Przyczyny autyzmu dziecięcego

Zauważając, że dziecko wyróżnia się od reszty dzieci, uprzejmy rodzice zwracają się do profesjonalnych psychologów zrozumieć podstawy stanu dziecka. I oczywiście, rodzice są w szoku po zanurzył uczenia diagnozę - autyzm. Dla nich, choroby tego dziecka może być przesłuchana w wyroku, ale w każdym razie jest to niemożliwe, aby zrezygnować. Opanowaniu jego strach, krewni zobowiązani, aby się uspokoić i zrozumieć, że ich dziecko nie jest gorsze od innych dzieci - to jest po prostu inna. W tym wszystkim pomoże Ci zrozumieć proponowanego artykułu, który będzie traktowany jako przyczyny autyzmu dziecięcego.

Charakterystycznymi cechami choroby

Autyzm jest uzasadnione dokładne anomalii w tworzeniu psychikę dziecka, bez remisji i etapy przy stałym przecieku. Są obecne szczególne okoliczności choroby, takie jak niedobór komunikacji zbiorowej, rażącego ograniczenia zainteresowania i często powtarzających się monotonnych ruchów, dzięki czemu dziecko. Eksperci opisują tę sytuację, jako idealne miejsce usuwanie osobistych wynalazków, za które każda próba nawiązania kontaktu z dzieckiem postrzeganego jako nudny zniesienia. Takie dzieci ogólnie określane jako „dzieci deszczu.”

Przyczyny choroby

Podstawowym diagnoza autyzmu zidentyfikowano ponad sto lat później, choć do tej pory, jest wykrywany jednoznaczna podstawa dojrzewanie tej anomalii. Lista ekspertów z ponad 30 czynników, które powodują autyzmu, ale liczba ta jest niezbędna do określenia kapitału. Może to być niekompletne dojrzewanie struktur nerwowych systemów mózgowych w łonie matki, odchylenie od chromosomów, w tym negatywnego wpływu na środowisko. Znaczącą pozycję dojrzewanie tych chorób dziedzicznych geny, ponieważ w 30% przypadków choroby wyrażane u niemowląt, których matki poddano choroby. Ważne jest również, aby pamiętać, że gen odpowiedzialny za autyzm, nie zostały ujawnione aż do dnia dzisiejszego.

Bardzo rzadko można zmienić zachowanie się trochę, po szczepieniu, a to sprawia, że ​​można zadeklarować szczepień jako dopuszczalne urządzenia zapusknoe w rozwoju tej choroby.

objawy anomalii

Od narodzin dziecka, to można zauważyć oznaki autyzmu. Już w tym czasie, uprzejmy rodzice, wyostrzyć swoją ostrość na nienaturalnym i zaburzenia zachowania dziecka. On nie wykazuje inicjatywę z kimś skontaktować, pilnie robi to samo działanie (swaying z boku na bok, grając z jednego konkretnego obiektu) i nie nawiązać kontakt wzrokowy.

Przede wszystkim skupić się na rodzimej zacofania wystąpieniu, że nie są obecne zvukoizobrazitelnye frazy w konwersacji mowy, w tym obojętności i oderwania się od dziecka, które nie może skupić swoją uwagę, gdy zwrócił się do niego. Dziecko z objawami mogą być świadczone przez kilka dni, aby spędzić czas w spokoju, gdy nie wyrażają żadnego zainteresowania w środowisku, w najgorszym zdradził histeryczny krzyk z łoskotem alarmu dźwiękowego lub wychodzącego skropić wodą z kranu. Podrosną, dziecko zdiagnozowano autyzm czuć ogromne trudności w pozyskiwaniu umiejętności komunikacyjne i kontakt z ludźmi. Te dzieci są w większości związane z uporem, ale jeśli złamią trybu zwykłego, może wyzwalać błysk wściekłości.

Kiedy trzeba iść do lekarza

Wykazujący znaczne opieki rodzice muszą zrozumieć, że na wizytę u specjalisty z dzieckiem powinno być w przypadku, gdy:

1. Za 1-go roku życia, bułka tarta, a on nie ma gest sprawia, że ​​nie starał się mówić i nie pokazuje palcem na obiekcie;

2. Dla prawie półtora roku życia, a on nie może powiedzieć najłatwiejsze słowa;

3. Jeśli do 3 lat, dziecko nadal nie wypowiem spontaniczne frazy, które składają się z 2 słów;

4. Nie pamiętam umiejętności, które zostały już zakupione wcześniej.

Leczenie tej choroby

Jeśli dziecko określana diagnozę „autyzm”, rodziny muszą pogodzić się z rzeczywistością, wiedząc, że w końcu w leczeniu takich chorób nie jest umieścić punkt tłuszczu. Czas główny wykryć, zdiagnozować chorobę i dokonać korekty patologii. Następnie nadzieja dziecka do pełnego życia publicznego znacznie wzrosła. Zabieg jest przepisywany indywidualnie, z uwzględnieniem przyczyn choroby, na podstawie wsparcia psychologicznego i edukacyjnego. Bardzo rzadko, lekarze mogą osiągnąć remisję i zawieszenie patologicznych objawów choroby.