Nadpobudliwość i zaburzenia z deficytem uwagi u dzieci. Wczesne rozpoznanie i leczenie

Obserwując zachowanie młodzieży, mimowolnie zaskoczony ich super-czynnej i niepokój. Przez cały dzień są zawsze gdzieś przenieść, wspiąć się na zakazanych miejscach, grać głośno, krzyczy, krzyczy ... I podczas próby naprawienia sytuacji, gdy rodzice mają tendencję do przejść serię niepowodzeń. Co jest tego powodem? Z medycznego punktu widzenia, problem ten dotyczy dzieci z zaburzeniami deficytu nadpobudliwość i uwagę.

Jeszcze dziesięć lat temu, nadpobudliwość i deficytem uwagi zaburzenia u dzieci, lekarzy i naukowców związane z zespołem powoduje rozwój dziecka w łonie matki, że jest. E. Sądzono, że w czasie ciąży, na czas określony główne ograniczenia kobiet w ciąży zostały naruszone. Niezdrowa dieta, aktywność fizyczna, spożycie alkoholu, palenie tytoniu, itd.

Ale teraz wraz z upływem czasu, naukowcy skłonni są całkowicie odmienne wnioski. Jest to konkluzja popychanie obserwacje wskazujące, że dzieci z nadmierną ruchliwością i uwaga nie pochodzi tylko z tych dzieci, których matki były niezdrowy tryb życia w czasie ciąży, ale także z tymi, których matki, wręcz przeciwnie, ściśle przestrzegać wszystkich zobowiązań i lekarzy nigdy w życiu nie miałem złych nawyków.

Zdolność koncentracji w wielu dzisiejszych dzieci nie jest w całości ze względu na duży przepływ informacji, że poprzednia generacja brakuje lub po prostu niedostępne. Znani w czasach sowieckich, przeniesienie „Dobranoc, dzieci!” Zostały zastąpione przez gry komputerowe i dobroduszny postaci z kreskówek stały się strasznie-straszne znaków.

Możemy nazwać to dziecko umysłowo? Nie jest to właściwe, ze względu na jego wysoki poziom zdolności intelektualnych do myślenia i zapamiętywania. Tylko tutaj, co zrobić z tym niepokój dziecka, który jest dość młodym wieku (3-4 lat) gra w grę komputerową parą?

Nadpobudliwość - nie jest chorobą, lecz zespołem, podniecenie nerwowe, co oznacza dodatkowe obciążenie układu nerwowego, co jest nie do przyjęcia w tym wieku.

Ciągłe kłócą rodzice, krzyczy, brak chęci posiadania dziecka prowadzi do gwałtownego nadpobudliwe dziecko, a wszelkie negatywne odgłosy pochodzące od matki postrzegane jako niespokojnego zachowania.

Nawiasem mówiąc, deficyt uwagi i nadpobudliwość może wystąpić w ciągu dnia iw nocy. Jeśli brak spokojny sen występuje częściej niż raz na dwa tygodnie i powtarza się niemal codziennie, upewnij się pokazać neurologa dzieci. W ten sposób zwrócić uwagę na jego zachowanie w kolejce.

Wytrwałość będzie trwać maksymalnie 15 minut, a następnie uruchamia się w dół po schodach i korytarzach, gdzie takie działania są często towarzyszą okrzyki że irytujące dla innych. Zapewnić mu jak najwięcej uwagi, dać go do rąk słodycze, barwnie ilustrowaną książkę, zabawy zabawką. Umieść go do swoich opowiadań, bajek, czy ciekawą historię związaną z jego przyjacielem.

Następnie bardzo znajomo dla rodziców zaburzenia nadpobudliwości psychoruchowej - niespokojnego zachowania towarzyszy straszne napady złości podczas wizyty w sklepie. Palące pragnienie trzymać w swoich rękach wszystkie najbardziej kolorowe i jasne. To jest jego postrzeganie świata z otaczającej rzeczywistości, a w każdym razie, nie płacz, nie podnieść rękę przeciw niemu.

Trzymać się tylko mówić o tym, co jesteś w stanie kupić, co możesz sobie pozwolić, i jest dostępny. Porównaj to z własnej chęci, aby kupić kolejną parę butów, chyba że dziecko ukończy krąg swoich interesów w zabawkach.

Zatem, powyższe objawy nadpobudliwości u dzieci potwierdzają wadliwego podejścia ze strony rodziców, brak zainteresowania z ich strony, tak lub prosty niechęć do zmiany obecnej sytuacji w rodzinie. Regularne krzyki i skandale ze strony matek i ojców w przyszłości będzie postrzegany przez układ nerwowy dziecka w normalnych warunkach życia.

Jak leczyć nadpobudliwość u dzieci? Przyczyny i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi u dzieci jest wiele i każdy wymaga indywidualnego podejścia. Naucz się słuchać i tolerować któregokolwiek z jego działań niepożądanych. Ostrożnie, raczej delikatnie dać dziecku maksymalną ostrożność i ciepło, bawić się z nim, mówić, komunikować.

Dzienny dostęp do świeżego powietrza, przyrody, komunikacja z sąsiednimi dzieci ... W przyszłości będzie można zauważyć pozytywne aspekty i dramatyczne zmiany w życiu ukochanego dziecka. To będzie lepsze leczenie nadaktywności dzieci!

Margarita, medicsguru.ru