Trudności kryzys dorastania

„Przejściowy Age”, „kryzys wieku dojrzewania”, „trudny wiek” - wszystkie te nazwy odnoszą się do okresu dojrzewania. Jest to bardzo trudny okres w życiu człowieka, kiedy jego dziecko zbliża się do końca, ale naprawdę dorosłość jeszcze się nie rozpoczęła. Z jakiegoś powodu, istnieją trudności z kryzysu adolescencji i kto jest odpowiedzialny za ich wystąpienia? Jak przezwyciężyć pojawiające się wyzwania w tym trudnym czasie?

W okresie dojrzewania, dzieci tam jest coś dziwnego, ich nastrój zmienia się często, zachowanie jest często ostry, agresywny. Co rodzice mogą zrobić, aby pomóc swoim dzieciom przezwyciężyć trudności i kryzysu właściwie przez tego przełomowego okresu?

Często zmiany w zachowaniu syna lub córkę u dorosłych spowodować negatywną reakcję i decyduje się na sposoby radzenia sobie z takim zachowaniem jak notacji, kary pozbawienia wolności, a nawet przemocy fizycznej. Jednak takie środki nie pomogą przezwyciężyć trudności związane z kryzysem. Ponadto, będą one zachowanie dziecka jest poza kontrolą.

Rodzaje stosunków między rodzicami i młodzieży

odrzucenie emocjonalne

Dla tego typu relacji rodziców z ich nastoletnich dzieci w wieku dorosłych jest charakteryzujących się zmianami w braku akceptacji własnych dzieci, a wskutek nieświadomego wrogości. Ale w tym samym czasie obecność pewnej kontroli wewnętrznej i ram behawioralnej nie pozwala rodzicom zatrzymać dbanie o syna lub córki. W takich przypadkach, dorosłych zamaskować własną obojętność na problemy młodzieży nadmiarowej kontroli i opieki, w którym starsze dziecko już nie potrzebuje.

emocjonalny odpust

Jeśli dziecko jest w centrum życia całej jego rodziny, a następnie u dorosłych dorastania często starają się chronić swoje własne potomstwo przed negatywnym wpływem rówieśników. Te dzieci są zwykle w stanie być realizowane tylko w obrębie rodziny, która pośrednio uznaje ich wyjątkowość, a wraz z rówieśnikami przeżywa wiele problemów.

kontrola autorytarna

Rodzice, którzy uważają, edukacja firma ich dziecka przez całe życie, często uciekają się do systemu zakazów, a także manipulacji syna lub córki. W praktyce takie postępowanie prowadzi do rodziców, że ich dzieci lekceważą następnie nie są w stanie podejmować decyzje, co prowadzi do obniżenia poczucia własnej wartości i czasami społecznie nieakceptowane formy zachowania dziecka.

odpust nieinterwencji

Ten typ relacji charakteryzuje się tym, że rodzice w stosunku do dzieci często nie są kierowanego przez norm i zasad, a jego własnych uczuć. Prowadzi to do osłabienia kontroli nad dzieckiem, która jest pozostawiona sama sobie, a przy wyborze firmy, a przy podejmowaniu pewnych decyzji.

Dlaczego mam relacje trudność młodzieży i ich rodziców?

Winowajcą tego problemu jest sama natura. Fakt, dorastania charakteryzuje hormonalnej eksplozji, co wpływa na zmiany w zachowaniu dzieci. Z powodu swej młodości zmieniają i nie mogą rozpoznać siebie. Pojawiają się one po raz pierwszy popędów seksualnych, aby poradzić sobie z tym ze względu na brak doświadczenia może być dość trudne.

Ponadto, w wyniku przyspieszonego wzrostu u młodzieży zmęczenie fizjologiczne obserwuje, co często wpływa negatywnie na uczenie się. Odsetki w procesie uczenia się w tym okresie jest często zredukowana i zastąpione przez pragnienie, aby nauczyć się budować relacje z płcią przeciwną lub być realizowane w inny sposób.

Oczywiście, dorastające dzieci muszą zmierzyć się z wieloma problemami i wyzwaniami. I na tle niskiej samooceny, częste zmiany nastroju i kary notacji by rodzice nie pomagają młodym ludziom przejść przez trudny okres swego życia. Tymczasem, potrzebują wsparcia i zrozumienia, a także nowe zasady interakcji. Dorośli powinni zdawać sobie sprawę, że ich dzieci są w pewnym momencie dorastają od majtek dzieci.

Jak pokonać trudności związane z wiekiem przejściowym kryzysem?

W okresie dojrzewania, ludzie marzą o niezależności, ale jednocześnie nie są gotowi ponosić pełną odpowiedzialność za własne życie. Dlatego zadaniem rodziców jest podzielenie dzieci tej odpowiedzialności. Nastolatki powinny być okazją do zajęcia się pewne problemy, takie jak planowanie zaplanować swój dzień, wybrać ubrania lub klubu na szkolenie. Oczywiście, rodzice mogą i powinni wyrazić swoją opinię na temat decyzji, ale życzenia dzieci powinny być uznane i przyjęte.

Chociaż nastolatki chcą wziąć odpowiedzialności za siebie, swoje pragnienie, aby stać się dorosłym często wyrażane jest źle - dzieci nie zrobić swoją pracę domową, chodzenie późno w nocy, aby zacząć palić.

Jak zrobić tak, że nastolatek czuł zupełnie niezależny i jednocześnie świadomi ograniczeń wolności? Jeśli dorośli decydują się autorytarny styl komunikacji, dwa typy reakcji mogą wystąpić u dziecka - może on rozpocząć, aby pokazać agresję, złość, lub czują się bezsilni, która przejawia się w obojętność dla środowiska i bierności.

Kiedy emocjonalny odpust dziecko nie otrzyma od rodziców uwagi na niepokojący jej problemów i być gotowi do wszelkich działań, które wciąż przyciągają uwagę dorosłych.

Liberalny styl komunikacji jest uważane za bardziej skuteczne, jednak rodzice mogą stworzyć tutaj w życiu dzieci chaosu, jako nastolatek musi jeszcze pewne ograniczenia.

Najbardziej odpowiedni styl komunikacji z rodzicami nastolatków - autorytatywny. Leży w dostarczaniu wystarczającej liczby praw i wolności dziecka, ale konieczne jest zgodne z zasadami określonymi w rodzinie.