Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM), - diagnoza i leczenie

choroba mięśnia znamienny przez rozszerzanie po lewej i / lub prawej komory serca z zaburzeniami kurczliwości.

przyczyny: Mutacje genowe, infekcja wirusowa, toksyny (W tym alkohol, środków chemioterapeutycznych, w tym antracykliny, kokainy), zaburzenia układu odpornościowego (układowej choroby tkanki łącznej), choroby wieńcowej serca (według klasyfikacji ESC kardiomiopatii nie obejmuje zmiany mięśnia sercowego wywołanych przez chorobę wieńcową, nadciśnienie tętnicze lub wady serca), chorób nerwowo-mięśniowych, chorób metabolicznych.

Obraz kliniczny i rodzaje przepływów

Najczęściej objawy zastoinowej niewydolności serca o różnym natężeniu. Bardzo zróżnicowana - od długiego okresu bezobjawowego do szybko postępującej niewydolności serca.

diagnostyka

wspieranie badań

1. WP skrzynia: kardiomegalia i oznaki zastoju w krążeniu płucnym.

2. echokardiograficznej rozszerzenie lewej komory zwykle, co najmniej - i lewy przedsionek i prawa komora, zmniejszenie grubości ścianki, zawory mitralnych i trójdzielnych LVEF <40-45%- иногда - тромб в левом желудочке и явление спонтанного контрастирования крови.

3. serca cewnikowanie nie jest wymagana do diagnozy wieńcowej DKMP- - wykluczyć choroby niedokrwiennej serca jako przyczyna zmian w mięśniu sercowym lub do pomiaru ciśnienia wewnątrzsercowych do oceny zaawansowania choroby lub określania skuteczności leczenia, jeżeli jest to konieczne wskazań do transplantacji serca.

4. biopsji: Projekcje są rzadkie, głównie w celu usunięcia aktywnego mięśnia sercowego z szybko postępującej niewydolności serca.

kryteria diagnostyczne

Na podstawie wywiadu i badania fizykalnego, a także obrazu echokardiograficznego, po wykluczeniu innych przyczyn rozstrzeni lewej komory.

rozpoznanie różnicowe

Zawał mięśnia sercowego, wady serca.

Leczenie kardiomiopatią rozstrzeniową

1. Leczenie etiotropowych :. Może na przykład w przypadku kardiomiopatia, kardiomiopatia wywołana miokarditom- wywołanych przez substancji toksycznych lub leków konieczne wyeliminowanie czynnika sprawczego.

2. Leczenie objawowe: jak w niewydolności serca.