparatów tego typu jest donepezylu.

Badania kliniczne wykazały, że stosowanie tego preparatu leku pomaga poprawić procedurę adaptacji społecznej pacjentów, jak również kilka niższe obciążenia tych, którzy przeprowadzają opieki nad pacjentem.

Otępienie typu Alzheimera leczenia stale postępującą chorobę, która nieuchronnie stać się przyczyną ciężkiej niepełnosprawności i, w końcu spowodować śmierć pacjenta. Całkowity czas trwania choroby od wystąpienia pierwszych objawów i do rozwoju starcza średnio około dziesięciu lat.