Emocjonalna i praktyczna forma komunikacji niemowląt

Dynamika Wiek dialogu i wspólnych działań dzieci w wieku przedszkolnym jest zwiększenie sensowności, selektywność, stabilność, potrzeb relacja-rozwojowych w komunikacji i współpracy, ich intensywność i skupić się na interesie swoich rówieśników.

Z 3 miesiącach życia podwaliny w postaci dialogu i wspólnych działań z rówieśnikami.

Zespół naukowców kierowany przez A. G. Ruzsky identyfikuje trzy formy komunikacji z rówieśnikami w wieku przedszkolnym: emocjonalne i praktyczne, sytuacyjnych i biznesowych, outsituative działalności.

Pierwsze kontakty dziecka z rówieśnikami wydają się spełniać wymogi działalności i nowych doświadczeń. Pod wpływem organizowanie wpływy dorosłych, na podstawie innych potrzeb dziecka występuje początkowe potrzeb projektowych dzieci do komunikowania się z rówieśnikami.

A noworodka komunikacja z rówieśnikami jest wyrazisty subiektywne, ogranicza się do bezpośrednich więzi emocjonalnych. Pozytywne reakcje emocjonalne dziecka tam w postrzeganiu tego samego wieku co ciekawego obiektu poznaniya- dziecka jest bardzo wrażliwy na nastroje współczesny, emocje objawia efekt zakażenia.

Pierwszą oznaką przejawy potrzeby komunikacji rówieśników (G. V. Pantyuhin KL Peczora, E. L. Fruht) uważa się pierwszy kontakt między dzieci, które wydają się przez 3 miesiące. Zawartość tego kontaktu mieć zainteresowania i przyjemność obserwowania tym samym wieku. Dalszy rozwój komunikacji z rówieśnikami jest związana z występowaniem dziecka zestaw odzysku w kontekście jego komunikacji z dorosłymi. Kompleks rewitalizujący przed każdym występuje u około 5 miesięcy. Rozwój zdolności dziecka do manipulowania obiektów powoduje, że zaczyna się rozwój wspólnych działań przedszkolnym dziecka z każdym. W drugiej połowie roku w pierwszym roku życia Wpływ typu peer znajduje odzwierciedlenie w działaniach dziecka, które imituje je w tym samym wieku, od czasu do czasu zawarte w skardze: dziecko trzyma zabawki, inne akcenty to, starając się powrócić. Ie składać kontaktów biznesowych między dziećmi w formie joint obiektywne, praktyczne i działania gry.

Do końca wieku nemovlyachogo tworzą wyraźną postawę poznawczą do rówieśników: maluch dotyka jego twarz, ściąga ubranie, włosy, „degustacji” palce - Odnosi się to zarówno do obiektu fizycznego. Na innym dziecko uśmiechnięte dziecko nosi jej zabawki, podobny do tego, co robił w komunikowaniu się z osobami dorosłymi.

Pragnienie, aby komunikować się z rówieśnikami ma charakter sytuacyjny i niewyraźny. Dzieci zwrócić uwagę na swoich rówieśników, jeśli są one w zakresie percepcji, ale inicjatywa znaleźć partnera Nie pokazuj wśród rówieśników. Wiąże się z tym idea większości psychologów, komunikacja między rówieśnikami do roku we właściwym tego słowa znaczeniu jest nieobecny. Na tym etapie, stworzył podwaliny dla powstania właściwej komunikacji z rówieśnikami w młodym wieku.

Pierwszy sposób komunikacji z rówieśnikami - emocjonalne i praktyczne - nie ma się do 2 lat. W tym przypadku zapotrzebowanie na komunikację z rówieśnikami wyrażone jeszcze słaby - jest czwartą co do wielkości, po potrzeby aktywnego funkcjonowania w komunikacji z dorosłymi, wrażeń.

Pierwszy zawartość potrzeba z rówieśnikami jest chęć dziecka do współudziału w rozrywki i zabawy, gdzie istnieje możliwość autoekspresji. Grupy dzieci jest ogólny kontekst emocjonalny: oboje śmiać, biegać, płakać.

Określony przez niektórych odcinków komunikacji, rzadkie kontakty między rówieśnikami. Dzieci z zapałem gra z zabawek samodzielnie, bez konieczności komunikowania się z rówieśnikami.

W młodym wieku nie peredspivrobitnitstvo rówieśników (Kolominskiy Ya. L.), znamienny przez wiele gry, ale nie ze sobą. Rola mowy.

Udział tej formy komunikacji z rówieśnikami w rozwoju dziecka jest opanowanie metod i motywów aktywności poznawczej ułatwiając identyfikację inicjatyw mających na celu poszerzenie spektrum emocji.