Choroby autoimmunologiczne u ludzi

Genetyka jest podstawą wielu chorób autoimmunologicznych (takie jak cukrzyca typu I, choroba trzewna, reumatoidalne zapalenie stawów). Jednak co do zasady, predyspozycje genetyczne do rozwoju choroby nie wystarczy - potrzebne są dodatkowe czynniki wyzwalające: niezdrowy styl życia, złe nawyki. Ponieważ natura nie może twierdzić - jak się wydaje, są sposoby, aby zapobiec nieuniknione w tym przypadku, nie. Nie jest to jednak do końca prawda: wiedza o ryzyku, można wstępnie prawidłowy sposób życia, a tym samym znacznie zmniejszając prawdopodobieństwo zachorowania na tę chorobę.

Ponadto, ważne jest, aby monitorować stan zdrowia, w tym za pomocą diagnostyki laboratoryjnej. Na przykład, z predyspozycją do cukrzycy należy regularnie kontrolować poziom cukru we krwi. Ponadto, reagujący na najmniejsze zmiany w stanie zdrowia, każda choroba jest bardziej podatne na leczenie, jeśli wykryty we wczesnym stadium. Jakie są różne choroby autoimmunizacyjne u ludzi?

Geografii (powiązanie choroby do pewnego obszaru pobytu) jest w odniesieniu do stwardnienie rozsiane - zauważyć, że jest bardziej powszechne w półkuli północnej obszary o wysokiej wilgotności i niskiej aktywności słonecznej. Ogólnie przyjęta teoria wyjaśnić ten fakt, nie istnieje - przyjmuje się, że jest to związane z zawartości niektórych pierwiastków śladowych w glebie, a także brakiem witaminy D. Ponadto, choroba jest bardziej powszechne w krajach zurbanizowanych (szczególnie w obszarach metropolitalnych), ze względu na zły ekologii ludzkiej i obecność dużych ilości substancji toksycznych w powietrzu. Podobną tendencję obserwuje się w porównaniu z reumatoidalnym zapaleniem stawów.

Jedną z przyczyn tocznia rumieniowatego układowego u ludzi - zwiększona wrażliwość na światło UV. Nadmierna ekspozycja na słońce jest uważane za pośrednie winowajcą choroby Gravesa-Basedowa, bielactwa i łuszczycy. W przypadku predyspozycji konkretnej choroby autoimmunologiczne (może to być identyfikowane w badaniach genetycznych) pożądane jest, aby zminimalizować wpływ czynników dodatkowych prowokatorów. Na przykład, w celu uniknięcia narażenia na czynniki chemiczne, toksyny, nadmiernej ekspozycji na UV.

Stosowanie niektórych leków może być wyzwalaczem niewydolności immunologicznej. Na przykład, długo niekontrolowane spożycie narkotyków jodu przyczynia się do rozwoju autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, nadużywanie leków przeciwlękowych - zwiększa ryzyko wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Diabetogenne działania glukokortykoidowego syntetyczne hormony, diuretyki, niektóre leki przeciwnadciśnieniowe. Do rozwoju tocznia rumieniowatego predysponują (w 40% przypadków), otrzymujących prokainamid (leki antyarytmiczne). Dokładnie tak, jak leki działają w organizmie człowieka i nie znajduje do końca - zakłada się, że one wywołać reakcję alergiczną, jest w stanie poruszać się w procesie autoimmunologicznym. Brać leki tylko na receptę. Nie samo! Ponadto należy uważnie przeczytać adnotację (przeciwwskazania, skutki uboczne) i do monitorowania stanu zdrowia w trakcie leczenia. Należy również brać leki odpornościowe wzmacniające bez uprzedniego sprawdzenia stanu odporności (making immunogram). Często przyczynę wielu przewlekłych chorób - nie ogólny niedobór odpornościowy oraz zmniejszenia miejscowej odporności na błony śluzowe. W takich przypadkach zastosowanie immunostymulujące preparatów ogólnym działaniem zupełnie nieskuteczne. Ponadto, pod normalnym lub zwiększonej wydajności w taki immunogram immunostymulacji może wywołać rozwój chorób autoimmunologicznych.

Rola zakażenia jest uważane za wiodący w rozwoju autoagresji. Wśród inicjatorów chorób autoimmunologicznych pojawiają wirusów, bakterii, mikroorganizmów pierwotniaków. Stwierdzono, że cukrzyca typu I może działać świnkę i wirusy zapalenia wątroby typu A i reumatyzm - paciorkowcowe zakażenia. Odporność może zawieść po przejściu odrę lub ospę wietrzną. Jednak do tej pory ne wykazały żadnych infekcji patogenem jest główną przyczyną choroby autoimmunologicznej, działają one jedynie jako prowokatorów czynników. Zalecenie „nie boli” nie jest zgodne z rzeczywistością - infekcja wybiera swoje ofiary na chybił trafił, i 100% ochrony przed nimi nie istnieje. Jednakże, dbać o siebie po cierpiących na chorobę zakaźną mogą wszyscy - lekarze mówią, że większość niepowodzeń w odporności zdarzyć po undertreated, noszony na grypę stóp lub ból gardła. Ważne jest, aby zapobiec postępowi choroby w postaci przewlekłej - obecność w organizmie beczki proszku zwiększa ryzyko autoagresji.

Rola szczepienia w rozwoju chorób autoimmunologicznych, nie jest w pełni zrozumiałe. Inni mówią, że pierwszy rok życia dziecka, gdy układ odpornościowy jest nadal powstaje, taki scenariusz jest niemożliwy - wręcz przeciwnie, rutynowe szczepienia, aby zapobiec rozwojowi chorób autoimmunologicznych. W szczególności, hipoteza zwiększa ryzyko zachorowań na stwardnienie rozsiane i reumatoidalne zapalenie stawów w ramach szczepienia przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, wyrażony francuskich immunologów 1998, nie potwierdzono danymi WHO. Następujący harmonogram szczepień należy wziąć pod uwagę stan zdrowia dziecka - szczepienie powinno być przeprowadzone na tle absolutnej zdrowia. Jest to warunek wstępny. Jeżeli dziecko przemieszcza się w przeddzień chorobą zakaźną, trzeba czekać na całkowite wyleczenie.