Metody oczyszczania nadciśnienia

Metody niefarmakologiczne zmierzające do zmiany stylu życia, są bardzo skuteczne w celu zmniejszenia ogólnego ryzyka sercowo-naczyniowego, w związku z czym są one absolutnie obowiązkowe do realizacji we wszystkich grupach osób zdrowych i pacjentów z nadciśnieniem więcej. Papier będzie rozważyć wszystkie sposoby leczenia nadciśnienia.

Według niektórych badań tylko zmiana stylu życia bez farmakoterapii mogą obniżać ciśnienie krwi, średnio 9,1 / 8,6 mm Hg Oprócz metod medycznych nie są pojedynczy lek przeciwnadciśnieniowy obniżenie ciśnienia krwi osiąga 13,4 / 12,3 mm Hg Jednakże, brak metod medycznych, nie powinny być traktowane jako niezależne i samowystarczalnej sposobie leczenia nadciśnienia. Tak więc, istnieją dowody na to, że stały wzrost normalizacji ciśnienia tętniczego ciśnienia krwi bez interwencji farmakologicznej występuje tylko w 20-25% pacjentów są ściśle przestrzegać wszystkich zaleceń dotyczących zmian w stylu życia.

Ale metody nie medycznych bez jednoczesnego leczenia farmakologicznego powinien być przepisywany tylko pacjentom, u których zobowiązanie lekarza jest absolutnie pewny. Stwierdzono, że kombinacja leków i terapii medycznej przez 4 lata u pacjentów z AD I stopnia prowadzi do znacznego zmniejszenia częstości występowania powikłań sercowo-naczyniowych ciśnienia krwi w porównaniu z pacjentami, którzy wykonywane tylko modyfikację stylu życia. Wyniki te wymagają bardziej krytyczny stosunek do obowiązujących wytycznych dotyczących stosowania metod niefarmakologicznych. Wymaga indywidualnego podejścia do wyboru taktyki i czasu terapii lekowej.

W niektórych przypadkach uzasadnione wcześniej w porównaniu z aktualnymi zaleceniami powołania leków przeciwnadciśnieniowych, ponieważ istnieją liczne dane dotyczące poprawy rokowania u pacjentów z połączeniem zmiany stylu życia na leki.

Więcej niż połowa pacjentów z AD miał nadmiar masy ciała, co stanowi do 20% lub więcej wartości normalnych. Szczególnie niekorzystne jest brzucha lub android typu otyłości często wiąże się z innymi czynnikami ryzyka (zaburzeń metabolizmu lipidów i węglowodanów).

Utrata masy ciała towarzyszy następującymi zmianami:

- wzrost pojemności minutowej serca;

- zmniejszenie objętości końcoworozkurczowej lewej komory;

- zmniejszenie objętości krążącej krwi;

- zmniejszenie stężenia insuliny;

- zmniejszenia stężenia katecholaminy;

- zmniejszenia całkowitego oporu naczyń obwodowych;

- zmniejszenie retencji sodu;

- zmniejsza aktywność współczulnego układu nerwowego;

- zmniejszenie stężenia aldosteronu reniny.

Utrata masy ciała - pierwszy krok i warunek leczenia pacjentów z zespołem metabolicznym, w których otyłość i insulinooporność są główne mechanizmy patogenetyczne utrzymania wysokiego ciśnienia krwi.

Utrata wagi w nadciśnieniu może być osiągnięta na dwa sposoby: zmniejszenie poboru kalorii (utrata wagi przy 500 g na tydzień może być osiągnięta poprzez zmniejszenie spożycia kalorii 500 kcal na dzień, to znaczy 3500 kcal na tydzień) - wzrost nakładów kalorii. Najbardziej odpowiedni dla pacjentów z AD są regularne zajęcia w umiarkowanej aktywności fizycznej, takie jak szybki marsz, pływanie. Optymalna metoda - połączenie zmniejszenie spożycia kalorii i zwiększenie kosztów kalorii na treningu. Tak więc, aby zmniejszyć masę ciała o 500 gramów tygodniowo wystarczy ograniczyć spożycie kalorii o 300 kalorii dziennie, z zastrzeżeniem zwiększenia aktywności fizycznej, która zapewni przepływ 200 kcal dziennie.

Korzyści wynikające z utraty wagi:

1) brak ryzyka związanego z leczeniem;

2) niski koszt;

3) Wysoka wydajność, zwłaszcza u pacjentów z cukrzycą i dyslipidemii;

4) Wpływ nadciśnienia z rozszerzona przy ograniczeniu spożycia alkoholu i sodu, w szczególności u osób w podeszłym wieku;

5) zmniejsza zapotrzebowanie na leki hipotensyjne.

Zwiększenie aktywności fizycznej zmniejsza ryzyko wystąpienia choroby niedokrwiennej serca i udaru mózgu poprzez wpływ na czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego:

1) nadwagi;

2) oporność tkanek obwodowych na insulinę;

3) lipidowej;

4) krzepnięcia i układu fibrynolitycznego.

Niemniej, wpływ aktywności fizycznej u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym bezpośrednio na ciśnienie krwi pozostaje kontrowersyjne. Osoby z wysokim ciśnieniem krwi powinny zachęcać do aktywnego trybu życia. Aktywność fizyczna ma pozytywny wpływ na poziom ryzyka sercowo-naczyniowego w ogóle, co uzasadnia ich zastosowanie u pacjentów z AD. Jednak ten środek nie powinny być traktowane jako jedyna metoda leczenia hipotensyjnego.