Seropozytywnych i seronegatywnych reumatoidalne zapalenie stawów

Reumatoidalne zapalenie stawów (RZS) jest chorobą ogólnoustrojową, że bez odpowiedniego leczenia prowadzi do nieodwracalnego uszkodzenia stawów i deformacji. Chociaż dokładne przyczyny RA zidentyfikowano większość badaczy uważają, przyczynę zaburzenia reumatoidalnego zapalenia stawów predyspozycji genetycznej i zaburzeń układu immunologicznego.

klasyfikacja

Reumatoidalne zapalenie stawów jest kilka typów:

• seropozytywnych (krew - czynnik reumatoidalny);
• seronegatywne (czynnik reumatoidalny nie jest wykrywany we krwi);
• u dorosłych;
• dzieci (tak zwane młodzieńcze początek albo młodzieńcze reumatoidalne zapalenie stawów);
• głównie wpływa na stawy;
• przy udziale narządów wewnętrznych (serce, płuca, mięśnie, etc.).

Główne objawy

• powolny start (wersja klasyczna);
• Obecność czynnika reumatoidalnego we krwi;
• przeważający udział małych stawów w początkowej fazie, a następnie dodanie dużych stawów;
• sztywności porannej, który zależy od stopnia nasilenia choroby, stadium RA i może trwać od 15 minut do wielu godzin;
• pocenie się;
• Obecność zmiany pozastawowe: układowa, powiększenie wątroby, węzłów chłonnych, śledziony, płuc, duszność, pogłębienie głosu wywołanych zmian fałd głosowych.
• ostry początek (gorączka, zaburzenia stan ogólny);
• brak czynnika reumatoidalnego we krwi;
• w początkowym stadium - pokonania jednej dużej stawu kolanowego (zwykle) lub więcej asymetrycznych;
• RA następnie przedłużony do małych stawów dłoni lub stopy;
• minimalna sztywność poranna lub jego brak;
• rzadko obserwowane wnętrzności, obrzęk węzłów chłonnych;
• prawie nigdy guzki reumatoidalne.

Następnie wariant seronegatywne występuje niemal dokładnie jak seropozytywnych RA.

Młodzieńczego reumatoidalnego zapalenia stawów jest również seropozytywnych i seronegatywnych (ten ostatni jest bardziej powszechne). Chore dzieci zazwyczaj po 5 latach, głównie dziewczęta.

Główne różnice RA, młodzieńcze zapalenie stawów u dorosłych

• przeważający udział dużych, średnich stawów;
• rozwój zapalenia błony naczyniowej oka, które mogą prowadzić do całkowitej ślepoty;
• rzadkich przypadkach wykrycie czynnika reumatoidalnego we krwi;
• mniej nasilone rano sztywność i ból w stawach;
• spowolnienie rozwoju fizycznego (Dysplazja stawów strefie wpływu: niedorozwój żuchwy jest zbyt krótkie lub długie palce, itd.);
• często wykrywania krwi czynnika przeciwciał przeciwjądrowych.

leczenie zachowawcze

Leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów seropozytywnego długim i skomplikowanym. Jest ona prowadzona w dwóch głównych kierunkach:

1. terapia podstawowa;
2. leczenie objawowe.

Oznacza podstawową terapię mającą na celu powstrzymać niszczenie chrząstki przez własny układ odpornościowy. Należą do nich:

• sulfasalazyna;
• hydroksychlorochina;
• penicylamina;
• metotreksat;
• azitioprin;
• preparaty złota i niektóre inne leki.

Oznacza to, że dane są często stosowane w połączeniu ze sobą lub glikokortykosteroidami.

Wśród pomocą terapii objawowej są korzystne NLPZ: ibuprofen, indometacyna, diklofenak, etc. Te leki są przepisywane przez długi czas, nie mniej niż 2-3 tygodnie, więc lekarz próbuje odebrać lek, który wyeliminuje ból, stan zapalny, a więc wykazują minimalne skutki uboczne.

Podczas zaostrzenia RA pacjenta zaleca, aby zminimalizować obciążenie stawu i zapewnić spokój. Po wystąpieniu zwolnienia pokazany fizykoterapii, fizykoterapii, obróbka w OSO masażu.
Leczenie zapalenia stawów seronegatywnej od seropozytywnych znamienny tym, że forma gorszy podatne na drodze terapii podstawowej i często powoduje komplikacje w powołaniu D-penicylamina.

W młodocianych RA również wykorzystywane NLPZ (aspiryna, ibuprofen), metotreksat i inne sposoby leczenia podstawowego.

zabieg chirurgiczny

W początkowym okresie RA wyznaczonym operacji mającej na celu usunięcie tylko zmienione patologicznie części konstrukcyjne połączenia, na przykład wycięcie zmodyfikowanego maziowej (synowektomii) pochewki ścięgna (tenosinovektomiya) usuwania elementów chrząstki (sinovkapsulektomiya).

wspólne unieruchomienie (artrodeza) jest obecnie stosowana dość ograniczona, preferując endoprotezy, gdy zmodyfikowany stawów jest zastępowany sztuczną. W ostatnich latach, rozwijamy nowe implanty, które mogą służyć odpowiednio 25 lub więcej lat.