Cechy bisfosfonianów w leczeniu osteoporozy

Osteoporoza jest chorobą szkieletu, który charakteryzuje się obniżoną wytrzymałością kości i zwiększonym ryzykiem złamań. W ciągu ostatnich lat nastąpił znaczący rozwój wiedzy o genetycznych, molekularnych biologicznych i innych cech przebudowy kości w osteoporozie, które pozwoliły na opracowanie nowych leków antiosteoporeticheskie skuteczne. Działanie tych leków ma na celu zapewnienie dodatniego bilansu wapnia, hamowanie resorpcji kostnej i poprawę jakości kości.

Bisfosfoniany - leki o największej wydajności, o czym świadczy ich włączenia w międzynarodowych wytycznych jako leki pierwszego rzutu. Cechy bisfosfonianów w leczeniu osteoporozy są w ich bezpośrednim wpływem na obszarach dotkniętych. Do tej pory w zwalczaniu choroby stosuje się te rodzaje leków:

- alendronian;

- rizedronian;

- kwas zoledronowy;

- ibandronian.

Leki te po ścian ssących przewodu pokarmowego szybko rozprowadzane w miękką tkankę, po czym były one część wchodzi w tkance kostnej, a reszta jest wydalana z moczem. Należy zauważyć, że alendronian nie podlega metabolizmowi, więc można je znaleźć w niezmodyfikowanej postaci do analizy moczu. Wprowadzanie do tkanki kostnej, lek staje się silną więź z hydroksyapatytu, który pozwala mu być w szkielecie do 10 lat.

Głównymi wskazaniami alendronianu:

- osteoporozie;

- osteoporoza starcza;

- steroidów osteoporoza;

- hiperkalcemia;

- choroba Pageta;

- Nowotwory złośliwe.

Leczenie osteoporozy obejmuje podawanie preparatu patogenetycznego głównego, jak również witaminy D i wapnia.

Modyfikacja bisfosfonianów:

- jednoskładnikowe zawierające składa się wyłącznie alendronian;

- dwuskładnikowy, składający alendronianu i witaminy D.

Cechy i mechanizmy wpływu witaminy D:

- Normalizacja wchłaniania wapnia w żołądka i jelit;

- Aktywacja procesów przebudowy kości szkieletu;

- tłumienia nadmiernej produkcji hormonu przytarczyc;

- poprawa drożności nerwów i mięśni i kurczliwość mięśni i relaksu;

- zwiększa hamowanie resorpcji kości.

Przyczyny spadku procesów metabolicznych bisfosfonianów:

- osób w podeszłym wieku;

- Pacjenci mają różne rodzaje i kształty z pierwotnym i wtórnym osteoporoza;

- Pacjenci cierpiący na choroby wątroby, przewodu pokarmowego, nerek i trzustki;

- Osoby biorące niektórych leków.

Najbardziej bezpieczne i dobrze tolerowane bisfosfoniany obejmują alfakalcidol i kalcytriol, który jest przewidziany nie tylko do leczenia, ale również w zapobieganiu osteoporozie. Korzystanie z takich leków jest długotrwałym procesem, który może trwać nawet do kilku lat. Badania kliniczne wykazują, że właściwa indywidualny dobór leków i ich dawkowania jest znacznie zmniejszone ryzyko wystąpienia negatywnych skutków ubocznych w leczeniu osteoporozy. Takie cechy związane z bisfosfonianów wielkiej szerokości ich działania terapeutycznego.

W niektórych przypadkach jednak może powodować szereg komplikacji, z których większość występujących hiperfosfatemii oraz hiperkalcemii, która związana jest ze zwiększonym wchłaniania jelitowego wapnia i fosforu. Wszystkie te efekty mogą objawiać się u pacjenta dolegliwości, takich jak:

- słabość;

- złe samopoczucie;

- senność;

- częste bóle głowy;

- suchość w jamie ustnej;

- nudności;

- świąd;

- bóle mięśni i stawów;

- zwiększona częstość akcji serca.

Leczenie podtrzymujące bisfosfonian

W praktyce medycznej, bisfosfoniany są uważane za najważniejszy składnik stosowany w leczeniu raka. Leki z tej grupy jest przypisany do łagodzenia hiperkalcemii u pacjentów z nowotworami złośliwymi, a także do leczenia szpiczaka mnogiego, raka sutka z przerzutami raka prostaty.

Bisfosfoniany są w stanie zmniejszyć ryzyko powikłań, które mogą wystąpić w systemie szkieletowym, a także zapobiec przerzutom nowotworu do kości. Klęska układu kostnego jest główną przyczyną śmiertelności u chorych, u których przerzuty przeniknęły do ​​kości. W takim przypadku, osoba często złamania, ból ciężki, ból kompresji korzeni nerwów lub rdzenia kręgowego, a także w ciężkiej hiperkalcemii.

Na podstawie rentgenowskiej dyfrakcji cech przerzutów do kości są często określane jako osteolityczne i osteoblastów. Takie defekty kostne są polarne do siebie, jednakże, ilość i aktywność osteoklastów w większości przypadków wzrasta z przerzutami do kości. Zazwyczaj główną rolę w występowaniu i progresji powikłań kostnych odgrywa patologiczną aktywność osteoklastów. Funkcje bisfosfonianów pozwoliło im bezpiecznie logować się w praktyce klinicznej w wielu krajach rozwiniętych. Leki te są zawarte w terapii podtrzymującej u chorych na przerzutowego zmian kostnych. Do tej pory leczenie nie opracował jeszcze jedno właściwe podejście.

Wskazówki dotyczące stosowania bisfosfonianów

bisfosfoniany przyjęcia koniecznie spożycia wystarczającej ilości witaminy D i wapnia. Do zapobiegania i zgaga odruchu żołądkowo, a także do poprawy chłonności preparatów doustnych do pobierania w pustym żołądku, korzystnie pół godziny przed posiłkiem. Należy zauważyć, że wapń nie należy przyjmować jednocześnie z bisfosfonianami lub bezpośrednio po nich - musi przejść co najmniej 2 godziny. Aby uniknąć erozji przełyku i zapalenia błony śluzowej przewodu pokarmowego, to zaleca się w położeniu pionowym, natychmiast po zastosowaniu bisfosfonianów i pozostają w tym stanie przez pół godziny.