Dysfunkcji rozkurczowej lewej komory

Badanie rozkurczu serca pilna i ważnym zadaniem, ponieważ dysfunkcji rozkurczowej lewej komory jest prekursorem tworzenia lewokomorowa niewydolność serca z rozwoju astmy serca i obrzęk płuc.
u lekarza
zawartość:

mechanizm rozwoju

Dysfunkcji rozkurczowej lewej komory - naruszenie normalnego procesu krwi wypełnia komorę w czasie relaksacji okresu serca (rozkurczu). Ten typ choroby zwykle rozwija się w późniejszym wieku, częściej u kobiet.

Zwykle, wypełnienie krwi składa się z kilku etapów:

  • rozluźnienie mięśnia sercowego;
  • pasywny przepływ krwi z przedsionka do komory na skutek różnicy ciśnienia;
  • napełnieniu w wyniku skurczu przedsionków.

Ze względu na działanie różnych powodów nie jest naruszeniem jednej z trzech faz. Prowadzi to do tego, że ilość przychodzących krwi nie jest w stanie zapewnić odpowiednią pojemność minutową serca - rozwoju niewydolności lewej komory.

przyczyny

Czynniki prowadzące do rozwoju rozkurczowej procesu relaksacji zaburzenia degradują, zmniejszają elastyczność ściany lewej komory, głównie ze względu na rozwój przerostu (zagęszczania) mięśnia sercowego.

Przerostu mięśnia powodować następujące choroby:

  • kardiomiopatia;
  • nadciśnienie tętnicze;
  • zwężenie aorty (zwężenie aorty).


Ponadto, może być przyczyną choroby hemodynamicznych, takich jak:

  • zaciskające zapalenie osierdzia - przedstawia osierdzia zgrubienie, w wyniku ściskania komory serca;
  • amyloidozy pierwotnej - odkładanie amyloidu powoduje atrofię mięśni i zmniejszenie zawału elastyczność;
  • patologii naczyń wieńcowych, co prowadzi do rozwoju przewlekłej choroby niedokrwiennej serca i rozwojem sztywności (sztywność) z powodu zawału blizn.

W związku z rozwojem wyrównawczego nadciśnienia płucnego, zwiększenie napięcia wstępnego po prawej stronie serca powstaje rozkurczowej dysfunkcji obu komór.

Czynnikami ryzyka są warunki, takie jak otyłość, cukrzyca

dowód

przerost lewej komory

Rozkurczowe objawy zaburzenia mogą występować na długo przed rozpoczęciem się objawiać klinicznie. Dla tych pacjentów, charakteryzuje się następującymi objawami:

  • duszność, która występuje podczas wysiłku, a następnie w stanie spoczynku;
  • kaszel, rosnące w pozycji poziomej;
  • zmniejszenie tolerancji wysiłku, zmęczenia;
  • kołatanie serca;
  • napadową duszność nocną;
  • często obecne rytmu serca (migotanie przedsionków).

Rodzaje dysfunkcji rozkurczowej lewej komory serca

Zaburzeniami czynności rozkurczowej lewej komory tworzy się stopniowo. W zależności od stopnia naruszenia wewnątrzsercowej hemodynamicznej dysfunkcji następujących typów:

  1. I typu (upośledzoną relaksacją) - początkowy etap rozwoju zmian patologicznych. Dysfunkcję rozkurczową jest związany z procesem hamowania jeden rodzaj komory relaks podczas rozkurczu serca. Głównym objętość krwi w tym samym czasie przychodzi podczas skurczu przedsionków.
  2. Typ II (pseudonormal) -, gdzie wnęka lewego przedsionka zwiększa ciśnienie napełniania odruch komory następuje na skutek różnicy ciśnień.
  3. Typ III (restrykcyjne) - końcowy etap formowania dysfunkcji rozkurczowej związane ze wzrostem ciśnienia w przedsionku jamy i lewej komory, zmniejszenie sprężystości nadmiernego twardości.

diagnostyka

kardiomopatiya

we wczesnych etapach diagnozy, aby zapobiec nieodwracalnym zmianom. Ujawnić patologię tych metod diagnostycznych stosowanych:

  • echokardiografii z Dopplera oznacza, informacyjne dostępne metody weryfikacji diagnozy;
  • Radionuklid wentrykulografii sposób bardzo informacyjny diagnozowania kurczliwości mięśnia sercowego, to w niezadowalających wyników echokardiografii;
  • EKG - jest pomocniczym metodą diagnostyczną, umożliwia ujawniają objawy niedokrwienia mięśnia sercowego, na obecność przerostu mięśnia sercowego;
  • badanie rentgenowskie klatki piersiowej - stosowane w celu wykrycia objawów nadciśnienia płucnego.

leczenie

W drodze korekty hemodynamicznych muszą obejmować następujące środki terapeutyczne:

  • Kontrola ciśnienia krwi;
  • zmniejszenie częstości akcji serca;
  • utrzymywanie wody i soli wymiany zmniejszenie obciążenia wstępnego;
  • przebudowa przerostu lewej komory.

Główne grupy leków stosowanych w leczeniu, są następujące:

  1. Blocker - spowalnia tempo serca, obniżają ciśnienie krwi, pomaga usprawnić procesy jedzenie komórek mięśnia sercowego.
  2. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) i antagonistów receptorów angiotensyny (Sartai) - dwie klasy leków o podobnym charakterze: pozytywny wpływ na przebudowy mięśnia sercowego, poprawiając elastyczność, obniżenie ciśnienia krwi, zmniejszenie obciążenia wstępnego. Mają sprawdzoną pozytywny wpływ na rokowanie długości życia i poprawy jego jakości u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca.
  3. Diuretyki - ze względu na usuwanie nadmiaru cieczy, zmniejszenie objawów duszności w połączeniu z innymi klasami leków przeciwnadciśnieniowych przyczyniają się do bardziej skutecznej kontroli ciśnienia krwi. Powoływani są w małych dawkach, ponieważ mogą one prowadzić do znacznego zmniejszenia objętości wyrzutowej.
  4. - antagoniści wapnia, mają bezpośredni wpływ na pozytywny dysfunkcji rozkurczowej: ze względu na zmniejszenie się myocardiocytes wapnia wzmocnienia relaksacji mięśnia sercowego. Co więcej, zmniejszenie ciśnienia krwi. Są lekami z wyboru w przypadku nietolerancji blokerami.
  5. Azotany są dodatkowe grupy leków, ich zadaniem jest możliwe, jeśli zaistnieją niedokrwienia okazały instrumentalnej.
Udostępnij w sieciach społecznościowych:

Podobne
© 2021 po.ungurury.ru