Zespół Raynauda: objawy, leczenie, przyczyny

Kompleks objawów charakterystycznych dla ostrych zaburzeń krążenia w ograniczonych obszarach ciała jest znane jako zespół Raynauda. Częstość występowania zespołu jest wyższa w krajach o zimnym klimacie. mieści się w zakresie pomiędzy około 2 i 18%. Choroba najczęściej dotyka osób dorosłych w średnim wieku (40 - 50 lat), szczególnie dla kobiet (4 razy częściej niż mężczyźni).

Przejawy choroby Raynauda i objawów z zespołem Raynauda są bardzo podobne do siebie. Jednak różnią się one w ich wyglądzie powodów, a czasami - lokalizację. Ogromne znaczenie w doborze metod leczenia ma diagnostykę różnicową.

Mechanizm rozwoju i przebiegu klinicznego syndromu

mechanizm rozwoju

Początkowe uważane zaburzenia organiczne i funkcjonalne struktury muru oraz urządzenie unerwiających naczyń krwionośnych naczyń, co powoduje zmianę ich kontrolę nerwowego. Znajduje to odzwierciedlenie w atakach patologiczne skurcze (zwężające) na naczynia krwionośne w odpowiedzi na wyzwalacze, które są na ogół długotrwałe wystawienie na zimno, ciężkiej reakcji psychoemocjonalnym, palenie. Lokalizacja - często czubki palców i stóp, czubek języka, nosa lub uszu, brody rzepki. Charakterystyczny syndrom Raynauda górnych kończyn jest asymetria klęski, a symetryczny - bardziej typowe dla choroby Raynauda.

Znaczące zmniejszenie przepływu krwi w tkance zakłóca ich odżywianie (energii), który przejawia się w drętwienie i trójfazowych skórnych reakcji: blanszowanie następnie sinica (niebiesko-fioletowy kolor skóry i paznokci), ponieważ nie tyle krwi i tlenu żywe zaczerwienienie po „ataku” wskutek pośpiechu krwi. Być może pojawienie się naczyń wzór siatki. Kolejne ataki mogą mieć miejsce pęcherzyków w cieczy lub światła krwawy zawartości i martwicą tkanek (zgorzelą).

choroby współistniejące

zespół Raynauda, ​​którego przyczyny nie są jeszcze całkowicie zrozumiały, jest zwykle znaleźć na stronie:

• Choroby autoimmunologiczne rozproszonych tkanki łącznej: twardzina układowa toczeń rumieniowaty układowy, reumatyzm i reumatoidalne zapalenie stawów, zapalenie skórno-mięśniowe, zespół Sjogrena (autoimmunologiczna lesion gruczoły zewnątrzwydzielnicze - łojowych, ślina, pot), guzkowe zapalenie guzkowate tętnic.
• Choroby naczyniowe: miażdżyca tętnic dolnych kończyn, niespecyficzne aortoarteriit (choroby Takayasu) i inne.
• Choroby towarzyszą podwyższonej lepkości krwi: krioglobulinemia (obecność we krwi „zimnego” białko strąca się pod wpływem niskich temperatur), czerwienicą prawdziwą (absolutny wzrost masy krwinek czerwonych krwi), w tkankach limfatycznych towarzyszy wysoka lepkość krwi (makroglobulinemia Waldenstroma).
• zespół cieśni nadgarstka i przedniej mięśnie pochyłe (rzadkie).
• Osteochondrosis od szyjnego i piersiowego górnego.

W przeciwieństwie do zespołu, choroba Raynauda jest przejawem choroby wpływające na centralny układ nerwowy na poziomie kory mózgowej, podwzgórza, tułowia, rdzenia kręgowego. Prowadzi to do zakłócenia ośrodków w pojemnikach kształtowania impulsów.

Przyczyniając czynniki i objawy

Rozwój i przyczyniają się do związku przyczynowego choroby:

• trwały efekt w niskiej temperaturze;
• stres i zmęczenie;
• choroby układu wewnątrzwydzielniczego (barwiaka chromochłonnego, raka tarczycy) i Zespół Downa;
• uboczne klonidyna, beta-blokery, leki przeciwnowotworowe i inne działania obwodowego na długotrwałego leczenia;
• choroby drgań.

Przebieg kliniczny zespołu Raynauda, ​​objawy, które są rozmieszczone w kilku etapach, to odbywa się w postępującego procesu:

• Etap I - angiospastic

- występowanie rzadkich krótki trwający kilka minut skóry, ataki drętwienie i wyraził blanszowania obniżenie temperatury w zmianach z późniejszym bólu rozrywające naturze. Na tym etapie może prowokować ustawienie współczynnika - Cold (mycie rąk, twarzy, ciała lub zimno), stres, palenie papierosów. Pod koniec ataku żadne istotne zmiany w tych obszarach, które nie są oznaczone.

• Etap II - angioparaliticheskaya

- charakteryzują się często występujących napadów bez widocznych względów i kontynuujących przez godzinę lub dłużej. Pod koniec fazy ataku z sinicą rozwija - są niebiesko-fioletowy kolor następuje poważnego rumień (zaczerwienienie) i lekkim obrzękiem dotkniętego chorobą obszaru.

• Etap III - atrofoparaliticheskaya

- początkowo widoczne zmiany zwyrodnieniowe w skórze, paznokcie (palce zmianami), niewielkie blizny małe pęcherzyki na powierzchni. Po długotrwałym ataku na tle obrzęku tkanek i sinicą pojawiają się pęcherzyki z sanioserous treści. Po jego otwór jest odsłaniany martwicze (czasami do tkanki kostnej), a zwykle tworzy powierzchnię, niegojących się wrzód. Jej blizny może trwać długo. Gdy dołączysz infekcja wtórna rozwija się zgorzel. W ciężkich przypadkach istnieje resorpcji kości, a następnie deformacji palców.

Czas trwania etapów I i II wynosi 3 - 5 lat. Jeśli proces występuje na dłoniach lub stopach, często widać symptomy wszystkich trzech fazach jednocześnie.

diagnostyka

Kiedy zespół Raynauda rozpoznanie opiera się głównie na dolegliwości pacjenta i obiektywnych danych, jak również dodatkowych metod badawczych. Uwzględnia niedostateczną wrażliwość na zimno współczynnik (głównie) i zmianą koloru dotkniętych obszarach. Jest to wybielanie skóry jest charakterystyczny i występuje u 78% osób z tym zespołem. Zalecane (lekarze brytyjska grupa studiować twardziną układową), zespół Raynauda określenia dokładności w zależności od reakcji na zimno za pomocą następujących funkcji:

• objaw Raynauda jest nieobecny - kolor skóry nie zmienia;
• prawdopodobieństwo konieczności syndrom - zmiany w kolorze skóry jest jednofazowy, a towarzyszy mu drętwienie lub parestezje (drętwienie);
• Niezawodny - zmiany w zabarwieniu skóry występuje w dwóch oprócz fazy towarzyszących, ataki powtarzają się charakter.

Niezawodność i stopień uszkodzenia naczyń jest również określana za pomocą metody instrumentalne: Kapilaroskopia łożyska paznokcia naczyń, kolorowy skanowania Dopplera zmiany termografii (regeneracja skóry temperaturę początkową po schłodzeniu).

Diagnostyka różnicowa zespołu i choroby Raynauda:

Ostateczna diagnoza choroby Raynauda mogą być ustalone tylko poprzez staranne badania. Jeśli nie ujawnił innych chorób, które doprowadziły do ​​pojawienia się objawów, diagnozy „Raynauda choroba”.

leczenie

Syndrom niepełnosprawności Raynauda danego głównie w związku z chorobą głównego (reumatyzm, twardziny, etc.). Ale czasami, gdy pacjent nie jest w stanie wykonać prace związane z ich zawodem, wyjście z niepełnosprawnością mogą również występować w związku z zespołem Raynauda II lub III stopnia.

Osoby z zespołem Raynauda etap III do służby wojskowej nie do użytku, gdy etap II - ograniczona przydatna kiedy kroku - są sporządzane.

pomoc w nagłych wypadkach, gdy atak jest:

• Zwracając się do czynników, które wywołują atak
• Ocieplenie dotkniętych chorobą Area - zmasowania sukna, biorąc gorący napój
• Czasowej lub wstrzyknięcie leki rozszerzające naczynia i leki przeciwbólowe, rozkurczowe (drotaweryna no-spa platifillin).

Kiedy leczenie zespół Raynauda jest trwały. Jest on skierowany przede wszystkim do leczenia choroby podstawowej, co zaowocowało pojawieniem się objawów.

Jest przestać palić i unikać ekspozycji na czynniki wywołujące i pracy w środowisku domowym - o kontakt z zimnym powietrzem i zimną wodą, wibracje, długiej pracy na klawiaturze komputera i ciężkiego sprzętu, skontaktuj się z różnej produkcji środków chemicznych, stresu psychologicznego.

Lekarze przepisujący lek:

• Działanie rozszerzające naczynia (antagoniści i blokery kanału wapniowego) - nifedypina (Corinfar, cordipin, Kordafleks, Kaltsigrad, nifedypina, Nifecard, osmotycznego Adalat fenigidin), nikardypina, werapamil (ISOPTIN, finoptinum, Verogalid)
• - inhibitory ACE, kaptopryl, Capoten
• blokery receptorów serotoninowych - ketanseryna
• prostaglandyny - Vazaprostan, VAP, Kaverdzhekt, Alprostan
• poprawić właściwości fizyczne i chemiczne krwi i mikrokrążenia - Agapurin, Trental dipirydamol, pentoksyfilina, doniczki

Farmakoterapia jest wymagane, aby połączyć się z fizykoterapii i nietradycyjnych metod leczenia. Fizjoterapia - UHF, terapii błoto, hiperbaryczna terapia tlenowa, kąpiele galwaniczne, fizjoterapia, refleksologii. Z nieskuteczności trwającego leczenia medycznego i fizjoterapii ewentualnego zabiegu - sympatektomia. Jedną z nowoczesnych metod leczenia zespołu Raynauda jest terapia z użyciem komórek macierzystych, które przyczyniają się do normalizacji przepływu krwi obwodowej.