Korzystanie z rzodkiewki w tradycyjnej medycynie

Wiele osób błędnie uważa, że ​​rzodkiewka jest używany tylko do gotowania. I nie każdy jest świadomy swoich korzystnych właściwości, które są stosowane w leczeniu wielu chorób. Ponadto, rzodkiewka stosowany w kosmetyce, czyniąc z niej twarz maskę wybielający (rzodkiewka ruszt i wymieszać z kwaśną śmietaną lub oleju roślinnego). W niniejszej publikacji, rozważymy ogólny opis rzodkiewka, miejsce jej wzrostu, skład chemiczny, oraz wykorzystanie rzodkiewki w tradycyjnej medycynie.

Opis.

Ogorodnaya (siew) rzodkiewka zwykle roczna lub dwuletnia roślina należąca do rodziny Cruciferae. W pierwszym roku liści rzodkwi kształt liry formy i zebrane w wylocie, korzeń - gruby czarny. W drugim roku rośliny wytworzonej rozgałęzione łodygi i kwiaty zbiera się pędzla. Kwiaty tej rośliny są pomalowane na biały, różowy lub fioletowy. W ogrodzie warzywnym rzodkiewka owoce są formowane w kształcie kapsuły, która jest owalne, małe, ciemne nasiona. Kwitnienie rzodkiewka pojawia się w kwietniu-maju, owoce dojrzewają w maju-czerwcu. Jedna z najlepszych odmian rzodkiewki ujmuje okrągły czarny i Grayvoronskaya posiadające białe warzywa korzeniowe w kształcie stożka.

miejsce wzrostu.

Uznawana za miejsce narodzin rzodkiewka brzegu Morza Śródziemnego, aw Rosji jest to uznawane za upraw roślinnych.

Zapas na zimę.

W zimie zbierać liście, nasiona i korzenie. Właściwości lecznicze mają skórki, owoce, nasiona i liście rzodkiewki.

Skład chemiczny roślin.

korzeń rzodkiew zawiera kwas askorbinowy, glikozydy, lotne olejki, lizozym, glukozę, pentozy, jod, minerały, witaminy PP, B. i in.

Korzystanie z rzodkiewki w tradycyjnej medycynie.

W starożytności i średniowieczu poprzez rzodkiewki traktowane choroby wątroby, nerek, żołądka, jelit, zwiększenie apetytu i wzmocnienie włosów. Ogorodnaya rzodkiewka zwiększa apetyt i pobudza trawienie. Profilaktycznego leczenia miażdżycy stosuje roślin włóknistych. Ogrodniczych rzodkiewka stosowane w kamicy moczowej i dna, jako środek moczopędny, zapalenie pęcherzyka żółciowego, marskość wątroby i kamicy żółciowej, jako środek żółciopędny.

W leczeniu chorób zapalnych górnych dróg oddechowych jest stosowany jako środek wykrztuśny soku z rzodkwi miodu lub syropu z cukru, rzodkiewki.

Również za pomocą soku z rzodkwi leczyć pochwy rzęsistkowica. Aby zwiększyć wydzielanie gruczołów trawiennych, są również stosowane rzodkiew i wywar rośliny leczyć przewlekłe biegunki.

Bóle stawów i zasinienie usunięty przez wysiewu nasion rzodkiewki.

Sposoby stosowania rzodkwi:

- Kaszel.

Gdy kaszel sok rzodkiewka służy do skrobania tę część rdzenia i wlać cukru. Po kilku minutach cukier nasączonych sok, który trwa od 1 łyżeczka 3-4 razy dziennie.

- Zapalenie błony śluzowej.

Kiedy zapalenie błony śluzowej jamy ustnej płukania soku rzodkiewki.

- Rwa kulszowa, nerwobóle, rwa kulszowa.

Do leczenia tych chorób, stosując sok rzodkiewka root rusztu otrzymaną masę osuszone i wciera się w skórę soku wzdłuż nerwów.

- Antidotum.

Jako antidotum rzodkiewka wykorzystywanych do ukąszenia skorpionów: jest to niezbędne w celu ułatwienia jeść rzodkiew.

Aby ułatwić stan po ugryzieniu przez rogaty żmija Take soku z rzodkwi zmieszane z winem.

- Niestrawność, zapalenie błony śluzowej żołądka, astma, przewlekłe zapalenie oskrzeli.

W tych chorobach codziennie, można jeść na 6-12 gramów nasion rzodkiewki.

- Moczopędny.

Jako środek moczopędny przy rzodkiewka korzenie w zapaleniu pęcherza moczowego, cukrzycy i rozległych obrzęków.

- Oparzenia, siniaki.

Nasiona lub zgnieciony rzodkiewki stosowane w obszarze zagrożonym do oparzeń i zgnieciony liści - na stłuczenia.

- Poprawy wzrostu włosów.

Aby poprawić wzrost włosów posmarowaną mieszaniną rzodkiewki i mąki od plew.

- Krwiaki.

Przez wylewów do ssania nakłada się bandaż z mieszaniny miodu i rzodkwi.

- Złośliwe wrzody.

W leczeniu owrzodzeń nowotworowych i zastosować bandaż z rzodkiewką i miodem.

- Rwa kulszowa, dna moczanowa, reumatyzm, owrzodzenia.

Świeża rzodkiewka pocierać i stosuje się do ból miejscu.

Przeciwwskazania.

Rzodkiewka Ogorodnaya szkodliwe dla głowy, żołądka i zębów, ale również nie powinny być podejmowane w chorobach układu sercowo-naczyniowego, choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, zapalenie żołądka o wysokiej kwasowości.